Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων γεννήθηκε στην Αμαθούντα της
Κύπρου (η Αμαθούς, ήταν η σημερινή Παλαιά Λεμεσός). Ήταν γιος του άρχοντα
Επιφανίου και της Ευκοσμίας και έζησε στα χρόνια του Βασιλιά Ηρακλείου (615
μ.Χ.).
Όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά, τα οποία
ανέθρεψαν με τη σύζυγό του σαν αληθινοί χριστιανοί γονείς. Γρήγορα, όμως,
η γυναίκα του και τα παιδιά του πέθαναν. Ο Ιωάννης είχε μεγάλη περιουσία και
του έγιναν πολλές προτάσεις να κάνει καινούργια οικογένεια. Όμως τις απέρριψε
όλες, απαντώντας: «Νομίζω, προς όλους είμαι οφειλέτης. Και δεν το νομίζω μόνο.
Είμαι. Διότι οι χριστιανοί έχουμε αλληλεγγύη. Δεν το λέει ο Παύλος; Είμεθα μέλη
αλλήλων. Αφού, λοιπόν έχω τη δυνατότητα να δώσω στους αδελφούς μου, άρα είμαι
και υποχρεωμένος να δώσω. Να γιατί εργάζομαι και δε θα πάψω να το κάνω. Η περιουσία μου δεν μπορεί να είναι ανώτερη απ' αυτά τα
χρέη μου».
Για τη λαμπρότητα της ζωής του, ο Ιωάννης έγινε
αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Διέπρεψε σαν πνευματική λυχνία στην πατριαρχεία
πολλά χρόνια και έκανε πολλά θαύματα. Επειδή δε μοίραζε πλουσιοπάροχα στους
φτωχούς την ελεημοσύνη ονομάστηκε Ελεήμων. Είχε καταστεί τόσο σεβάσμιος, ώστε και αυτοί οι ειδωλολάτρες τον σέβονταν.
Παρέδωσε ειρηνικά την μακάρια ψυχή του στο Θεό το 620
μ.Χ. και είναι μακάρια η ψυχή του, διότι ο Κύριος λέει: «Μακάριοι οι ελεήμονες,
ότι αυτοί ελεηθήσονται» (Ματθαίου, ε' 7). Μακάριοι, δηλαδή, είναι οι
ευσπλαχνικοί στη δυστυχία του πλησίον, διότι αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό.
Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του την 12η Νοεμβρίου με
λαμπρές λατρευτικές εκδηλώσεις σε όλη την Κύπρο και ειδικότερα στην Λεμεσό, της
οποίας τυγχάνει πολιούχος άγιος.
Απολυτίκιο
Ήχος πλ. δ'
«Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου, πάτερ όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας και τούτοις επαρκέσας. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών».
Εξήγηση: Με την υπομονή σου επήρες τον μισθό σου, πατέρα όσιε, αφού επέμενες στην αδιάλειπτη προσευχή και αγάπησες τους πτωχούς και τους συντήρησες. Αλλά μεσίτευε, στον Χριστό και Θεό μας, να σώσει τις ψυχές μας.
Ήχος πλ. δ'
«Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου, πάτερ όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας και τούτοις επαρκέσας. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών».
Εξήγηση: Με την υπομονή σου επήρες τον μισθό σου, πατέρα όσιε, αφού επέμενες στην αδιάλειπτη προσευχή και αγάπησες τους πτωχούς και τους συντήρησες. Αλλά μεσίτευε, στον Χριστό και Θεό μας, να σώσει τις ψυχές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου