Ύστατο «χαίρε» στον μακαριστό Γέροντα Γαβριήλ

Σε έντονα συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα, Εκκλησία και Πολιτεία, καθώς και πλήθος πιστών αποχαιρέτησαν και στην συνέχεια συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία τον μακαριστό Καθηγούμενο της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής του Αποστόλου Βαρνάβα, Γέροντα Γαβριήλ. 

Το άγγελμα του θανάτου, στην προσφυγιά, του Ηγουμένου και πνευματικού καθοδηγητή της κατεχόμενης Μονής του Ιδρυτή και Προστάτη της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, διεχύθη σ’ ολόκληρη την επικράτεια της νήσου, αλλά και τον ευρύτερο Ελληνισμό, βυθίζοντας στο πένθος την αδελφότητα της Ιστορικής Μονής, την Εκκλησία της Κύπρου καθώς και χιλιάδες πιστούς.

Το βράδυ της Παρασκευής 6 Δεκεμβρίου 2013, ενώπιον του σεπτού Λειψάνου του μακαριστού Γέροντος Γαβριήλ (Σιόκουρου), ετελέσθη Ιερά Αγρυπνία στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Κύκκου στον Αρχάγγελο, προεξάρχοντος του Εφόρου της Μονής Κύκκου Αρχιμανδρίτη Αγαθονίκου με την συμμετοχή αρκετών κληρικών, πνευματικών τέκνων του αειμνήστου και πλήθος κόσμου. Στο Ιερό Βήμα παρέστη συμπροσευχόμενος και ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας.

Το Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου 2013, από τις 8 μέχρι και τις 11 το πρωί, η σορός του εκλιπόντος, ετέθη σε λαϊκό προσκύνημα, στο Μετόχι του Αγίου Προκοπίου της Μονής Κύκκου στην Λευκωσία και ακολούθως ετελέσθη η νεκρώσιμος ακολουθία.

Ο ναός του Αγίου Προκοπίου και το προαύλιο του Μετοχίου ήταν ασφυκτικά γεμάτα από τους πενθηφόρους πιστούς, τους εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου, της αυτοδιοίκησης, των τοπικών αρχών και τα πάμπολλα απορφανισμένα πνευματικά τέκνα του πολυφιλήτου Πατρός.

Λίγο μετά τις 11 π.μ. άρχισε η εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού Γέροντος, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρου με την συμμετοχή των Μητροπολιτών Λεμεσού κ. Αθανασίου, Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου, Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα, Τριμυθούντος κ. Βαρνάβα, Βόστρων κ. Τιμοθέου (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων), Αυλώνος κ. Χριστοδούλου (Εκκλησία Ελλάδος) και του Επισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου. 

Για τον «γλυκύτατο στην όψη, απλό στη μεγαλοπρέπειά του και μεγαλόπρεπο στην απλότητά του» Γέροντα, μίλησε ο εκ των πνευματικών του τέκνων, Αρχιμανδρίτης Αγαθόνικος Κυκκώτης.

«Σήμερα, το μέγα πλήθος των πνευματικών του τέκνων, των Αγίων Αρχιερέων, των Ιερέων και Διακόνων, θρηνούντες και όχι απελπιζόμενοι, προστρέξαμε ενώπιον του σεπτού σκηνώματος του λατρεμένου μας Γέροντα, του γλυκύτατου Παππού μας, απονέμοντάς του τον πρέποντα σεβασμό», τόνισε.

«Για όλους εμάς, η σημερινή ημέρα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μέρα θλίψης και απόγνωσης, απελπισίας και απαισιοδοξίας. Δεν ορφανέψαμε, δεν είμαστε μόνοι μας πλέον. Δεν είμαστε και δεν πρέπει να είμαστε και να συμπεριφερόμαστε «ώσπερ οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα».

«Υπήρξες, Γέροντα», υπογράμμισε ο π. Αγαθόνικος, «ο αληθής του Θεού άνθρωπος και ο μετά του Θεού τεταγμένος, προκειμένου να ωφελήσεις κατά τον Θεόν το λαό του Θεού. Και όπως αναφέρει ο όσιος Νείλος και συχνά συνήθιζες να μου υπενθυμίζεις: «Για να είμαστε γνήσια παιδιά του Θεού, οφείλουμε να βλέπουμε τον πλησίον μας ως Θεόν μετά τον Θεόν».  Παρά το ασθενές και κατατρυχόμενο από σοβαρές ασθένειες ευαίσθητο σκήνωμά σου, ουδέποτε διαμαρτυρήθηκες, ουδέποτε εξέφραζες δυσφορία. Πάντα δοξολογούσες τον Θεό και προσδιόρισες την έξοδό σου, όταν τα πλοκάμια της ασθένειας επηρεάσουν και το τελευταίο υγιές  κύτταρο του σώματός σου. Έλεγες ότι για την αγάπη του Χριστού πρέπει να πονέσουμε και στο πιο μικρό σημείο του σώματός μας».

«Διακαής σου πόθος ήταν η απελευθέρωση της τροφού Μονής σου. Όταν αναφερόσουν στον Απόστολο Βαρνάβα, έλαμπες. Ο βίος και το πλήθος των θαυμάτων του, όπως και των αγαπημένων σου αγίων Συνεσίου και Ευφημιανού, ήταν η καθημερινή τροφή και το μόνιμο κεραστικό σου. Μην νομίζεις ότι ο πόθος σου δεν εκπληρώθηκε, αντίθετα μάλιστα, πραγματοποιήθηκε την ημέρα της εορτής του αγαπημένου σου Αγίου, του οσίου Σάββα του ηγιασμένου. Ούτε η ασθενής σου σάρκα, ούτε η ηλικία σου, ούτε τα συρματοπλέγματα, ούτε τα οδοφράγματα είναι ικανά πλέον να σε ανακόψουν να κατοικήσεις στους ευλογημένους χώρους της Μονής σου. Η ευλογημένη ψυχή σου κουρνιάζει τώρα με αγαλλίαση, στην γλυκειά αγκαλιά του Αποστόλου Βαρνάβα», πρόσθεσε.

Στην συνέχεια του λόγου του, ο Έφορος της Μονής Κύκκου, αποκάλυψε ότι πριν από δύο χρόνια έλαβε εντολή υπακοής, από τον πολιό Γέροντα, όπως, κατά την ακολουθία της εκδημίας του, αναγνώσει την πνευματική του παρακαταθήκη. «Αυτής της παρακαταθήκης έγινε κοινωνός ο καθένας από μας που είχαμε την ευλογία να ανήκουμε στα πνευματικά σου τέκνα. Και αυτή η ευλογία δεν είναι ασφαλώς προνόμιο ούτε προϋπόθεση σωτηρίας, αλλά δυσβάστακτο χρέος και μεγάλη πνευματική ευθύνη. Η πνευματική μας πορεία θα φιλτράρεται και θα αξιολογείται με κριτήριο την δική σου εντολή και εδώ, μέσα από την κάθε μας πράξη και την κάθε μας από τούδε συμπεριφορά, θα διαφαίνεται πόσο κάλπικα ή γνήσια πνευματικά σου τέκνα είμαστε».

«Όσον αγάπησε τον Απόστολο Βαρνάβα τόσο και περισσότερο λάτρευε την χαριτόβρυτον Ελεούσα του Κύκκου», επεσήμανε, κλείνοντας τον επικήδειο λόγο του για να προσθέσει, ακολούθως, ότι «η πρόσκληση τού τότε Ηγουμένου και νυν Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κυρίου Νικηφόρου, όπως εγκαταβιώσει στην Ιερά Μονή Κύκκου, την εξέλαβε, όπως ο ίδιος καταθέτει, «ως φωνή Θεού», δοξολογώντας τον Θεόν περί τούτου και συνεχίζοντας, αναφέρει: «Με έφερε εδώ, μεταφυτεύοντάς με στη μεγάλη αυτή γλάστρα της Ιεράς Μονής, της Παναγίας του Κύκκου, που βρήκα λίπανση μεγάλης αγάπης από όλη την αδελφότητα και πότισμα πολλής εκτιμήσεως. Μου σήκωσε, όλα αυτά τα χρόνια, τις αρρυθμίες της καρδίας μου, μου χάρισε δυνάμεις να λειτουργώ, με εμψύχωσε, με πλούτισε ευεργεσιών, χαρίζοντας εις εμέ αγάπην, πλήθος τέκνων πνευματικών, που οδήγησε να με προσεγγίζουν και να μου προσφέρονται καθημερινώς».

«Η κατάληξη αυτού μου του λόγου», ανέφερε ο Πανοσιολογιώτατος, «δεν μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο, παρά ένα ακόμα πνευματικό μαργαριτάρι από τη γραφίδα του σεβαστού μας Γέροντα Γαβριήλ, που θα πρέπει να είναι για μας τρόπος ζωής: «Κάνε με, Θεέ μου, σκεύος εκλεκτό της χάριτός σου, καρποφόρο, εν πάση αρετή και αγαθωσύνη και αξίωσέ με να νεκρώσω τα πάθη μου και να ακούσω εις την ημέρα της κρίσεώς σου το «ευ δούλε αγαθέ, είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου».

Σεμνός εκτιμητής «της ανθοφόρας ζωής και της πνώσας μορφής» του μεταστάντος εκ της προσκαίρου ζωής, Ηγουμένου της Μονής του Αποστόλου Βαρνάβα, δήλωσε και ο εκπροσωπών τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπουργός Άμυνας κ. Φώτης Φωτίου, ο οποίος, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι «η μνήμη του ανεξάντλητη κληρονομιά, πηγή δύναμης και καρτερίας, θα ενδυναμώνει και θα εμψυχώνει τον καθένα μας».

«Η ορθόδοξη πίστη, ορφανή σήμερα, αισθάνεται υποχρεωμένη να εκφράσει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο και υπηρέτη της χριστιανοσύνης. Είμαι βέβαιος ότι, αυτή τη στιγμή, η αγνή του ψυχή φτερουγίζει εδώ ανάμεσα μας. Και θα φτερουγίζει μέσα μας για πάντα, όσων είχαμε την τιμή και την τύχη να τον γνωρίσουμε και να δεχτούμε τη χάρη και την ηρεμία, τη γαλήνη στην τρικυμισμένη προσωπική και εθνική μας ζωή. Το κελί του Γέροντα, ήταν πάντοτε και για μένα, ένα απάνεμο λιμάνι. Ήταν χώρος που αντλούσα δύναμη στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Και ο γαλήνιος λόγος του, η δύναμη μου, το βάλσαμο της ψυχής μου, η ελπίδα μου», πρόσθεσε.

«Αγαπημένε μου Γέροντα, θα μου λείψεις», τόνισε, φανερά συγκινημένος, ο Υπουργός Άμυνας, για να συνεχίσει, λέγοντας ότι «θα μου λείψει η αγάπη σου, θα μου λείψουν οι συμβουλές σου».

Ο Δήμαρχος της κατεχόμενης Λύσης κ. Συμεών Παστός, στον δικό του σύντομο λόγο, χαρακτήρισε τον π. Γαβριήλ «δάσκαλο, καθοδηγητή και πατέρα» της γενέτειράς του, την οποία, όπως είπε, ο εκλιπών υπηρέτησε πιστά «σε όλους τους ωραίους αγώνες».

«Όλοι μας θρηνούμε το χαμό σου, γιατί μας αφήνεις ορφανούς στις δύσκολες σημερινές συνθήκες που βιώνει η πατρίδα μας. Είμαι όμως βέβαιος ότι θα μας ευλογείς από ψηλά εκεί όπου οι δίκαιοι αναπαύονται».

Αναφερόμενος στην προσφορά του αείμνηστου Γέροντα Γαβριήλ, ο κ. Παστός επεσήμανε ότι αυτή ήταν ανεκτίμητη και ότι ήταν «πάντα πρόθυμος και μπροστάρης σε ό,τι καλό για την ηθική και πνευματική πρόοδο της κοινότητας». Υπογράμμισε, τέλος, ότι  η ζωή του «συμπυκνώνεται σε λίγες λέξεις: Ταπείνωση, Προσφορά, Αγάπη, Αφάνεια».

Για την ξεχωριστή πνευματική μορφή του Κυπριακού μοναχισμού και την «μεγάλη μορφή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής του αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ, αναφέρθηκε με θερμότατα λόγια και ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρος, λίγο πριν καταθέσει στεφάνι εκ μέρους της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, στην σορό του αειμνήστου Γέροντος.

Ο Πανιερώτατος υπογράμμισε ότι ο μακαριστός Γέροντας στην ζωή του «καλλιεργούσε πρωτίστως τη θεμελιώδη εκείνη αρετή, η οποία προσφιλέστατα χαρακτηρίστηκε ως «η ωραιότης της αγιότητος», δηλαδή την ταπεινοφροσύνη. Την ταπεινοφροσύνη όμως όχι ως ταπεινοσύνη, όχι ως ταπεινολογία, αλλά ως γνήσια χριστιανική, υψοποιό, αγγελική ταπείνωση».

«Παράλληλα πίστευε ο αείμνηστος Γαβριήλ Σιόκουρος και στην άλλη μεγάλη αλήθεια, ότι δηλαδή τον κόσμο δεν θα σώσει η πολλή σοφία, η οποία «φυσιοί», κατά τον απόστολο Παύλο, φουσκώνει δηλαδή τα μυαλά των ανθρώπων με έπαρση και αλαζονεία, αλλά τον κόσμο θα τον σώσει η εν αγάπη καλλιέργεια της πνευματικής ζωής. Η εν αγάπη καλλιέργεια της αγιότητας, η οποία, κατά τον απόστολο Παύλο, «πάντοτε οικοδομεί», πρόσθεσε.

Κατακλείοντας τον λόγο του ο Μητροπολίτης Κύκκου επεσήμανε: «Σήμερα η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Κύκκου με πολλή ευγνωμοσύνη σε προπέμπει, Γέροντα μου, στην αιωνιότητα. Σε προπέμπουμε στην αιωνιότητα με ευγνωμοσύνη, γιατί ευτυχήσαμε να σε έχουμε εν τω μέσω ημών για πάρα πολλά χρόνια και μας αρωμάτιζες με το άρωμα της πνευματικότητάς σου και μας αγίαζες με το άρωμα της αγιότητάς σου. Εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να τάξει την ψυχή σου εν χώρα ζώντων και εν σκηνές δικαίων».

Ακολούθησε στην συνέχεια η κατάθεση στεφάνων εκ μέρους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου, του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, από τον Υπουργό Άμυνας κ. Φώτη Φωτίου, εκ μέρους της αδελφότητος της Ιεράς Μονής Κύκκου, από τον Έφορο της Μονής, Αρχιμανδρίτη Αγαθόνικο Κυκκώτη, εκ μέρους του Αρχηγού της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου, από τον Ανώτερο Αστυνόμο Μάριο Χατζηβασιλείου, από την κ. Καλλού Ζανιέρη εκ μέρους της οικογένειας του μακαριστού Γέροντος, από τον Δήμαρχο Λύσης κ. Συμεών Παστό, από την κ. Έλενα Παπαδοπούλου εκ μέρους του Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος κ. Νικόλα Παπαδόπουλου και από τον πρώην Υπουργό Υγείας κ. Σταύρο Μαλά.

Εις μνήμη του Γέροντος της αγάπης κατέθεσαν επίσης στεφάνους Αρχιερείς, ιερείς, βουλευτές, μοναστικές αδελφότητες, πολιτικά κόμματα, οργανώσεις και σωματεία, πνευματικά τέκνα και εκτιμητές του έργου του και έγιναν εισφορές για τα κοινωνικά παντοπωλεία.

Αμέσως, μετά το τέλος της Εξοδίου Ακολουθίας, το σκήνωμα του αειμνήστου Γέροντος μετεφέρθη στην Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή του Κύκκου, στο Καθολικό όπου ετελέσθη τρισάγιο, προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτου και με την συμμετοχή του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Αρσινόης κ. Νεκταρίου και Μεσαορίας κ. Γρηγορίου.

Ακολούθησε πορεία προς το Κοιμητήριο της Μονής, όπου ο μακαριστός είχε ζητήσει να ταφεί, και εκεί, ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος, υπό καταρρακτώδη βροχή, εναπέθεσε το Σώμα του μεταστάντος στο χώμα της Κυκκώτικης γης, με την οποία ο αοίδιμος συνεδέθη με αιώνιους δεσμούς.

Λουκάς Α. Παναγιώτου