«Την πικρία της προσφυγιάς την
προσλαμβάνει ο Θεός
και έρχεται η ευλογημένη ώρα της επιστροφής»
(Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος)
Το Σάββατο, 09.01.2016, τελέστηκε με τη χάρη του Θεού, για πρώτη φορά μετά
την προσφυγιά του 1974, Θεία Λειτουργία στον ναό του Τιμίου Προδρόμου στο κατεχόμενο
Αργάκι Μόρφου, προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.
Εκατοντάδες εκτοπισμένοι από το Αργάκι και τα χωριά της γύρω περιοχής
προσήλθαν στην αρχιερατική αυτή Θεία Λειτουργία με τον προσήκοντα σεβασμό,
έκδηλη συγκίνηση και βαθιά πίστη ότι η Θεία Λειτουργία που τελέστηκε είναι η
απαρχή για να ανοίξει ο δρόμος της επιστροφής.
Ως προοίμιο στα της ωραίας αυτής πανηγύρεως, σταχυολογούμε χαρακτηριστικά
στοιχεία για την ιστορία του Αργακίου και του ως άνω ναού του Τιμίου Προδρόμου
από τη γραφίδα της αρχαιολόγου Άννας Μαραγκού:
«Ο ιερός ναός του Τιμίου Προδρόμου στο κατεχόμενο Αργάκι οικοδομήθηκε πάνω
σε παλαιότερο ναό, που χρονολογείται στον 13ο αιώνα. Παρόλο που η εκκλησία που
βλέπουμε σήμερα -σε αξιοθρήνητη κατάσταση- είναι κτίσμα του τέλους της
Τουρκοκρατίας ή και των αρχών του αιώνα μας, εντούτοις βλέπουμε και εδώ
επανάληψη μιας γνωστής νοοτροπίας. Νέες εκκλησιές κτίζονται εκεί όπου
προϋπήρχαν αρχαιότερες. Έτσι η εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου, που
επιστημονικά κατατάσσεται στις μονόκλιτες βασιλικές του 19ου αιώνα, όπως
πολλές άλλες -ν’ αναφέρω μόνο τις κοντινές της ίδιας τεχνοτροπίας, ο Αρχάγγελος
στην Πάνω Ζώδια, η Παναγία στην Κυρά, ο Προφήτης Ηλίας στη Φιλιά-, περιέχει
στοιχεία μιας αρχαιότερης εκκλησίας (το ιερό συγκεκριμένα χρονολογείται στον
13ο αιώνα), αλλά και έντονα μεσαιωνικής, αν κρίνουμε από τη δυτική είσοδο, που
παραπέμπει σε γνωστά μεσαιωνικά κτίσματα, όπως η είσοδος του Αγίου Γεωργίου των
Ορνίθων στη Λευκωσία, αυτή της Παναγίας των Καθάρων στο Λάρνακα της Λαπηθου...
αλλά και σημαντικών μεσαιωνικών οικοδομών στην πρωτεύουσα του μεσαιωνικού
βασιλείου, τη Λευκωσία. Από χειρόγραφο (Χάλκης 44), το οποίο αναφέρει και
ο Χριστόδουλος Πίπης στο βιβλίο του (Το Αργάκι 1800-1974, Λευκωσία 2000),
φαίνεται ότι παλαιότερα εδώ στο Αργάκι υπήρχε η Μονή του Προδρόμου του Ρυακίου»
(Άννα Μαραγκού, Το Αργάκι, πριν, τότε και τώρα, Μάρτιος 2009).
Θα πρέπει να αναφέρουμε πως πριν την πανήγυρη έγιναν οι απαραίτητες
προεργασίες για να βρίσκεται σε λειτουργήσιμη κατάσταση ο ναός (καθαριότητες,
μπογιάτισμα, τοποθέτηση πρόχειρου εικονοστασίου, κ.λπ.).
Ο κοινοτάρχης της κοινότητας κ. Κυριάκος Ζήνωνος, βαθιά συγκινημένος,
ευχαρίστησε θερμώς τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο, την
Εκκλησιαστική Επιτροπή του ιερού ναού Τιμίου Προδρόμου, όσους εργάστηκαν για να
τελεστεί η Θεία Λειτουργία και εξαιρέτως τους συγχωριανούς του, για την
«ειρηνική τους συμπεριφορά» που επέδειξαν, και κάλεσε όλα τα προσφυγικά
σωματεία και κοινοτικά συμβούλια να εργαστούν προς τον τομέα της λειτουργίας
όλων των κατεχόμενων ιερών ναών, στέλλοντας ταυτόχρονα μήνυμα επιστροφής.
Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος στο κήρυγμά του κάλεσε τους
Αργακίτες και όλους τους πρόσφυγες του τόπου να κρατήσουν την πίστη που
παρέλαβαν από τους πατέρες τους, να έχουν συνεχή μετάνοια, να αγκαλιάσουν και
να αγαπήσουν τις Θείες Λειτουργίες που γίνονται στις κατεχόμενες κοινότητες,
γιατί είναι η απαρχή για την επιστροφή.
Ακόμη, μεταξύ άλλων είπε: «Η κοινότητα του Αργακίου γεννά ιερείς,
γεννά μοναχούς και μοναχές, γεννά ποιητές, γεννά δασκάλους, γεννά ανθρώπους των
γραμμάτων, γεννά ανθρώπους πλούσιους σε συναισθήματα, ανθρώπους φιλόξενους,
αλλά, εξαιρέτως, γεννά ανθρώπους της πίστεως, της ευλάβειας και της ασκήσεως,
που απολαμβάνουν τα επίγεια, αλλά και τα επουράνια. Τέτοιους συγχωριανούς σας
γνώρισα στη ζωή μου αρκετούς, που ήξεραν και ξέρουν να μετανοούν και να
προσεύχονται. Αυτά τα χαρακτηριστικά να τα κρατήσετε και να τα παραδώσετε στα
παιδιά σας, διότι είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ανθρώπους που χαίρονται και τη
ζωή την επίγεια, που μας δωρίζει ο Θεός, αλλά και την επουράνια, όπως τη Θεία
Λειτουργία που τελέσαμε σήμερα.
»Δόξα τω αγίω Θεώ, αυτές οι Λειτουργίες που ξεκινήσαμε, από την πρώτη Θεία
Λειτουργία στον Άγιο Μάμα το 2004 και που τελούνται πια σε όλα τα μήκη και
πλάτη της σταυρωμένης Κύπρου, μας δίνουν την ευκαιρία να
ξαναλειτουργήσουμε τους κατεχόμενους ναούς μας και προπαντός είναι μια αφορμή
για να συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες στη γη που τους γέννησε και τους ανάθρεψε.
Και η σημερινή αυτή μεγάλη σύναξη, για να εορτάσουμε τη σύναξη του Τιμίου
Προδρόμου μετά από 42 χρόνια στην κοινότητά σας, είναι ένα δώρο του Αγίου
Πνεύματος, που φανερώνει ότι οι πρόσφυγες της Κύπρου έχουν τη διάθεση και τον
πόθο της επιστροφής και δεν έπαψαν ποτέ ν’ αγαπούν τους γενέθλιους τόπους
τους και να προσμένουν την ευλογημένη ώρα της επιστροφής.
»Όπως είπα και στη Θεία Λειτουργία που τελέσαμε ανήμερα της εορτής της
συνάξεως της Θεοτόκου στην κατεχόμενη Κατωκοπιά, είναι θλιβερό να έρχεσαι
πρόσφυγας, να τελείς τη Θεία Λειτουργία μέσα σε συνθήκες δοξαστικές και μετά το
πέρας της ευχαριστιακής συνάξεως να πρέπει να στραφείς πίσω στην προσφυγιά,
μακριά από την κοινότητα που σε γέννησε. Αυτό είναι πολύ πικρό. Αλλά να ξέρετε,
πατέρες και αδελφοί μου, ότι αυτή την πικρία την προσλαμβάνει ο Θεός και
έρχεται η ευλογημένη ώρα της επιστροφής, αφού το σχέδιο του Θεού είναι το μόνο
αλάνθαστο και ωφέλιμο για όλους τους νομίμους κατοίκους αυτού του τόπου:
Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες και Αρμένιους».
Στη συνέχεια ακολούθησε η λιτάνευση πέριξ του ναού των εικόνων και μέρους
του ιερού λειψάνου του Τιμίου Προδρόμου, που φυλάσσεται στην ιερά μονή Οσίου
Ιωάννου του Λαμπαδιστού.
Ι. Μ. Μόρφου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου