Ο Μητροπολίτης Κύκκου στον Καθεδρικό Ναό της Μητροπόλεως Ταμασού

Την Κυριακή, 19 Φεβρουαρίου 2017, Κυριακή της Απόκρεω, «ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς Δευτέρας καί ἀδεκάστου Παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ», ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρος ιερούργησε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου, της Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής, στο Επισκοπειό.

Ο Πανιερώτατος, μέσα σε κλίμα κατάνυξης και με τη συμμετοχή πλήθους πιστών, χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της θείας Λειτουργίας, πλαισιούμενος από τους Αρχιμανδρίτες Διονύσιο Κοπτίδη και Θεοτόκη Φαίδωνος, τους Πρωτοπρεσβυτέρους Παρασκευά Παπαμιχαήλ και Άγγελο Σλάτεβ, τον Οικονόμο Κυπριανό Παπαδόπουλο και τους Διακόνους Στυλιανό, Νικόλαο και Ιάκωβο. Στο Ιερό Βήμα παρέστη, συμπροσευχόμενος και ο επιχώριος Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐας.

Στον εποικοδομητικό λόγο του, ο Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας Νικηφόρος αναφέρθηκε στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, μνεία της οποίας κάνει η Αγία μας Εκκλησία κατά την Κυριακή των Απόκρεω, επεξήγησε προς τον λαό την ευαγγελική περικοπή και έκανε κάλεσμα μετανοίας.

Ο Πανιερώτατος σημείωσε, ότι «ο Θεός ως δίκαιος κριτής, ερχόμενος και πάλιν, θα κρίνει όλο τον κόσμο όχι αυθαίρετα, αφού, σύμφωνα και με τον Μέγα Βασίλειο, “ούτε το έλεος αυτού άκριτον ούτε η κρίσις αυτού ανελεήμων”, αλλά θα μας κρίνει σύμφωνα με τη στάση μας έναντι των συνανθρώπων μας».

«Το υπέρτατο κριτήριο με το οποίο θα κριθούμε είναι η έμπρακτη αγάπη μας προς τους άλλους. Η αγάπη βέβαια που θα πηγάζει από τη βαθιά πίστη μας στον Σωτήρα Χριστό, γιατί αυτή και μόνο αυτή είναι η αληθινή αγάπη. Αυτή και μόνο αυτή είναι η αγάπη που δικαιώνει και σώζει», τόνισε.

«Πρώτιστα, λοιπόν, αγάπη προς τον Θεό και καρπός αυτής της αγάπης η αγάπη προς τον πλησίον. Δεν μπορεί κανένας να συναντήσει τον συνάνθρωπό του, αν δεν συναντήσει πρώτα τον Θεό, και αντίστροφα δεν μπορεί να συναντήσει τον Θεό, αν προηγουμένως δεν συναντήσει τον συνάνθρωπό του. Ο δρόμος που οδηγεί στον Θεό διέρχεται από το σταυροδρόμι των συνανθρώπων μας. Η χριστιανική αγάπη ξεκινάει από τον Θεό και ξεχύνεται προς τον πλησίον, συμπεριλαμβάνει τον πλησίον, τον θεωρεί μάλιστα ως κριτήριο της προς τον Θεόν αγάπης».

Ο Πανιερώτατος επεσήμανε, επίσης, ότι «το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα κατηγορηματικά διακηρύττει, ότι όλη η αρετή μας είναι ανώφελη και πηγαίνει χαμένη, εάν δεν αγαπούμε και δεν εφαρμόζουμε το καθήκον της αγάπης προς τον πλησίον. Και οι πιο μεγάλες αρετές, αν μείνουν απλώς ατομικές, είναι μετοχές χωρίς αντίκρισμα, ενώπιον του μεγάλου Κριτού, ενώπιον του Παντοδύναμου Θεού. Όσο τέλεια, μεθοδικά, συστηματικά εκτελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα ο άνθρωπος, όσο και να προσπαθεί να θεμελιώσει στενές σχέσεις με τον ουρανό, δεν θα επιτύχει του σκοπού του, αν δεν αγαπάει και αν δεν εμπνέονται οι πράξεις του και από τα έργα της αγάπης προς τον πλησίον».

Κλείνοντας τον μεστό θεολογικό του λόγο, ο Κύκκου Νικηφόρος, υπογράμμισε, ότι «ο στίβος του χριστιανού είναι η κοινωνία, η ανθρώπινη κοινωνία, και όχι το ταμείον του. Στο ταμείον του ο άνθρωπος καταφεύγει μόνο για τον πνευματικό του ανεφοδιασμό. Ποτέ όμως δεν εξαντλείται η πολιτεία του στον στενό χώρο της ατομικότητάς του».

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας τελέστηκε από τους Πανιερωτάτους Μητροπολίτες Κύκκου κ. Νικηφόρο και Ταμασού κ. Ησαΐα, το διετές μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της μακαριστής Ειρήνης Κουλέρμου, θυγατρός του Μεγάλου Ευεργέτου του Καθεδρικού Ναού κ. Φρίξου Κουλέρμου.

Λουκάς Α. Παναγιώτου