Χειροτονία πρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Μόρφου

Με πανηγυρική λαμπρότητα και θρησκευτική ευλάβεια τελέστηκε, το Σάββατο, 18 Οκτωβρίου 2014, η μνήμη του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά στον ομώνυμο πανηγυρίζοντα ιερό ναό στην Ορούντα, καθώς και η χειροτονία του ευλαβέστατου διακόνου πατρός Νεκταρίου Χατζημιχαήλ εις πρεσβύτερο.

Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος, συμπαραστατούμενος από κληρικούς της Μητροπόλεώς και με τη συμμετοχή πληθώρας πιστών.

Ο νεοχειροτονηθείς πρεσβύτερος πατήρ Νεκτάριος Χατζημιχαήλ αποφοίτησε αρχικά από το Εκκλησιαστικό Λύκειο Φλώρινας και στη συνέχεια από τη Θεολογική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι έγγαμος και προέρχεται από πολύτεκνη ιερατική οικογένεια με εννέα παιδιά και με καταγωγή από τον Μαραθόβουνο της κατεχόμενης επαρχίας Αμμοχώστου. Ο μακαριστός πατέρας του, πατήρ Κυριακός Χατζημιχαήλ υπηρέτησε ως ιερέας του χωριού και αμέσως μετά την Τουρκική Εισβολή του 1974, πρόσφυγας πλέον με την πρεσβυτέρα του Παναγιώτα Χατζημιχαήλ και τα τέκνα τους, συνέχισε να υπηρετεί τον Θεό στο χωριό Αξός της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας.

Ο πατήρ Νεκτάριος στον χειροτονητήριο λόγο του, εν πρώτοις, ανάμεσα σ’ άλλα, αναφέρθηκε στη μεγάλη ευθύνη και στην αέναη πνευματική νίψη που οφείλει να έχει ως πρεσβύτερος, καθώς και στην ανείπωτη ευγνωμοσύνη του απέναντι στον Θεό: «Έχοντας απολαύσει τόσες ευεργεσίες και δωρεές από τον Πανάγαθο Θεό, και ιδιαιτέρως την χάριν της Ιερωσύνης, είμαι οφειλέτης και υπεύθυνος να ασκώ με πίστη, ακρίβεια και ακούραστο ζήλο την διακονία μου. Μάλιστα σήμερα, με την εις πρεσβύτερον χειροτονία μου, αναλαμβάνω μεγάλη ευθύνη απέναντι στην Εκκλησία. O ίδιος ο Χριστός μας διδάσκει «παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ ζητηθήσεται παρ᾿αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν». Δηλαδή, σ’ όποιον δόθηκαν πολλά, θα ζητηθούν από αυτόν πολλά, και σ’ όποιον παραδόθηκαν πολλά, θα του ζητηθούν περισσότερα. Δεν έχω τίποτα να αποδώσω  στον ευεργέτη μου Χριστό και στην Εκκλησία Του. Προσφέρω μόνο την αγάπη μου στα μυστήρια του Θεού και πρωτίστως στη Θεία Λειτουργία. Έτι δε την υπόσχεσή μου ως πρεσβυτερος να παραμείνω διάκονος της του Χριστού Εκκλησίας».

Στη συνέχεια έκανε νύξη στον εορτάζοντα άγιο Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά: «Ιστάμενος εν τω μέσω του ιερού ναού του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά οφείλω να τον ευχαριστήσω για την ευλογία να χειροτονηθώ στο ναό του πριν από ένα χρόνο περίπου διάκονος και σήμερα, ανήμερα της μνήμης του, πρεσβύτερος. «Μακαρίζομεν σου την δεξιάν, Λουκά Θεηγόρε δι ης έχομεν οι πιστοί διττας αγίας πλάκας και την σεπτήν εικόνα της Θεομήτορος». Πρώτος ο Απόστολος Λουκάς αγιογράφησε την Παναγία και μας χάρισε την εικόνα της. Αλλά είναι και ο μόνος  από τους Ευαγγελιστές που διασώζει τον Ευαγγελισμό, την επίσκεψη της Θεομήτορος στην Ελισάβετ, την ωδή της Θεοτόκου, την προφητεία του πρεσβύτου Συμεών στην Παναγία και άλλα. Άγιε Απόστολε και Ευαγγελιστά Λουκά πρέσβευε τω Ελεήμονι Θεώ μετά της Θεοτόκου, όπως διακονήσω ακατακρίτως».

Ακολούθως, ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο με τα εξής λόγια: «Την ευλογημένη αυτή ημέρα Πανιερώτατε θέλω να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον, τις νουθεσίες και την επιείκεια που δείχνετε στο πρόσωπό μου. Καθώς επίσης για την πατρική σας αγάπη, εκδήλωση της οποίας  είναι η εκλογή μου και η χειροτονία μου πρώτα εις διάκονο και σήμερα εις πρεσβύτερο της Εκκλησίας του Χριστού. Ζητώ συγγνώμη για τις πολλές αδυναμίες μου και εύχομαι να εκφράσω εμπράκτως την δική μου αγάπη και ευγνωμοσύνη με την πιστή διακονία μου».

Επιπλέον, εξέφρασε τις ευχαριστίες του στους γονείς του, μακαριστό πρεσβύτερο πατέρα Κυριακό και την πρεσβυτέρα Παναγιώτα Χατζημιχαήλ: «Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω και τους γονείς μου, τον μακαριστό πατέρα μου, ιερέα Κυριακό Χατζημιχαήλ, ο οποίος υπήρξε για μένα παράδειγμα αγωνιζόμενου πρεσβυτέρου που προσφέρει τον εαυτό του στο ποίμνιό του, και την μητέρα μου Παναγιώτα Χατζημιχαήλ για όλες τις θυσίες της και επειδή με έφερε σε επαφή με την λαϊκή ευσέβεια της Κύπρου αλλά και της Μακεδονίας».

Στο τέλος, ευχαρίστησε τη σύζυγό του, Κυριακή, για τη στήριξή της στην ιερωσύνη του: «Τέλος θέλω να εκφράσω την αγάπη μου στην σύζυγό μου Κυριακή για την στήριξη της στην διακονία μου. Την ευχαριστώ ακόμα διότι έχοντας επίγνωση των ευθυνών της πρεσβυτέρας, είναι πρόθυμη με την βοήθεια του Θεού να τις αναλάβει».

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος στο λόγο του μίλησε καταρχάς για τον τιμώμενο άγιο της ημέρας, τον Απόστολο και Ευαγγελιστή και στη συνέχεια απευθύνθηκε στον νέο πρεσβύτερο, νουθετώντας τον σχετικά με τις πρώτιστες υποχρεώσεις του ιερέα, την συνεχή μετάνοια και την μνημόνευση ονομάτων, ζώντων και κεκοιμημένων: «Εκφράζουμε βαθύτατη ευχαριστία στον Τριαδικό Θεό που σήμερα που πανηγυρίζει η κοινότητα της Ορούντας τον μεγάλο Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, — τον ιαματικό, τον ανάργυρο ιατρό, τον αγιογράφο της Θεοτόκου και των Αγίων Αποστόλων, τον συγγραφέα του ιστορικότατου ευαγγελίου, τον επίσης συγγραφέα των Πράξεων των Αποστόλων, ούτως ώστε μεταγενέστεροι πατέρες τον ονόμασαν ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης της Εκκλησίας, δηλαδή ο ιστορικός της Εκκλησίας μας, να έρθει να προσθέσει χαρά και δόξα στην πανήγυρη αυτή η χειροτονία που επιτέλεσε το Άγιο Πνεύμα εις τον μέχρι πρότινος και διάκονό μας, σήμερα αρτιγέννητο πρεσβύτερο Νεκτάριο».

