Πανήγυρις Ιεράς Μονής Αγίου Νεοφύτου

Με λαμπρότητα εορτάσθηκε η Μνήμη της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου στην Ιερά Μονή Του στην Πάφο.

Αφ’ εσπέρας έγινε ο Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυσοστόμου και συγχοροστατούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορωνείας κ. Παντελεήμονος και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Αρσινόης κ. Νεκταρίου και Χύτρων κ. Λεοντίου του και Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής.

Πλήθη πιστών συνέρρεαν για να προσκυνήσουν τα τίμια Λείψανα του τιμωμένου Αγίου.

Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας της εορτής, χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος. Συλλειτούργησαν οι Πανιερώτατοι Μητροπολίται Πάφου κ. Γεώργιος, Κορωνείας κ. Παντελεήμων και οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Αρσινόης κ. Νεκτάριος και Χύτρων κ. Λεόντιος.

Τον Θείον Λογον εκήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων.

Ο Άγιος Νεόφυτος, είπε ο Σεβασμιώτατος, όπως γνωρίζετε, μεγάλωσε σε πολύ φτωχή και πολύτεκνη οικογένεια, γι’ αυτό και δεν έμαθε γράμματα. Όμως, όταν επέλεξε την μοναχική ζωή και πολιτεία, «το θείον και ιερόν επάγγελμα», όπως το χαρακτηρίζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, βλέπουμε να παρουσιάζεται ως θεολόγος με σπουδαία συγγράματα. Πως συνέβη αυτό; Η Εγκλείστρα ήταν το Πανεπιστήμιό Του. Η άσκηση, η προσευχή και μελέτη ενός αυτοδίδακτου εχαριτώθηκε από το Άγιο Πνεύμα και ανεδείχθη ο σοφός με την κατά Θεόν σοφία και κτήτωρ και οργανωτής της παλαιφάτου αυτής Ιεράς Μονής.

Ο Άγιος Νεόφυτος θέλοντας να εξαφανίσει, όπως θα λέγαμε, τα ίχνη του, ώστε να αποφύγει τιμές μετά θάνατον, έδωσε εντολή και τον έθαψαν σε ένα κοίλωμα της Εγκλείστρας, που ο ίδιος ελάξευσε και έχτισαν κατά την εντολή του τοίχο, που αγιογραφήθηκε. 

Όμως τα ιερά λείψανα του Αγίου ανακαλύφθηκαν μετά πεντακόσια και πλέον χρόνια, ευωδιάζοντα, και έγινε η ανακομιδή των, που εορτάζομε σήμερα. Και φυλάσσονται έκτοτε ως θησαυρός πολύτιμος στην Ιερά Μονή του.

Στην συνέχεια ο Μητροπολιτης Κορωνείας έθεσε το ερώτημα: Τα Λείψανα των Αγίων τα τιμάμε γιατί; Μήπως πρόκειται για ένα είδος ειδωλολατρίας; Κατηγορηματικά όχι!

Διακηρύττουμε ότι στον άνθρωπο αυτόν, όσο ζούσε, κατοίκησε η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που εχαρίτωσε την ψυχή και το σώμα του. Επομένως αφού αυτό το σώμα εν ζωή ήταν χαριτωμένο και χαριτοφόρο, θα λέγαμε, και χαριτόβρυτο γιατί να μη παραμένει και μετά θάνατον; Το εγκατέλειψε η Χάρις; 

Τιμώντας, λοιπόν, τα Λείψανα των Αγίων δεν τα λατρεύουμε αυτά καθ’ εαυτά, αλλά ζητάμε τις πρεσβείες του τιμωμένου Αγίου και λατρεύουμε το Άγιο Πνεύμα, που καθιστά τα Ιερά Λείψανα χαριτόβρυτα.

Βέβαια η Χάρις του Αγίου Πνεύματος δεν περιορίζεται, δεν δεσμεύεται και δεν φυλακίζεται, δεν «αποθηκεύεται» πουθενά. Όμως «όπου θέλει πνεί» και, διά των αισθητών που Εκείνο επιλέγει, χαρίζεται. Και επειδή εν Χριστώ «εδοξάσθη η φύσις ημών και προς αφθαρσίαν μετεστοιχειώθη» (Ι. Δαμασκηνός), πιστεύουμε ότι σ’ αυτά τα αίσθητά, μέσω των οποίων χαρίζεται το Πνεύμα, κατατάσσονται και τα Ιερά Λείψανα. Γι’ αυτό και κάθε κατάχρηση ή εμπορευματοποίηση των Ι. Λειψάνων αποτελεί ιεροσυλία και βεβήλωση.

Τα Τίμια Λείψανα δεν είναι δυνατόν να γίνονται αντικείμενα εκμεταλλεύσεως. Αποτελούν για την Εκκλησία «θησαυρόν άσυλον και όλβον πολυτελή», γι’ αυτό και οι πιστοί σπεύδουν αθρόως να τα προσκυνήσουν. Βέβαια αυτό προκαλεί τους δήθεν «προοδευτικούς» ή αθέους. Σε όλους αυτούς απευθύνουμε τρείς λέξεις «σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν»!

Προ της Απολύσεως έγινε η καθιερωμένη Λιτάνευση των Τιμίων Λειψάνων του Αγίου πέριξ του Ναού και η Δέηση ενώπιον της Εικόνος του Αγίου προ του Ναού. Τέλος ο Μακαριώτατος έκανε την Απόλυση και ευχήθηκε σε όλους την ευλογία και προστασία του Αγίου Νεοφυτου.

Ιερά Μονή Αγίου Νεοφύτου