Το Γενέσιο της Θεοτόκου στην πανηγυρίζουσα Ι. Μ. Κύκκου

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, με πανδαισία βυζαντινών ηχοχρωμάτων και μέσα σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης και ευλάβειας, η Ιερά Μονή της Ελεούσας του Κύκκου εόρτασε την ευφρόσυνο, για την γεραρά και ιστορική Μονή, εορτή του Γενεσίου της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Πλήθος ανθρώπων, από πολύ νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής, άρχισε να ανεβαίνει προς το θρόνο της Κυρίας Θεοτόκου του Κύκκου, για να ενώσει τις προσευχές τους για τη σωτηρία όλων μας, την ειρήνη του σύμπαντος κόσμου, αλλά και ο καθένας να καταθέσει στη σεπτή εικόνα της μητέρας του Κυρίου τον πόνο, το δάκρυ και τα αιτήματά του. Χαρακτηριστική εικόνα το πλήθος των πιστών που προσέρχονται για το ετήσιο τάμα στη Χάρη της Ελεούσας και κατακλύζουν τις αυλές της Κυρίας των Αγγέλων, διανυκτερεύοντας υπαίθρια, ακόμη και στους πέριξ της Μονής δρόμους, αρκεί να βρίσκονται την ημέρα αυτή της γιορτής της, κοντά της.

Στο Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής, Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρος, στην παρουσία του Μητροπολίτου Ταμασού και Ορεινής κ.κ. Ησαΐου.

Οι εορταστικές εκδηλώσεις στην Ιερά Μονή της Κυκκωτίσσης κορυφώθηκαν με την Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρου, συμπαραστατούμενου, από τους αδελφούς της Μονής, Πανιερωτάτους Μητροπολίτες Κυρηνείας κ.κ. Χρυσοστόμου και Ταμασού και Ορεινής κ.κ. Ησαΐου, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

«Σήμερον η τροφός ημών Ιερά, Βασιλική και Σταυροπηγιακή του Κύκκου Μονή χαίρει και πανηγυρίζει. Σήμερον ο των μοναστών της περίπυστης αυτής Μονής σύλλογος, με επικεφαλής Εσάς, τον άριστο οιακοστρόφο αυτής, τον πολυσέβαστο Γέροντα και πνευματικό μας Πατέρα και Ποιμένα και Αρχιερέα της θεόσωστης Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας, ευφραίνεται και αγάλλει, διότι η της Βασιλίδας Παρθένου βασιλική εορτή εκλάμπει, υπερβαίνουσα τις χρυσαυγείς του ηλίου ακτίνες», τόνισε.

Στη συνέχεια, ο Μητροπολίτης Ταμασού αναφέρθηκε αναλυτικά στην μεγίστη, όπως τη χαρακτήρισε, σημασία που έχει για το ανθρώπινο γένος η γέννηση της αειπαρθένου Μαρίας, τονίζοντας ότι δια της Θεοτόκου «του ανθρωπίνου γένους η ανάπλαση άρχεται».

«Η παρούσα εορτή την απαρχή όλων των εορτών εγκαινιάζει, αφού  ως πρώτη των άλλων εορτών, την περαίωση, ως αστείρευτη πηγή, αρδεύει. Αυτή των του Θεού προεπηγγελμένων δωρημάτων το κεφάλαιο επαγγέλλεται. Αυτή συνιστά όντως το περιεκτικό και ανεκλάλητο μυστήριο των ακαταλήπτων και απορρήτων του Θεού μυστηρίων. Αυτή μπόρεσε και υπήρξε «θυγάτριον αξιόθεον» και απέβηκε το ιερό εργαστήριο, το οποίο εβάστασε το φοβερό μυστήριο της μετακένωσης της θεότητας στην ανθρωπότητα», πρόσθεσε.

Το πανίερο αυτό γεγονός του Γενεσίου της Θεοτόκου, σημείωσε ο Ταμασού Ησαΐας, «μας άθροισε στο αγιόβατο καθολικό της Παναγίας της Κυκκώτισσας, ώστε, με προεξάρχοντα «τον Δεσπότην και Αρχιερέα ημών» και Πνευματικό μας Πατέρα, κ. Νικηφόρο, να αναπέμψομε ύμνους θεοπρεπείς προς την Παναγία Μητέρα μας και ταυτόχρονα να δεηθούμε: «Πανάγαθε Δέσποινα Κυκκώτισσα, γενού προστάτης και βοηθός του εμπεριστάτου λαού σου εν ταις θλίψεσι και δειναίς δοκιμασίαις αυτού. Σύντμησον τον χρόνον της κατοχής της Πατρίδος ημών Κύπρου και ικάνωσον ημάς, ώστε εν ελευθερία να επιστρέψωμεν εις τους οικείους, πλην άχρι του νυν, βεβηλωμένους τόπους και ναούς ημών. Γοργώς επάκουσον των αιτημάτων ημών και πληροφόρησον και παραμύθησον ημάς εν ταις πλείσταις στενοχωρίαις ημών. Παράτεινον, Παναγία Θεοτόκε, το έλεος του Υιού σου επί τους δούλους σου, τους προστρέχοντάς σοι, και μη καταισχύνης ημάς, αλλά δος ημίν τα θεία δωρήματα και κατεύθυνον τα έργα και την ζωήν ημών εν τη τρίβω των εντολών του Κυρίου και Θεού ημών, ω η δόξα και το κράτος δια των πρεσβειών σου εις τους αιώνας», κατέληξε.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα Ιερά Αναλόγια του Καθολικού της Μονής πλαισίωσαν στον δεξιό χορό ο 15μελής εκκλησιαστικός χορός ιεροψαλτών υπό τη διεύθυνση του κ. Γιάννου Λιάκου, διδάκτορος της Βυζαντινής μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού ναού Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Θεσσαλονίκης και στον αριστερό χορό ο 20μελής εκκλησιαστικός χορός ιεροψαλτών της Ιεράς Μονής Κύκκου, υπό τη διεύθυνση του χοράρχη της κ. Άριστου Θουκυδίδη, οι οποίοι δημιούργησαν με τα βυζαντινά μελίσματά τους αισθήματα κατάνυξης και πνευματικής ανάτασης.

Λίγο πριν την απόλυση, ο Καθηγούμενος της Μονής Κύκκου, Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρος υπογράμμισε εμφαντικά ότι οι δύο χοροί «με την βαθιά γνώση τους και με την σωστή παραδοσιακή εκτέλεση της βυζαντινής μουσικής, «χωρίς ατάκτους βοάς και εκβεβιασμένας κραυγάς», επιβεβαίωσαν σήμερα για ακόμη μια φορά ότι η Ιερά βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική αποτελεί όντως ηχητική έκφραση του βιώματος της προσομιλίας των πιστών, με τον Θεό και τους αγίους».

«Οι άξιοι αυτοί θεραπευτές της βυζαντινής μουσικής και γλυκύφθογγοι ιεροψάλτες με το απαλό, αγνό, ουράνιο πατριαρχικό παραδοσιακό ύφος τους κατέφραναν, σήμερα, τις ψυχές όλων μας και μας βοήθησαν να προαχθούμε πνευματικά, αποβάλλοντας μικρότητες και κακίες. Γιατί η βυζαντινή μουσική όταν εκτελείται σωστά, παραδοσιακά, τότε δημιουργεί ατμόσφαιρα μυσταγωγίας, κατανύξεως και ψυχικής ανατάσεως προς κάθε πνευματικό, ηθικό και υψηλό συναίσθημα».

Ο Κύκκου Νικηφόρος σημείωσε, ακόμη, ότι «η βυζαντινή μουσική στόχο έχει την υποβοήθηση του λόγου να διεισδύσει στα βάθη της ανθρώπινης υπάρξεως, δημιουργώντας διάθεση προσευχητική, κατάνυξη και αυτομεμψία, «ψαλμός γάρ και εκ λίθινης καρδίας δάκρυον εκκαλείται», κατά τον Μέγα Βασίλειο. Η βυζαντινή μουσική είναι το ένδυμα του λόγου, ο θεολογικός-πατερικός λόγος των εκκλησιαστικών ύμνων, ενδεδυμένος, περιβεβλημένος τον ελκυστικό μανδύα της μελωδίας βοηθά να διεισδύσει πιο απαλά, πιο ευχάριστα στα βάθη της ανθρώπινης υπάρξεως, φωτίζοντας και θερμαίνοντας την ψυχή με ένα τρόπο μυστικό».

«Αυτή τη μεγάλη αλήθεια της βυζαντινής μουσικής επιβεβαίωσαν σήμερα και οι δύο εκκλησιαστικοί χοροί ιεροψαλτών, οι οποίοι πράγματι τούτη την άγια ημέρα, την εορταστική ημέρα της Γεννήσεως της Παναγίας μας, μας πότισαν με το ζωντανό νερό της αστείρευτης πηγής της υμνολογίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας».

«Οι έξοχοι αυτοί μελουργοί και ιεροψάλτες που λαμπρύνουν σε κάθε Θεία Λειτουργία και σε κάθε λατρευτική σύναξη την ψαλτική τέχνη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, την πατρώα βυζαντινή μουσική με τη σωστή παραδοσιακή εκτέλεσή της επιβεβαίωσαν και πάλι σήμερα και δικαίωσαν τον Μέγα Βασίλειο, ο οποίος τονίζει πολύ σοφά «το Πνεύμα το Άγιον ανέμειξε με τας αληθείας της πίστεως την τέρψιν της μελωδίας, ώστε να δεχώμεθα χωρίς αντίδρασιν την ωφέλειαν των λόγων, οι οποίοι θα ακούονται γλυκά και απαλά», ανέφερε.

Τέλος, ο Πανιερώτατος εξέφρασε τις βαθύτατες ευχαριστίες του προς τους λαμπρούς ιεροψάλτες και ευχήθηκε από τα βάθη της καρδιάς του «υγεία αδιάπτωτη και μακρότητα ημερών».

Λουκάς Α. Παναγιώτου