Η εορτή του Αγίου Κουρνούτα στην Αγροκηπιά

Την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της μνήμης του Ιερομάρτυρος Κουρνούτα επισκόπου Ικονίου, η Αγιωτάτη Εκκλησία της Κύπρου τιμά επίσης τη μνήμη του συνωνύμου αυτού, οσίου Κουρνούτα του εν Αχερά.

Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, στο βιβλίο του «Κύπρος η Αγία Νήσος» αναφέρει χαρακτηριστικά ότι: «Ο άγιος Κουρνούτας ή Κούρνουτος ετιμάτο ευρέως εν Κύπρω ως μαρτυρείται εκ του πλήθους των φερόντων το όνομα αυτού τοπωνυμίων και ηρειπωμένων ναών». Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο εν λόγω άγιος αγνοείται εν πολλοίς από τους συναξαριστές, διάφορες, όμως, αναφορές και μαρτυρίες, τον κατατάσσουν ως ένα από τους τριακόσιους χριστιανούς πρόσφυγες της Παλαιστίνης, οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στην Κύπρο μετά την κυριαρχία της Ιερουσαλήμ και γενικά της Αγίας Γης από τους Άραβες. Όπως φαίνεται, μάλιστα, από τις εικονογραφίες του και συγκεκριμένα από τοιχογραφία του 1465 στο ναό του Αγίου Μάμαντος, στο χωριό Λουβαράς της επαρχίας Λεμεσού, ο άγιος αυτός ήταν επίσκοπος.

Τον Άγιο Κουρνούτα μνημονεύει και ο χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιράς στο χρονικό του, ότι ήταν μεταξύ των εκ Παλαιστίνης τριακοσίων και πως ασκήτεψε «παρά το χωρίον Αχεράν» της Επαρχίας Λευκωσίας μαζί με τους Αγίους Ηλιόφωτους. Όμως δεν συνασκήτευσε μαζί με τους Αγίους Ηλιόφωτους όπως αναφέρεται, αλλ’ ασκήτευσε χωριστά στην ίδια περιοχή, στην ορεινή πετρώδη περιοχή, παρά το σημερινό χωριό Αγροκηπιά.

Την σεπτή και ασκητική τούτη μορφή τίμησε, με εορτίους ακολουθίας, η Ιερά Μητρόπολις Ταμασού και Ορεινής, με προεξάρχοντα τον σεπτό ποιμενάρχη της, ο οποίος χοροστάτησε, στο νεοαναγειρόμενο εκκλησάκι του αγίου Κουρνούτα, παρά την κοινότητα Αγροκηπιάς, κατά την εσπερινή ακολουθία και κήρυξε τον θείο λόγο.

Παίρνοντας αφορμή από το ανάγνωσμα εκ της Σοφίας Σειράχ, ο Πανιερώτατος διερωτήθηκε «ποιος ηγάπησε τον Κύριον και τον ενεπιστεύθει, ποιος τον εδόξασε, ποιος τον υπηρέτησε και ηδικήθει» για να επισημάνει ότι «όλοι όσοι με πνεύμα ταπείνωσης και σωφροσύνης έθεσαν τη ζωή τους εις την υπηρεσία του Τριαδικού Θεού έλαβαν χάριτας πολλάς».

«Αισθάνομαι ότι αυτή την περίοδο το ανάγνωσμα που ακούσαμε σήμερα μας αφορά άμεσα, διότι ολιγοπιστούμε και λυγίζουμε. Οι συμφορές και οι θλίψεις, οι αδικίες οι κατάφορες, οι ατυχίες, αλλά και η δύνη των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων συγχύζουν τον χριστιανό και τον απομακρύνουν από τη χάρη του Θεού, διότι τον καταλαμβάνει η εφάμαρτος απελπισία. Ξεχνά το παρελθόν. Ξεχνά τα θαύματα της ιστορίας. Ξεχνά το πόσον ο Θεός ηυλόγησε τον λαό Του όταν αυτός ηγωνίζετο, όταν αυτός προσήχευτο, όταν αυτός εταπεινώνετο», τόνισε ο Ταμασού Ησαΐας.

«Η εθνική μας ιστορία και η θρησκευτική μας ιστορία βρίθουν παραδειγμάτων, όπου το έλεος και η χάρις του Θεού κερδίζονται με αγώνα και προσευχή και όχι με επανάπαυση. Γι’ αυτό, χριστιανοί μου, ας πάρουμε θάρρος από την ιστορία των προγόνων και των αγίων μας, από την ιστορία της Εκκλησίας μας και ας δώσουμε και εμείς τον αγώνα τον καλό της απόκτησης των αρετών και να είστε βέβαιοι ότι ο καθένας και στην προσωπική του ζωή, αλλά και συλλογικά, θα τα καταφέρουμε», πρόσθεσε.

«Το μέτρο κρίσεως της επιτυχίας μας δεν είναι ούτε το πόσα χρήματα θα κερδίσουμε, ούτε το πόσα σκαλιά θα ανεβούμε ως προαγόμενοι σε διάφορες θέσεις, ούτε πόσα αγαθά περισσότερα θα απολάβουμε», επεσήμανε ο Πανιερώτατος, για να υπογραμμίσει ακολούθως ότι «το μέτρο της επιτυχίας μας θα κριθεί στα πόσα σκαλιά ανεβήκαμε ενώπιον του Θεού και πόσο κοντά του θα βρεθούμε στον παράδεισο. Εκεί είναι που στοχεύουμε, εκεί είναι που η ζωή μας έχει τάξει στόχους υψηλούς να πετύχει και εκεί πρέπει να αγωνιστούμε, όλα τα άλλα είναι προσωρινά και μάταια. Αξίζουν να τα χρησιμοποιήσουμε, αξίζει να ζήσουμε τη ζωή μας γεμάτη με εμπειρίες και δυνατότητες, αλλά αν χάσουμε τον στόχο μας, που είναι ο αγιασμός της ψυχής και μείνουμε στους υλικούς στόχους τότε τι θα ωφελήσει την ψυχή μας και αν όλο τον κόσμο τον κερδίσει, αλλά αυτή απολεσθεί».

«Με παράδειγμα τη θρησκευτική και εθνική μας ιστορία, με δύναμη τις πρεσβείες των αγίων μας και του αγίου ενδόξου Κορνούτου του οσίου του εν Αχερά, ας προσπαθήσουμε και εμείς να βρούμε ξανά το νόημα και το νήμα της ζωής μας», τόνισε κλείνοντας τον μεστό λόγο του ο Μητροπολίτης Ταμασού.

Λουκάς Α. Παναγιώτου