Mε την προσήκουσα μεγαλοπρέπεια εορτάσθηκε, στην Ιερά Μονή
Κύκκου, η κορυφαία εορτή του Θεομητορικού κύκλου, η εορτή της Κοιμήσεως και η
εις τους Ουρανούς Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Για άλλη μια χρονιά, πλήθος πιστών και ευσεβών
προσκυνητών, όλων των ηλικιών, συνέρρευσαν με πίστη, στις αυλές της Ελεούσας
του Κύκκου, για να τιμήσουν το ιερό πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου, να ανάψουν ένα
κερί, να ασπασθούν τη θαυματουργό Εικόνα Της και να καταθέσουν, με ευλάβεια και
σεβασμό, τα τάματα και τα αιτήματά τους στην Χάρη Της.
Ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, το εσπέρας της 14ης Αυγούστου, τελέσθηκε προεξάρχοντος του
Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής, Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ.
Νικηφόρου και συγχοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Ταμασού και
Ορεινής κ. Ησαΐου.
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής, Τετάρτη 15 Αυγούστου, ο
Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρος χοροστάτησε στον
Όρθρο και στη συνέχεια προεξήρχε της Πανηγυρικής
Θείας Λειτουργίας, με συλλειτουργούς του τους Κυκκώτες Αρχιερείς, Πανιερωτάτους
Μητροπολίτες Κυρηνείας κ. Χρυσόστομο και Ταμασού κ. Ησαΐα.
Στο κήρυγμά του, ο
Μητροπολίτης Ταμασού, ωμίλησε καταλλήλως και αναφέρθηκε με λόγους επίκαιρους και διδακτικούς στη σημερινή εορτή και το
πανσεβάσμιο πρόσωπο της Δέσποινας του κόσμου, αλλά και στους «δύσμοιρους καιρούς» που διερχόμεθα, τα προβλήματα της σημερινής κοινωνίας,
καθώς και στις μηχανορραφίες του «κοσμοκράτορα του
κόσμου τούτου».
«Όλοι οι πονεμένοι άνθρωποι την Παναγία έχουμε ως ελπίδα
και φάρμακο στα τραύματά μας. Σ’ αυτή
καταφεύγουμε στις δύσκολες στιγμές μας ως άτομα, αλλά και ως έθνος, ζητώντας
παρηγοριά και στήριξη», τόνισε.
«Έτσι και τώρα, σ’ αυτήν ας καταφύγουμε», υπογράμμισε, μεταξύ άλλων ο Πανιερώτατος, για να μνησθεί
«τον αφόρητο πόνο από την τελευταία τραγωδία που βρήκε την
Ελλάδα μας, όπου δεκάδες συνανθρώπων μας κάηκαν ζωντανοί, ενώ εκατοντάδες
έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους», αλλά και όλους όσους βρίσκονται εν
ποικίλες ανάγκες, κινδύνους και δυσκολίες.
«Περαίνοντας τον λόγο μου», σημείωσε, «επιτρέψτε μου να
προσθέσουμε στις προσευχές μας, για ακόμη μια φορά, τις δεήσεις και για τη
μοιρασμένη και ταλαιπωρημένη Κύπρο μας. Να διευκρινισθεί επιτέλους η τύχη των
αγνοουμένων μας και να παρηγορηθούν οι μανάδες αυτών και των νεκρών μας. Να
ενισχυθούν οι ελπίδες των προσφύγων μας και να λάμψει και στο νησί μας ο
πολυπόθητος ήλιος της ειρήνης, της ενότητος και της δικαιοσύνης».
Λουκάς Α. Παναγιώτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου