Προσκυνηματική επίσκεψη και προσευχή στην Μονή Αψινθιωτίσσης

Κατόπιν συντονισμένων προσπαθειῶν τῆς Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου, πρός ἐπίσκεψιν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀψινθιωτίσσης, κειμένης ἐπί τῶν παρειῶν τοῦ Πενταδακτύλου, εἰς τήν κατεχομένην περιοχήν Συχαρί-Βουνό, ἡ ὁποία τυγχάνει Μετόχιον τοῦ Παναγίου Τάφου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Διακόνου Χριστοφόρου καί συνεργατῶν τῆς Ἐξαρχίας, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ κ. Πέτρος Σολωμοῦ, Σύμβουλος ἐπί Πολιτιστικῶν καί Δημοσίων Σχέσεων, τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, τῆς 21ης Νοεμβρίου, 2015, μετέβη εἰς τήν Μονήν, ἡγούμενος προσκυνηματικῆς ἐπισκέψεως, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ἡμέραν, κατά τήν ὁποίαν, πρό τῆς εἰσβολῆς, ἐπανηγύριζεν ἡ Μονή.

Δυστυχῶς, αἱ κατοχικαί ἀρχαί, δέν ἐπέτρεψαν τήν τέλεσιν θείας λειτουργίας, ὡς εἶχεν ὑποβληθῆ αἲτημα μέσῳ τῆς ἀρμοδίου ὑπηρεσίας τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, προειδοποίησεν δέ ἡ ὑπηρεσία αὓτη μάλιστα ὃτι τοιαύτη ἐπίσκεψις ἢθελεν προκαλέσει τήν ἒντονον ἀντίθεσιν τῶν δυνάμεων κατοχῆς. Μολαταῦτα, ἡ προσκυνηματική ἐπίσκεψις ἐπραγματοποιήθη καί εἰς ταύτην, ἒλαβον μέρος περί τούς τριακοσίους προσκυνητάς, πρόσφυγας τῶν προαναφερθέντων χωρίων καί τῶν πέριξ περιοχῶν, ἒχοντας ἐπικεφαλῆς τόν Κοινοτάρχην κ. Φίλιππον Φιλίππου.

Εἰς τόν προαύλιον χῶρον τῆς Μονῆς, ὑπῆρξεν παρουσία τῆς Ἀστυνομίας τῆς κατοχικῆς δυνάμεως, ὁ ἐκπρόσωπος τῆς ὁποίας, ἀνεκοίνωσεν μέσῳ τοῦ τουρκοκυπρίου Κοινοτάρχου καί διερμηνέως, ὃτι δέν ἐπιτρέπεται ἡ τέλεσις οἱασδήτινος ἀκολουθίας ἐν τῶ ναῷ, ἐφ’ ὃσον δέν ὑπάρχει ἒγγραφος ἂδεια τῶν ἀνωτέρων ἀξιωματούχων αὐτῶν.

Συζητήσεως διεξαχθείσης μεταξύ αὐτῶν καί τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἐγένετο δεκτόν τό αἲτημα, ὃπως οἱ πιστοί προσευχηθοῦν ἐπ’ ὀλίγον καί ἐξέλθουν τοῦ ναοῦ. Εὐθύς, ὁ Σεβασμιώτατος κ. Τιμόθεος, ὡμίλησεν συγκεκινημένος εἰς τούς συρρεύσαντας πιστούς διά τήν ὑφισταμένην θλιβεράν κτηριακήν κατάστασιν καί τά αἲτια αὐτῆς, ἀνεφέρθη εἰς τήν ἑορτάζουσαν Μονήν, τήν παροῦσαν γενομένην ἀνεπιτυχῆ ἀπόπειραν, πρώτην μετά τήν εἰσβολήν, ἳνα προσευχηθῶσιν εἰς τόν Ναόν καί ἐν συνεχείᾳ, συμπαραστατούμενος ὑπό τοῦ ἱερέως π. Γεωργίου, πρώην ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἁγίου Μάμαντος εἰς τό Συχαρί καί τοῦ Διακόνου Χριστοφόρου, ἒψαλον τό ἀπολυτίκιον καί κοντάκιον τῆς ἑορτῆς, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχεν τελεσθῆ ἁγιασμός καί ἀνεγνώσθησαν αἱ εἰδικαί Εὐχαί βεβηλώσεως τοῦ ναοῦ ὑπό ἀλλοθρήσκων. Ἐν συγκινήσει ἐψάλη ὁ ὓμνος «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ...», ἐνῶ ἐτελέσθη δέησις ὑπέρ τῶν «ἐκτοπισθέντων, τῶν ἀγνοουμένων, τῶν ἐγκλωβισμένων καί τῶν προσφύγων» καί μετά ταῦτα ἐψάλη τό Προκείμενον: «Τίς Θεός μέγας...»!

