Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Μήνυμα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Πρός τόν ρθόδοξο λαό καί κάθε νθρωπο καλς θελήσεως
μνομε καί δοξολογομε τόν Θεό τν «οκτιρμν κα πσης παρακλσεως», διότι μς ξίωσε νά συνέλθουμε τήν βδομάδα τς Πεντηκοστς (18-26 ουνίου 2016) στήν Κρήτη, που πόστολος Παλος καί μαθητής του Τίτος κήρυξαν τό Εαγγέλιο στά πρτα χρόνια τς ζως τς κκλησίας. Εχαριστομε τόν ν Τριάδι Θεό, διότι εδόκησε νά περατώσουμε μέ μοψυχία τίς ργασίες τς γίας καί Μεγάλης Συνόδου τς ρθοδοξίας, τήν ποία συγκάλεσε Οκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαος, μέ τήν μόφρονη γνώμη τν Προκαθημένων τν κατά τόπους ρθοδόξων Ατοκεφάλων κκλησιν.
κολουθώντας πιστά τό παράδειγμα τν ποστόλων καί τν θεοφόρων Πατέρων μελετήσαμε καί πάλιν τό Εαγγέλιο τς λευθερίας « Χριστς μς λευθρωσε» (Γαλ. 5:1). Θεμέλιο τν θεολογικν μας ναζητήσεων πρξε βεβαιότητα τι κκλησία δέν ζε γιά τόν αυτό της. Μεταδίδει τή μαρτυρία το Εαγγελίου τς χάριτος καί τς ληθείας καί προσφέρει σέ λη τήν οκουμένη τά δρα το Θεο: τήν γάπη, τήν ερήνη, τήν δικαιοσύνη, τήν καταλλαγή, τήν δύναμη το Σταυρο καί τς ναστάσεως καί τήν προσδοκία τς αωνιότητος.
1) Βασική προτεραιότητα τς γίας καί Μεγάλης Συνόδου πρξε  διακήρυξη τς νότητος τς ρθοδόξου κκλησίας. Στηριγμένη στή θεία Εχαριστία καί τήν ποστολική Διαδοχή τν πισκόπων, φισταμένη νότητα εναι νάγκη νά νισχύεται καί νά φέρνει νέους καρπούς. Μία, γία, Καθολική καί ποστολική κκλησία εναι Θεανθρώπινη κοινωνία, πρόγευση καί βίωση τν σχάτων ντός τς Θείας Εχαριστίας. ς μία διαρκής Πεντηκοστή εναι σίγαστη προφητική φωνή, παρουσία καί μαρτυρία τς Βασιλείας το Θεο τς γάπης. Πιστή στήν μόφωνη ποστολική Παράδοση καί μυστηριακή μπειρία ρθόδοξος κκλησία ποτελε τήν αθεντική συνέχεια τς Μις, γίας, Καθολικς καί ποστολικς κκλησίας, πως μολογεται στό Σύμβολο τς Πίστεως καί πιβεβαιώνεται πό τή διδασκαλία τν Πατέρων τς κκλησίας. κκλησία μας βιώνει τό μυστήριο τς θείας Οκονομίας στή μυστηριακή της ζωή μέ πίκεντρο τή θεία Εχαριστία.
ρθόδοξος κκλησία κφράζει τήν νότητα καί καθολικότητά της ν Συνόδ.  συνοδικότηταδιαπνέει τήν ργάνωση, τόν τρόπο πού λαμβάνονται ο ποφάσεις καί καθορίζεται πορεία της. Ο ρθόδοξες Ατοκέφαλες κκλησίες δέν ποτελον συνομοσπονδία κκλησιν λλά τήν Μία, γία, Καθολική καί ποστολική κκλησία. Κάθε τοπική κκλησία, προσφέρουσα τήν θεία Εχαριστία, εναι ν τόπ παρουσία καί φανέρωση  τς Μις, γίας, Καθολικς καί ποστολικς κκλησίας. ς πρός τήν ρθόδοξο Διασπορά στίς διάφορες χρες τς φηλίου, πεφασίσθη νά συνεχισθε λειτουργία πισκοπικν Συνελεύσεων μέχρι τήν φαρμογή τς κανονικς κριβείας. Ατές παρτίζονται πό τούς κανονικούς πισκόπους, πού ρίζονται πό τήν κάθε Ατοκέφαλο κκλησία, ο ποοι ξακολουθον νά πάγονται σ’ ατήν. συνεπής λειτουργία τν πισκοπικν Συνελεύσεων γγυται τόν σεβασμό τς ρθοδόξου ρχς τς συνοδικότητος.
Κατά τίς ργασίες τς γίας καί Μεγάλης Συνόδου τονίσθη σημασία τν Συνάξεων τν Προκαθημένων πού χουν πραγματοποιηθε καί διατυπώθηκε πρόταση γία και Μεγάλη Σύνοδος νά καταστε παναλαμβανόμενος Θεσμός.
2) Μετέχοντες στή Θεία Εχαριστία καί δεόμενοι πέρ τς οκουμένης φείλουμε νά συνεχίσουμε τή λειτουργία μετά τή Θεία Λειτουργία καί νά δίδουμε τή μαρτυρία τς πίστεως πρός τούς γγύς καί τούς μακράν, συμφώνως πρός τή σαφή ντολή το Κυρίου πρό τς ναλήψεώς Του: «καί σεσθέ μοι μάρτυρες ν τε ερουσαλήμ καί ν πάσ τ ουδαί καί Σαμαρεί καί ως σχάτου τς γς» (Πράξ. 1:8). πανευαγγελισμός το λαο το Θεο στίς σύγχρονες κκοσμικευμένες κοινωνίες καί εαγγελισμός κείνων πού κόμη δέν χουν γνωρίσει τόν Χριστό ποτελον διάλειπτο χρέος τς κκλησίας.
3)  κκλησία μας νταποκρινομένη στό χρέος νά μαρτυρε τήν λήθεια καί τήν ποστολική της πίστη, ποδίδει μεγάλη σημασία στόν διάλογο κυρίως μέ τούς τεροδόξους Χριστιανούς. Μέ τόν τρόπο ατό καί λοιπός χριστιανικός κόσμος γνωρίζει κριβέστερα τή γνησιότητα τς ρθοδόξου Παραδόσεως, τήν ξία τς πατερικς διδασκαλίας, τή λειτουργική μπειρία καί τήν πίστη τν ρθοδόξων. Ο διάλογοι πού διεξάγει ρθόδοξος κκλησία δέν σημαίνουν ποτέ συμβιβασμό σέ ζητήματα πίστεως.
4) Ο κρήξεις φονταμενταλισμο πού παρατηρονται στούς κόλπους διαφόρων θρησκειν ποτελον κφραση νοσηρς θρησκευτικότητοςὉ νηφάλιος διαθρησκεια-κός διάλογος συμβάλλει σημαντικά στήν προώθηση τς μοιβαίας μπιστοσύνης, τς ειρήνης καί τς καταλλαγς. Τό λάδι το θρησκευτικο βιώματος πρέπει νά χρησιμοποιεται γιά νά πουλώνει πληγές καί χι γιά νά ναζωπυρώνει τή φωτιά τν πολεμικν συρράξεων. ρθόδοξος κκλησία καταδικάζει περιφράστως τήν πέκταση τς πολεμικς βίας, τούς διωγμούς, τήν κδίωξη καί δολοφονία μελν θρησκευτικν κοινοτήτων, τόν ξαναγκασμό γιά τήν λλαγή τς θρησκευτικς πίστεως, τήν μπορία προσφύγων,  τίς παγωγές, τά βασανιστήρια, τίς εδεχθες κτελέσεις. Καταγγέλλει τήν καταστροφή ναν, θρησκευτικν συμβόλων καί μνημείων πολιτισμο. λως διαιτέρως κφράζει τήν γωνία της γιά τήν κατάσταση τν Χριστιανν καί λων τν διωκομένων μειονοτήτων στή Μέση νατολή καί λλαχο. πευθύνει κκληση πρός τήν παγκόσμια κοινότητα γιά τήν προστασία τν γηγενν ρθοδόξων καί τν λλων Χριστιανν, καθώς καί λων τν πληθυσμν τς περιοχς, πού χουν παράβατο δικαίωμα νά παραμείνουν στήν πατρίδα τους ς σότιμοι πολίτες. Σύνοδός μας καλε λους τούς μπλεκομένους νά καταβάλουν χωρίς καθυστέρηση συστηματικές προσπάθειες γιά τήν κατάπαυση τν πολεμικν συρράξεων στή  Μέση νατολή καί που ξακολουθον ο πολεμικές συγκρούσεις, καί τόν παναπατρισμό τν κδιωχθέντων.
λως διαιτέρως πευθύνουμε κκληση στούς σχυρούς  τς γς γιά τήν πικράτηση τς ερήνης καί τς δικαιοσύνης στίς χρες προελεύσεως τν προσφύγων. Προτρέπουμε τίς πολιτικές ρχές, τούς πολίτες καί τούς ρθοδόξους Χριστιανούς στίς χρες πού καταφεύγουν ο ξουθενωμένοι πρόσφυγες, νά συνεχίσουν νά προσφέρουν πό τό περίσσευμα καί πό τό στέρημα τν δυνατοτήτων τους.
5) σύγχρονη κκοσμίκευση  πιδιώκει τήν ατονόμηση το νθρώπου πό τόν Χριστό καί τήν πνευματική πιρροή της κκλησίας, τήν ποία ταυτίζει αθαιρέτως μέ τόν συντηρητισμό. Δυτικός μως πολιτισμός φέρει νεξίτηλη τή σφραγίδα τς διαχρονικς συμβολς το Χριστιανισμο. πιπλέον, κκλησία ναδεικνύει τή σωτηριώδη σημασία το Θεανθρώπου καί το Σώματός Του,  ς τόπο καί τρόπο τς ζως ν λευθερί.
6) Στή σύγχρονη προσέγγιση το γάμου, ρθόδοξος κκλησία θεωρε τήν κατάλυτη γαπητική σχέση νδρός καί γυναικός «μυστήριον μέγα ες Χριστόν καί ες τήν κκλησίαν». μοίως ποκαλε «κκλησίαν μικράν» τήν οκογένεια, ποία προκύπτει πό τόν γάμο καί ποτελε τή μόνη γγύηση γιά τήν νατροφή τν παιδιν.
κκλησία διαρκς τονίζει τήν ξία τς γκρατείας. χριστιανική σκηση διαφέρει ριζικά πό οονδήποτε δυαρχικό σκητισμό, ποος ποκόπτει τόν νθρωπο πό τή ζωή καί τόν συνάνθρωπο. ντιθέτως, τόν συνδέει μέ τή μυστηριακή ζωή τς κκλησίας. γκράτεια δέν φορ μόνο στόν μοναχικό βίο. Τό σκητικό θος εναι χαρακτηριστικό τς χριστιανικς ζως σέ λες τίς κφάνσεις της.
γία καί Μεγάλη Σύνοδος κτός τν συγκεκριμένων θεμάτων γιά τά ποα ποφάσισε, πισημαίνει πιγραμματικά καί τά ξς ντολογικά καί καίρια σύγχρονα ζητήματα:
7) ς πρός τό θέμα τν σχέσεων τς χριστιανικς πίστεως καί τν θετικν πιστημν, ρθόδοξος κκλησία ποφεύγει τήν κηδεμονία τς πιστημονικς ναζητήσεως καί δέν λαμβάνει θέση πάνω σέ κάθε πιστημονικό ρώτημα. Εχαριστε τόν Θεό πού δωρίζει στούς πιστήμονες τό χάρισμα νά ποκαλύπτουν γνωστες πτυχές τς θείας Δημιουργίας.  σύγχρονη νάπτυξη τν θετικν πιστημν καί τς τεχνολογίας πιφέρει ριζικές λλαγές στή ζωή μας. Προσφέρει σημαντικές εεργεσίες πως εναι διευκόλυνση το καθημερινο βίου, ντιμετώπιση σοβαρν σθενειν, εχερέστερη πικοινωνία τν νθρώπων, ρευνα το διαστήματος κ.λπ. Παρ΄λα ατά, χει καί ποικίλες ρνητικές πιπτώσεις, πως εναι χειραγώγηση τς λευθερίας, σταδιακή πώλεια πολυτίμων παραδόσεων, καταστροφή το φυσικο περιβάλλοντος, μφισβήτηση τν θικν ξιν. πιστημονική γνώση, σο κι ν ξελίσσεται μέ ταχύτατους ρυθμούς, δέν κινητοποιε τήν βούληση το νθρώπου, οτε δίνει απάντηση στά σοβαρά θικά καί παρξιακά προβλήματα, στήν ναζήτηση γιά τό νόημα τς ζως καί το κόσμου. Ατά παιτον πνευματική προσέγγιση, τήν ποία ρθόδοξος κκλησία πιχειρε μέ τήν Βιοηθική πού βασίζεται στήν χριστιανική θική καί στήν πατερική διδασκαλία. Ταυτόχρονα μέ τόν σεβασμό τς λευθερίας τς πιστημονικς ρευνας ρθόδοξος κκλησία πισημαίνει τούς κινδύνους, ο ποοι ποκρύπτονται σέ ρισμένα πιστημονικά πιτεύγματα καί τονίζει τήν ξιοπρέπεια το νθρώπου καί τόν θεο του προορισμό.
8)  σημερινή οκολογική κρίση εναι προφανές τι φείλεται σέ πνευματικά καί θικά ατια. Ο ρίζες της συνδέονται μέ τήν πλεονεξία, τήν πληστία καί τόν γωισμό, πού δηγον στήν λόγιστη χρήση τν φυσικν πόρων, τήν πιβάρυνση τς τμόσφαιρας μέ ζημιογόνους ρύπους καί τήν κλιματική λλαγή. χριστιανική ντιμετώπιση το προβλήματος παιτε μετάνοια γιά τίς καταχρήσεις, γκράτεια καί σκητικό θος, πού ποτελον ντίδοτο στήν περκατανάλωση, συγχρόνως δέ, καλλιέργεια στόν νθρωπο τς συνειδήσεως τι εναι «οκονόμος», καί χι κάτοχος τς δημιουργίας. Δέν παύει νά τονίζει τι καί ο μελλοντικές γενεές χουν δικαίωμα πάνω στά φυσικά γαθά, πού μς μπιστεύθηκε Δημιουργός. Γιά ατό τό λόγο καί ρθόδοξος κκλησία συμμετέχει νεργς στίς διάφορες διεθνες οκολογικές προσπάθειες. ρισε δέ τήν 1η  Σεπτεμβρίου ς μέρα προσευχς γιά τήν προστασία το φυσικο περιβάλλοντος.
9) πέναντι στήν σοπεδωτική καί πρόσωπη μογενοποίηση, ποία προωθεται μέ ποικίλους τρόπους, ρθοδοξία διακηρύττει τόν σεβασμό στήν διοπροσωπία νθρώπων καί λαν. ντιτίθεται στήν ατονόμηση τς οκονομίας πό τίς βασικές νάγκες το νθρώπου καί στήν μετατροπή της σέ ατοσκοπό. πρόοδος το νθρωπίνου γένους δέν συνδέεται μόνο μέ τήν νάπτυξη το βιοτικο πιπέδου μέ τήν πρόοδο τς οκονομίας  ες βάρος τν πνευματικν ξιν. 