«Αγαπητέ μου, πάτερ Νεκτάριε, σήμερον συνετελέσθη με τον πλέον λαμπρό τρόπο και η δική σου πεντηκοστή, η πεντηκοστή που κάποτε έζησε ο Απόστολος και ο Ευαγγελιστής Λουκάς και η Θεοτόκος, που σήμερα την έζησες εις την κώμη της Ορούντας. Με την χάρη του θεού αυτή η πεντηκοστή θα γίνει για σένα μια λαμπρά εκπληκτική μοναδική ανάμνηση και θα ανανεώνεις αυτή την ιερωσύνη που μόλις προ λίγου έλαβες από το πνεύμα το άγιο, δια των αναξίων ημών χειρών. Θα την ανανεώνεις όπως πολλές φορές είπαμε δια της μετανοίας και δια της τακτικής τέλεσης των μυστηρίων. Όταν ο ιερέας, αγαπητέ μου πάτερ, καθημερινά μετανοεί για τα πταίσματα και τα πλημμελήματά του, όταν τακτικά εξομολογείται, όταν είναι άνθρωπος βαθιάς ειλικρινούς καρδιακής προσευχής, όταν είναι άνθρωπος συγχωρητικής διάθεσης, ταχύτατος στη συγχώρεση και βραδύτατος εις την οργή, τότε ο ιερέας αυτός λαμπρύνεται και όποτε θελήσει το πνεύμα το άγιο, ο Τριαδικός Θεός ολόκληρος, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα τον αγιάζει. Όλη αυτή την περίοδο της διακονίας σου, όπως ευστόχως επισήμανες, αξιώθης μιας μοναδικής μαθητείας που λίγοι εκ των διακόνων μας έλαχαν τέτοιας μαθητείας∙ αυτό που αξιώθης όλως ιδιαιτέρως είναι να είσαι διάκονος στην ιερά μονή Αγίου Νικολάου Ορούντης, όλο αυτό το διάστημα της διακονίας σου, και έλαχες να μαθητεύσεις κοντά στον αρχιμανδρίτη μας πατέρα Αμβρόσιο, εξαίρετο αγιογράφο και στον πολιό πρεσβύτερο πνευματικό όχι μόνον της Μητροπόλεώς μας αλλά και της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, πατέρα Πολύβιο. 

Από σήμερα εισέρχεσαι ως αρτιγέννητος πρεσβύτερος και σου μεταφέρω ενώπιον κλήρου και λαού  τα λόγια που μου είπε κάποτε ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ: «ο ιερέας ένα έργο έχει να επιτελέσει: να μνημονεύει ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων, να ενώνει αυτά τα ονόματα με την αιώνια μνήμη του Θεού». Θα πρέπει η έγνοια των ιερέων να είναι να βγάζουν ανθρώπους από την κόλαση και να βάζουν ανθρώπους στον παράδεισο. Να έχεις ως παράδειγμα στην ιερωσύνη σου πρώτα και κύρια τον μακαριστό πατέρα σου, Κυριακό πρεσβύτερο και τους πατέρες της Εκκλησίας μας. Αν θες να γίνεις ένας μέγας μνημονευτής ιερέας, πρέπει να γίνεις ένας μέγας μετανοών πρεσβύτερος. Προσπάθησε να ακούς τον πονεμένο άνθρωπο και να σημειώνεις στη μνήμη σου το όνομά του και να προσεύχεσαι για αυτόν θερμά».

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο νεοχειροτονηθείς πρεσβύτερος μοίρασε ως αναμνηστικό δώρο στους πιστούς την εικόνα του Αγίου Νεκταρίου πάνω σε ξύλο και προσφέρθηκε κέρασμα στο προαύλιο της εκκλησίας. Ο πατήρ Νεκτάριος θα συνεχίσει τη διακονία του στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Ορούντης.

Διακόνου Φοίβου Παναγιώτου – Ι. Μ. Μόρφου