Ἐν τῷ μεταξύ, αἱ ἀρχαί διέταξαν τήν ἂμεσον ἐκκένωσιν τοῦ ναοῦ διά νά σφραγισθῇ, ὃπως ἰσχυρίσθησαν, ἀλλά οἱ πιστοί, εἶχον τήν εὐκαιρίαν, ἐξερχόμενοι, ὃπως προσκυνήσωσιν ἀντίγραφον τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας Ἀψινθιωτίσσης, ἡ ὁποία μετεφέρθη εἰς τόν Ναόν, τῇ εὐσεβεῖ φροντίδι τοῦ κ. Ταπάκη, καί ραντισθοῦν διά τοῦ ἁγιασμοῦ.

Ἡ προσευχή ἒληξεν ἂνευ τινός ἐπεισοδίου, μολονότι εἶχον ἐκφρασθῆ ἀπειλαί ἐκ μέρους τῆς Ἀστυνομίας διά συλλήψεις, ἐάν δέν ἐκκενοῦτο πάραυτα ὁ χῶρος τοῦ ναοῦ, ὁ ὁποῖος, σημειωθήτω, οὐδέποτε σφαλίζει, ἀλλά χρησιμοποιεῖται φεῦ, ὡς στάνη ὑπό τῶν γειτόνων βοσκῶν, ὃπως μαρτυρεῖ καί ὁ ὂγκος ἀκαθαρσιῶν, ἐντός τῆς Μονῆς, τόν ὁποῖον ἐκαθάρισαν αἱ Μοναχαί, συνεργάται τῆς Ἐξαρχίας καί εὐσεβεῖς προσκυνήτριαι.

Ἀκολούθως, εἰς τό γειτνιάζον ἐκδρομικόν πάρκον, ὁ χῶρος τοῦ ὁποίου τυγχάνει ἰδιοκτησία τῆς Μονῆς, οἱ προσκυνηταί κατεσκήνωσαν ἐπ΄ ὀλίγην ὣραν καί ἀπήλαυσαν ἀναψυκτικά καί κεραστικά, τά ὁποῖα εἶχον ἐκ τῶν προτέρων ἐφοδιασθῆ.

Ὃλως ἀπροσδόκητος ἦτο καί ἡ συνάντησις εἰς τόν χῶρον τῆς Μονῆς, τοῦ Μητροπολίτου κ. Τιμοθέου, μετά τοῦ πρέσβεως τῆς Ἑλβετίας κ. Peter REINHARDT τῆς συζύγου καί συνεργατῶν, ὁ ὁποῖος ἐνημερώθη διά τό ἰδιοκτησιακόν καθεστώς τῆς Μονῆς, τήν σπουδαιότητα τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς διαδρομῆς, τά ἐμπόδια καί τάς ἀντιξοότητας, αἱ ὁποῖαι παρεμβάλλονται ἐκ μέρους τῶν κατοχικῶν ἀρχῶν διά τήν συντήρησιν τῆς Μονῆς καί τήν ἐπιτέλεσιν τῆς ἱερᾶς αὐτῆς ἀποστολῆς.

Ὁ Σεβασμιώτατος, εἶχεν τήν εὐκαιρίαν ἳνα συνομιλήσῃ μετά κατοίκων τῆς περιοχῆς, νῦν προσφύγων καί μάλιστα μετά τοῦ κ. Ζηνονή Τουραλή, παλαιοῦ ἐνοικιαστοῦ τῶν κτημάτων τῆς Μονῆς, αἱ γνώσεις καί ἀναμνήσεις τοῦ ὁποίου τυγχάνουσιν πολύτιμοι τόσον διά τήν ἱστορίαν τῆς Μονῆς, ὃσον καί διά τήν λαογραφίαν τῆς Νήσου.

Εξαρχία Παναγίου Τάφου