10)  ρθόδοξος κκλησία δέν ναμειγνύεται στήν πολιτική. λόγος της παραμένει διακριτός λλά καί προφητικός, ς φειλετική παρέμβαση πέρ το νθρώπου. Τά νθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σήμερα στό κέντρο τς πολιτικς ς πάντηση στίς σύγχρονες κοινωνικές καί πολιτικές κρίσεις καί νατροπές, ποβλέποντας στήν προστασία το πολίτη πό τήν αθαιρεσία το κράτους. κκλησία μας προσθέτει πίσης τίς ποχρεώσεις καί εθύνες τν πολιτν καί τήν νάγκη συνεχος ατοκριτικς πολιτικν καί πολιτν πρός οσιαστική βελτίωση τς κοινωνίας. Καί κυρίως τονίζει, τι τό ρθόδοξοδέον περί νθρώπου περβαίνει τόν ρίζοντα τν καθιερωμένων νθρωπίνων δικαιωμάτων, τι «μείζων πάντων» εναι γάπη, πως τήν ποκάλυψε Χριστός καί τήν βίωσαν σοι πιστά Τόν κολούθησαν.  πιμένει κόμη τι θεμελιδες δικαίωμα εναι καί προστασία τς θρησκευτικς λευθερίας, δηλαδή τς λευθερίας τς συνειδήσεως, τς πίστεως, τς λατρείας καί λων τν τομικν καί συλλογικν κφράσεων  ατς, συμπεριλαμβανομένου καί το δικαιώματος κάθε πιστο καί κάθε θρησκευτικς κοινότητας νά τελον λεύθερα πό κάθε κρατική παρέμβαση τά θρησκευτικά τους καθήκοντα, ς καί τό δικαίωμα τς δημόσιας διδασκαλίας τς θρησκείας. 
11)  ρθόδοξος κκλησία πευθύνεται στούς νέους, ο ποοι ναζητον πληρότητα ζως γεμάτη λευθερία, δικαιοσύνη, δημιουργία λλά καί γάπη. Τούς καλε νά συνδεθον συνειδητά μέ τήν κκλησία κείνου πού εναι λήθεια καί Ζωή. Νά προσέλθουν προσφέροντας στό κκλησιαστικό σμα τή ζωτικότητα, τίς νησυχίες, τούς προβληματισμούς καί τίς προσδοκίες τους. Ο νέοι δέν ποτελον πλς τό μέλλον τς κκλησίας λλά τό δυναμικό καί δημιουργικό παρόν πί τοπικο καί οκουμενικο πιπέδου.
12)  γία καί Μεγάλη Σύνοδος νοιξε τόν ρίζοντά μας στή σύγχρονη πολύμορφη οκουμένη. Τόνισε τήν εθύνη μας μέσα στόν χρο καί τόν χρόνο, πάντοτε μέ προοπτική τήν αωνιότητα. ρθόδοξος κκλησία, διατηρώντας λώβητο τόν Μυστηριακό καί Σωτηριολογικό της χαρακτήρα, εναι εαίσθητη στόν πόνο, στίς γωνίες καί στήν κραυγή γιά δικαιοσύνη καί ερήνη τν λαν. Εαγγελίζεται «μραν ξ μρας τ σωτριον ατο·  ναγγέλουσα ν τος θνεσι τν δξαν ατο, ν πσι τος λαος τ θαυμσια ατο» (Ψαλμ. 95).
ς δεηθομε « Θες πσης χριτος, καλσας μς ες τν αἰώνιον ατο δξαν ν Χριστ ᾿Ιησο λγον παθντας, ατς καταρτσει μς, στηρξει, σθενσει, θεμελισει·  ατ δξα κα τ κρτος ες τος αἰῶνας τν αἰώνων· μν» (Α΄ Πετρ. 5:10,11).
Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαος, Πρόεδρος
λεξανδρείας Θεόδωρος
εροσολύμων Θεόφιλος
Σερβίας Ερηναος
Ρουμανίας Δανιήλ
Νέας ουστινιανς καί πάσης Κύπρου Χρυσόστομος
θηνν καί πάσης λλάδος ερώνυμος
Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας Σάββας
Τιράνων καί πάσης λβανίας ναστάσιος
Πρέσοβ καί πάσης Τσεχίας καί Σλοβακίας Ραστισλάβ
 
Ακολουθούν οι υπογραφές όλων των μελών των Ορθοδόξων Εκκλησιών που μετείχαν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου