«Το ψυχικό σθένος καταβάλλει τον αριθμό»

Με δέος, απέραντο σεβασμό και βαθιά συγκίνηση τιμήθηκαν, το πρωί της Κυριακής, 3 Μαΐου 2015, οι επτά ήρωες της ΕΟΚΑ, οι οποίοι υπήρξαν μέλη της ΟΧΕΝ Λευκωσίας. Πρόκειται για τους Στυλιανό Λένα, Ιάκωβο Πατάτσο, Πέτρο Ηλιάδη, Μιχάλη Γιωργάλλα, Μάρκο Δράκο, Νίκο Γεωργίου και Παναγιώτη Γεωργιάδη.

Το ετήσιο εθνικό και θρησκευτικό μνημόσυνο των κορυφαίων αυτών ηρώων του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα τελέστηκε, στον ιερό ναό Παναγίας Φανερωμένης στην Λευκωσία, προϊσταμένου του Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιου, στην παρουσία βουλευτών, του Α΄ Συμβούλου της Πρεσβείας της Ελλάδος, εκπροσώπων κομμάτων, Συνδέσμων, Οργανώσεων, στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών, συγγενών και συναγωνιστών των ηρώων, καθώς και πλήθος κόσμου.

Στον επιμνημόσυνο λόγο του, ο Πανιερώτατος, αναφέρθηκε στις αρετές και τις αξίες με τις οποίες ήταν γαλουχημένοι οι επτά «ανυπέρβλητοι ήρωες» που τιμούμε σήμερα, «τα μυρίπνοα άνθη της ΟΧΕΝ».

«Η ακλόνητη πίστη τους στον Θεό και η αφοσίωσή τους στην Ελληνική πατρίδα ήταν τα κοινά χαρακτηριστικά τους που τους οδήγησαν στους χώρους αυτού του ναού, τους έκαμαν μέλη της ΟΧΕΝ, της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ένωσης Νέων, τους μύησαν στον αγώνα της ΕΟΚΑ, τους ανέβασαν στο ύψος της θυσίας και τους περιέβαλαν με τον «αμαράντινον της δόξης στέφανον», σημείωσε.

«Κι οι επτά που τιμούμε σήμερα ήξεραν από τη μακραίωνη ιστορία μας ότι η ελευθερία αγοράζεται και ζυγίζεται με αίμα˙ και πως είναι πάντα «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη». Γι’ αυτό κι ήσαν αποφασισμένοι για κάθε θυσία. Είχαν, ακόμα, συναίσθηση και της αριθμητικής, αλλά και της πολεμικής μειονεξίας μας απέναντι στον Άγγλο κατακτητή. Ήξεραν όμως ότι χωρίς πίστη σε σκοπό, τα όπλα και τα πυρομαχικά είναι τα πιο άχρηστα σιδερικά. Κι αποδείχτηκε στην περίπτωσή τους, στην περίπτωση του απελευθερωτικού μας αγώνα, για άλλη μια φορά, εκείνο που ’ναι γνωστό πάντα στην Ιστορία: Ότι το ψυχικό σθένος καταβάλλει τον αριθμό», πρόσθεσε.

Ο Πάφου Γεώργιος επεσήμανε ακόμη ότι «η Κύπρος, στη μακραίωνη ιστορία της, βρέθηκε πολύ συχνά στο στόχαστρο κατακτητών που προέρχονταν άλλοτε από την Ανατολή και άλλοτε από την Δύση. Δοκιμάστηκε από αλλεπάλληλες εισβολές και πολυκύμαντες κατοχές, πληγώθηκε με τρομερές λεηλασίες, αλλά άντεξε. Άντεξε γιατί οι πρόγονοί μας δεν σαγηνεύτηκαν από τις υποσχέσεις των κατακτητών, ούτε και κάμφθηκαν από τις απειλές τους. Έμειναν προσηλωμένοι, παρά τις κακουχίες και τους εξανδραποδισμούς, στις αξίες και στα ιδανικά της πίστης και της πατρίδας μας. Κράτησαν αναλλοίωτη την πολιτιστική τους φυσιογνωμία. Γιατί είναι αξίωμα αναντίλεκτο ότι: λαοί που χάνουν την πολιτική τους ελευθερία είναι δυνατόν να απελευθερωθούν˙ λαοί που βυθίζονται στην οικονομική χρεωκοπία μπορούν να επανεύρουν την οικονομική τους ικμάδα˙ λαοί, όμως, που χάνουν την πολιτιστική τους φυσιογνωμία μοιραία οδηγούνται στην εξαφάνιση».

«Κι εμείς δεν απέχουμε, δυστυχώς, πολύ από τον όλεθρο. Το ενθουσιαστικό κλίμα, η πατριωτική έξαρση και η αξιολογική κορύφωση της περιόδου του αγώνα της ΕΟΚΑ φαίνονται σήμερα πράγματα ανέφικτα. Σήψη και διαφθορά φαίνονται να κυριαρχούν παντού, σ’ όλα  τα στρώματα της κοινωνίας, ιδιαίτερα τα ανώτερα. Κοντά, μάλιστα, στην ηθική πώρωση, τα αποτελέσματα της οποίας παρακολουθούμε καθημερινά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και στα δικαστήρια, υπάρχει δυστυχώς ως νοσηρό κοινωνικό φαινόμενο και η εθνική πώρωση. Εκδηλώσεις αυτής της εθνικής πώρωσης πολλές και φοβερά επικίνδυνες: Νωχέλεια και πλήρης αδιαφορία για την πορεία του εθνικού θέματος, επιθυμία για μιαν οποιαδήποτε «λύση», συμβιβασμός με την κατοχή, και το χειρότερο˙ πώληση αντί πινακίου φακής στην κατοχική δύναμη των κατεχόμενων περιουσιών μας, και διευκόλυνση, με τον τρόπο αυτό, των άνομων σχεδίων της», τόνισε.

«Ο απελευθερωτικός μας αγώνας, τώρα που τον βλέπουμε από την άλλη όχθη, σφαδάζοντας κάτω από την πίεση της Τουρκικής κατοχής, έχει δύο πράγματα να μας διδάξει: Απομάκρυνση από προσωπικά συμφέροντα και επιστροφή σ’έναν κλίμα ιδανικών και αξιών από τη μια, και ξεκάθαρη στοχοθέτηση και αταλάντευτη επιδίωξη του στόχου από την άλλη. Στόχου που δεν θα διαγράφει 35 αιώνες Ελληνικής παρουσίας στην Κύπρο και που θα εξασφαλίζει την παρουσία μας με ασφάλεια στη γη των πατέρων μας στο διηνεκές. Αυτά τα δύο επεδίωξαν οι ήρωές μας και μεγαλούργησαν. Αυτή την ανάνηψη κι αυτή τη στοχοθέτηση οφείλουμε να επιδιώξουμε και ως ελάχιστο φόρο τιμής προς αυτούς που τιμούμε σήμερα», υπογράμμισε εμφαντικά κλείνοντας, τον επιμνημόσυνο λόγο του, ο Μητροπολίτης Πάφου.

Αμέσως μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στην Μαρμάρινη Στήλη των πεσόντων ηρώων, που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου της ΟΧΕΝ Λευκωσίας, στον περίβολο της εκκλησίας.

Λουκάς Α. Παναγιώτου