Πανήγυρις Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ στη Σκουριώτισσα

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε, την Πέμπτη, 2 Ιανουαρίου 2014, η μνήμη του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ στο υπό ανέγερση ομώνυμο ιερό ησυχαστήριο στην περιοχή της Σκουριώτισσας. 

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος χοροστάτησε στον πανηγυρικό εσπερινό και προεξήρχε της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, συμπαραστατούμενος από τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου, στους Τρούλλους της επαρχίας Λάρνακας, πατέρα Συμεών, τους αρχιμανδρίτες της Μητροπόλεώς μας και κληρικούς, με την παρουσία Ρώσων αδελφών μας και πλήθους πιστών από διάφορα μέρη.

Με το πέρας την πανηγυρικής θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε λιτανεία της εικόνας του Οσίου Σεραφείμ και τεμαχίου από το ιερό λείψανό του και ακολούθως εξετέθησαν σε προσκύνηση. Στη συνέχεια προσφέρθηκαν κεράσματα σε όλους τους παρευρισκομένους στο αρχονταρίκι του ησυχαστηρίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ναός του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ βρίσκεται στην τελική φάση της ανέγερσής του. Πρόκειται για τον πρώτο στην Κύπρο ναό του Οσίου Σεραφείμ, ο οποίος θεμελιώθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010, ημέρα της μνήμης του, από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο. Ο ναός , ο οποίος θα φέρει τρούλο, χτίζεται με πέτρα της Ανώγυρας κατά το πρότυπο του ναού της Μονής του Αγίου Χρυσοστόμου Κουτσοβέντη στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Στο Ησυχαστήριο της Σκουριώτισσας εγκαταβιώνει από το 2002 ο Ρώσος αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Γκορέλοβ.

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος στο κήρυγμά του, αρχικά, αναφέρθηκε στη δυνατότητα που έχει η Ορθόδοξη Εκκλησία να «γεννά» Αγίους και στην πληρότητα της αλήθειας. Επεσήμανε το μέγεθος των Αγίων που προσφέρει η Εκκλησία στην οικουμένη, αυτούς τους δύσκολους καιρούς, όπως το μέγεθος του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ για τη Ρωσία και το μέγεθος του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου για τα ελληνικά δεδομένα. Και οι δύο τελικά δεν είναι ούτε Ρώσοι, ούτε Έλληνες. Είναι πολίτες του ουρανού, «ουρανοπολίτες».

Στη συνέχεια παρέθεσε πνευματικά λόγια του Αγίου Σεραφείμ, που έλεγε ότι σκοπός της χριστιανικής ζωής είναι να αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα για να μας οδηγήσει σε καλά έργα και τελικά να γίνουμε «ουρανοπολίτες». Οι άγιοι εξέφραζαν την Αλήθεια, τη διάθεση του ανθρώπου να ενωθεί με τον Τριαδικό Θεό, καθώς μόνον έτσι σώζεται από την φθορά  και καθαρίζεται από την αμαρτία. Ο άνθρωπος γίνεται άγιος και με αυτό τον τρόπο νικά το θάνατο, τη φθορά και την αμαρτία. Αυτόν τον τριαδικό θεό πόθησαν οι άγιοι μας.

Κατόπιν διήλθε εν συντομία τη προσφορά του Αγίου Σεραφείμ στο ρωσικό λαό και τη θαυμαστή εύρεση του ιερού λειψάνου του. Χαρακτηριστικά ο Πανιερώτατος ανέφερε τα εξής: «Όταν ήρθαν τα δύσκολα χρόνια για τη Ρωσική Εκκλησία και τη Ρωσική επικράτεια, ο Όσιος αποτέλεσε το στήριγμα των αδελφών μας στη Ρωσία. Συγκεκριμένα ο Άγιος Σεραφείμ μίλησε προφητικά και είπε ότι σκότος θα έρθει στη ρωσική γη και δεν θα διαρκέσει περισσότερο από 70 χρόνια και πράγματι αυτός ο θρησκευτικός σκοταδισμός και η αθεΐα  έληξαν επίσημα κατά τον προηγούμενο Πατριάρχη Μόσχας Αλέξιο και η Ρωσική Εκκλησία εισήλθε στην αναγέννηση της το 1991. Ήταν η χρονιά που βρέθηκαν τα λείψανα του Οσίου Σεραφείμ, τα οποία βρέθηκαν στα υπόγεια του Μουσείου Αθεΐας. Συγκεκριμένα βρέθηκε μέσα σε ένα χαλί ένα κουτί ορθογώνιο τυλιγμένο με πανιά. Έβγαλαν τα πανιά και βρήκαν το λείψανο ενός Αγίου. Στα χέρια φορούσε επιμανίκια λευκά που είχαν χρυσοκεντημένη την φράση "Άγιε Πάτερ Σεραφείμ πρέσβευε τω Θεώ υπέρ ημών". Πολλές αποκαλύψεις και πολλά θαυμαστά έγιναν εκείνες τις μέρες και αποφάσισαν οι Ρώσοι να κάνουν μια μεγάλη λιτανεία πολλών χιλιομέτρων και τα μετέφεραν από την Πετρούπολή στη Μόσχα και από την Μόσχα στο Ντιβέγιεβο, εκεί στη γυναικεία μονή που επέλεξε ο Όσιος να είναι ο τόπος της επίγειας αναπαύσεώς του. Μίλησε εκ νέου προφητικά ο Άγιος και είπε ότι θα επέστρεφε στις μοναχές του, δηλαδή στο Ντιβέγιεβο, και θα τον υποδεχτεί ένα κερί, που το έδωσε σε μια πολύ μικρή κοπέλα που βρισκόταν εκεί, 10 χρονών τότε, αδελφή Μαργαρίτα, η οποία μεγάλωσε, έγινε μοναχή και έφτασε σχεδόν στα 100 και εκείνο το κερί που της έδωσε ο Άγιος Σεραφείμ το είχε φυλαγμένο και γριούλα με το μπαστουνάκι της υποδέχθηκε το λείψανο του Αγίου με αναμμένο το κερί».

Ο Πανιερώτατος κατέληξε στην εξής νουθεσία: να έχουμε την πίστη ότι οι Άγιοι είναι που κρατούν τον κόσμο και όχι οι μεγιστάνες του πλούτου και της εξουσίας και τόνισε την πολύτιμη παρουσία του πατρός Αμβροσίου, που με την οποία μας δίδεται η δυνατότητα να χαιρόμαστε τη χάρη στου Οσίου Σεραφείμ. Τέλος, ευχήθηκε να έχουμε χρόνια αγιότητας, κάθαρσης και φωτισμού.

Διακόνου Φοίβου Παναγιώτου – Ι. Μ. Μόρφου