Μνημόσυνο για τα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας στο Παραλίμνι

Σε έντονα φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα, τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι, το 9ο ετήσιο των θυμάτων της αεροπορικής τραγωδίας που έπληξε την μικρή μας πατρίδα, την παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 2005, παρασύροντας στον θάνατο 121 συνανθρώπους μας, δώδεκα εκ των οποίων προέρχονται από την πόλη του Παραλιμνίου.

Πλήθος κόσμου, συγγενείς, φίλοι, συμπολίτες, κατέκλυσαν τον Μητροπολιτικό ναό για να συμπροσευχηθούν για τις ψυχές αυτών «που χάθηκαν στις ανεμόδαρτες ονειροδιαδρομές, εκείνου του θλιβερού, του μαύρου Αυγούστου, εκείνου του Καλοκαιριού, που το Παραλίμνι εάλω από αέρος, σκορπώντας παντού τον πόνο, τον θρήνο, το κλάμα…».

Του Όρθρου, της Ευχαριστιακής Συνάξεως και του ιερού μνημοσύνου προέστη ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιμανδρίτη π. Αυγουστίνο Κκαρά, τους εφημερίους του Μητροπολιτικού ναού και τους διακόνους της Μητροπόλεως.

Τον επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο τέως Δήμαρχος Παραλιμνίου κ. Ανδρέας Ευαγγέλου, ο οποίος, μέσα από την διάσταση της ποιητικής του ευαισθησίας, σκιαγράφησε την «κλαίουσα μοίρα των αδικοχαμένων ψυχών», σε μια προσπάθεια να «δαμάσει τον χρόνο», να στεγνώσει τους ποταμούς των δακρύων και να απαλύνει το βαρύ πένθος και τον ανείπωτο πόνο «τούτων που μείναν», των συγγενών των θυμάτων.

«Εκείνο το μαντάτο, καρφώθηκε στην πονεμένη καρδιά του τόπου, νομίζοντας πως θα ξεδιψάσει με θάνατο, την διψασμένη γη, κατάμεσα τ’ Αυγούστου, εκείνο το Καλοκαίρι που δεν ήταν σαν τ’ άλλα, θρυμματίζοντας την ευτυχία που απλωνόταν στα τρισευτυχισμένα σπίτια του Αντώνη, της Μαρίας, του Χρίστου και της Χριστίνας, του Χρίστου, της Αντωνίας, του Ξένιου, της Εύας και του Μάρκου, του Οδυσσέα, της Ξένιας και της Χρυσούλας, και του μικρού Βασίλη, που θα ’ναι το παντοτινό άστρο της ζωής, της δύναμης και της ανάμνησης, όλων αυτών που φύγαν…», τόνισε.

Κλείνοντας τον εμπνευσμένο λόγο του, ο κ. Ευαγγέλου, υπογράμμισε: «Ακριβοί μου φίλοι, σαν θα τριγυρνάτε στα μελισσοβόμβιστα και γιασεμομύριστα λιβάδια του παράδεισου, μην πιείτε το νερό από την βρυσομάνα λησμονιά – εμείς ούτε θέλουμε, μήτε και μπορούμε να σας ξεχάσουμε, γιατί εμείς θα σας αναπολούμε αλλά και θα σας νοσταλγούμε - μην πιείτε το νερό της λησμονιάς και μας ξεχάσετε…. Να έρχεστε συχνά-πυκνά στα όνειρα των γονιών σας, των αδελφών σας, των συγγενών σας, των φίλων σας, των παιδιών σας. Τούτο θα τους κάνει μεγάλο καλό και σε εκείνους και σε μας…. Αιωνία και παντοτινή να είναι η μνήμη σας». 

Τα αμέτρητα αναπάντητα γιατί, αλλά και το μέγεθος του πόνου των συγγενών των θυμάτων, μετέφερε μέσα από τον σύντομο λόγο της η Χριστίνα Ττοφινή.

Αμέσως μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας και του μνημοσύνου ακολούθησε τρισάγιο στο Κοιμητήριο Παραλιμνίου, στους τάφους των αδικοχαμένων συνανθρώπων μας και το οποίο τέλεσε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐας στην παρουσία του επιχώριου Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου, του Υπουργού Υγείας κ. Φίλιππου Πατσαλή, του Δημάρχου Παραλιμνίου κ. Θεόδωρου Πιρίλλη, βουλευτών, εκπροσώπων κομμάτων και οργανώσεων, των συγγενών των θυμάτων και πλήθος κόσμου.

Λουκάς Α. Παναγιώτου