Προσκύνημα στους Αγίους Τόπους

Ιδιαίτερη επιτυχία σημείωσε η προσκυνηματική θεωρία των 43 προσκυνητών της ενορίας του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου Παραλιμνίου στους Αγίους Τόπους. Κατάνυξη και δάκρυα συγκινήσεως ήταν τα κυρίαρχα αισθήματα που επικράτησαν όλες τις ημέρες της ιεράς οδοιπορίας στην Αγία Γη των Ιεροσολύμων.

Δοξολογία και Ευχαριστία προσέφεραν οι προσκυνητές στον Άγιο Τριαδικό Θεό, που τους αξίωσε να περπατήσουν σε τόπους Θεοβάδιστους, σε μέρη όπου «έστησαν οι πόδες του Κυρίου».

Αντίκρισαν σαν τους μάγους το άστρο της Βηθλεέμ, εκεί στο ταπεινό σπήλαιο, όπου οι εκδρομείς κατέβηκαν λιτανευτικά, ψάλλοντας το « Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός».

Ψηλάφησαν με τα χέρια τους και προσκύνησαν με τα χείλη τους το φρικτό βράχο του Γολγοθά, εκεί όπου ο Κύριος έχυσε το αίμα Του υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας.

Αξέχαστες λατρευτικές στιγμές, θεία νοσταλγία, ατελείωτη δοξολογία, βίωση Αναστασίμου Πανηγύρεως και χαράς, πλημμύρισμα καρδιάς, πρόγευση Ουρανού.

Όλα αυτά μέσα στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως και μπροστά στο Ιερό Κουβούκλιο του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου. Οι ημέρες κυλούσαν και οι προσκυνητές ζούσαν μοναδικές στιγμές. Αγαπούσαν τους Αγίους Τόπους κάθε μέρα και περισσότερο.

Στιγμές και γεγονότα που σίγουρα έμειναν ανεξίτηλα στη μνήμη και την καρδιά των προσκυνητών, οι οποίοι πραγματικά άλλαξαν διάθεση, υπέστησαν την καλή αλλοίωση και άφησαν την καρδιά τους στους Αγίους Τόπους. Κι αυτό, γιατί απέκτησαν Θείες, πνευματικές εμπειρίες κατά τη σύντομη αυτή προσκυνηματική θεωρία τους.

Έμπλεοι χαράς και ιεράς συγκινήσεως, όλοι οι προσκυνητές των Αγίων Τόπων, αναχώρησαν από την Αγία Γη, πλουσιότεροι πνευματικά και σίγουρα ανανεωμένοι με τη Χάρη του Χριστού μας, αλλά και πολύ ενδυναμωμένοι από τα Πανάγια Προσκυνήματα και από τους ενισχυτικούς λόγους του Πατριάρχου και των Αγιοταφιτών Πατέρων, που μέσα σε τόσο δύσκολους καιρούς, συνεχίζουν να δίνουν μαρτυρία Πίστεως, Ορθοδόξου ζωής και ασκήσεως, σε έναν τόπο, όπου οι άνθρωποι ακόμη και σήμερα αρνούνται και αμφισβητούν το πρόσωπο του Χριστού, κι ας στέκεται δίπλα τους κι ας τους φωνάζει: «Εγώ ειμί ο λαλών σοι» και «είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου».