Η εορτή της Κυριακής των Βαΐων στον Στρόβολο

Με την επιβαλλόμενη μεγαλοπρέπεια και την αρμόζουσα λαμπρότητα εορτάσθηκε, στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στον Στρόβολο, ιερουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου, η Κυριακή των Βαΐων ή της Ελιάς, όπως επεβλήθη να λέγεται η εορτή αυτή στην Κύπρο.

Ο μεγαλοπρεπής ναός κατεκλύσθη από πλήθος πιστούς, οι οποίοι σύμφωνα με το κυπριακό εκκλησιαστικό έθιμο έφεραν μαζί τους κλάδους ελαίας και βάγια. Μεταξύ των πιστών, παρόντες ήσαν, ο δήμαρχος και ο πρώην δήμαρχος της πόλεως κ. Λάζαρος Σαββίδης και Σάββας Ηλιοφώτου, δημοτικοί σύμβουλοι και αρκετοί τοπικοί παράγοντες.

Ο Θεοφιλέστατος, έχοντας ως γνώμονα του κηρύγματός του το στιχηρό ιδιόμελο της ημέρας «Σήμερον ἡ χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἡμᾶς συνήγαγε», αναφέρθηκε στην εορτή της Κυριακής των Βαΐων, τονίζοντας τη σημασία και τον συμβολισμό της.

«Έρχεται σήμερα και μας λέει η Εκκλησία ότι στον ναό, μας σύναξε η χάρις του Αγίου Πνεύματος και γινόμαστε κοινωνοί της χάριτος του Αγίου Πνεύματος και τις ψυχές μας πλέον τις φρουρεί, όπως και τα διανοήματα μας η χάρις και η ειρήνη του Χριστού. Αυτός που βιώνει αυτή την πραγματικότητα μες την καρδιά του δεν τα χάνει, δεν απελπίζεται ότι και να βιώνει, ότι δυσκολία και να έχει στην ζωή του τον ενισχύει και χειρίζεται τα πράγματα πνευματικά και προχωρεί», τόνισε.

«Ο άνθρωπος μέσα στη ζωή του αντιμετωπίζει αναπόφευκτα δυσκολίες, πειρασμούς, αντιξοότητες, θλίψεις, κρίσεις, όπως και η σημερινή οικονομική κρίση την οποία περνούμε. Μας το είπε εξάλλου και ο ίδιος ο Χριστός, μας το έκανε σαφές, «εν τω κόσμω τούτω» της φθοράς και των παθών «θλῖψιν ἕξετε», τόνισε.

Ο Καρπασίας Χριστοφόρος επεσήμανε, ακολούθως, ότι «αν σταματούσε ο Χριστός σ’ αυτή την φράση, μέχρι εκεί, θα ήταν ο πιο απογοητευτικός λόγος που ακούσαμε ποτέ, γι’ αυτό συνεχίζει και λέει «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ», ο Χριστός, «νενίκηκα τον κόσμο». Το θάρρος λοιπόν που έγκειται στο ότι ο άνθρωπος ζει μες την καρδιά του, δια του Αγίου Πνεύματος, την αγάπη του Θεού και αισθάνεται αυτή την παρηγοριά, τη δύναμη, αυτή την ελπίδα, αυτή την αισιοδοξία».

«Προσέξετε μια διαφορά», πρόσθεσε, «μπορεί ο χριστιανός να δυσκολεύεται, να στριμώχνεται, να νοιώθει, θα έλεγα έτσι στεναχώρια μέσα του, αλλά δεν απογοητεύεται, δεν καταρρέει, δεν απελπίζεται, δεν τον κυριαρχεί η φοβία και η ανασφάλεια, γιατί φρουρεί την καρδιά του η χάρις του Αγίου Πνεύματος, οπότε μπορεί και έχει σοφία και σύνεση πνευματική και μπορεί να διαχειριστεί τα πράγματα της ζωής του και τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες και την αρρώστια και το θάνατο με ένα διαφορετικό τρόπο».

Ο Θεοφιλέστατος επεσήμανε, τέλος, ότι «ανάσταση δεν σημαίνει μόνο Ανάσταση του Χριστού, που έγινε πριν από 2000 χρόνια στα Ιεροσόλυμα, σημαίνει ότι δια της Αναστάσεως του Χριστού δεχόμαστε μες τις καρδιές μας το φως του Χριστού και αυτό το φως μας ανασταίνει πνευματικά, μας ενισχύει, μας παρηγορεί, μας καθοδηγεί με την προοπτική της αιωνιότητας».

Λίγο πριν το τέλος της Θείας Λειτουργίας έγινε η καθιερωμένη λιτανεία γύρω από το ναό και η ανάγνωση του Ευαγγελίου της ημέρας στην είσοδο του ναού.

Αξιοπρόσεκτο γεγονός ήταν και η αναπαράσταση της έγερσης του Λαζάρου, σύμφωνα με όσα περιγράφει το παραδοσιακό μας τραγούδι, το οποίο ερμήνευσε ομάδα μαθητών υπό την διεύθυνση της Θεολόγου καθηγήτριας Μαριλένας Φλουρή.

Λουκάς Α. Παναγιώτου