Ημερίδα με τίτλο «Αδιάλειπτη Ανάγκη για Θρησκευτική Ελευθερία ή Πεποίθηση στην Κύπρο»

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ
Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ:
«AN ONGOING NEED FOR FREEDOM OF RELIGION OR BELIEF IN CYPRUS»
      5 Οκτωβρίου 2012

Σεβασμιώτατοι,
Εξοχώτατοι κύριοι Πρέσβεις,
Έντιμη κυρία Υπουργέ,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,

Εξαιρετική είναι η χαρά μας, αλλά και μέγιστη η τιμή μας, να απευθυνόμαστε σήμερα προς όλους Εσάς, τους εκλεκτούς προσκεκλημένους, οι οποίοι με την παρουσία Σας εδώ τιμάτε και λαμπρύνετε το Σεμινάριό μας.
 Θερμά ευχαριστούμε την Υπουργό Εσωτερικών κα Ελένη Μαύρου, τον Διευθυντή της Επιτροπής Εκκλησίας και Κοινωνίας του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών Αιδεσιμολογιώτατο Rüdiger Noll, καθώς και όλους τους εκλεκτούς ομιλητές, οι οποίοι θα τοποθετηθούν πάνω στο σοβαρό τούτο θέμα της συνεχούς ανάγκης για Θρησκευτική Ελευθερία στην Κύπρο. Θα συμβάλουν, έτσι, στην αποτελεσματική προσέγγιση και κατανόηση του θέματος.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες εκφράζουμε προς την Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και προσωπικά προς τον αγαπητό μας Θεοφιλέστατο Χωρεπίσκοπο Νεαπόλεως κ. Πορφύριο, και προς την Επιτροπή Εκκλησίας και Κοινωνίας του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών για τη διοργάνωση του σημερινού Σεμιναρίου. 

Ευχαριστούμε, τέλος, και όλους γενικά, όσοι εργάστηκαν και κοπίασαν για τη διοργάνωση του Σεμιναρίου.

Η πατρίδα μου η Κύπρος υπήρξε ένας τόπος θρησκευτικού πλουραλισμού, αφού το 80% του πληθυσμού της αποτελούσαν Ελληνοκύπριοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, το 18% Τουρκοκύπριοι Μουσουλμάνοι και το υπόλοιπο 2%  Μαρωνίτες, Αρμένιοι και Λατίνοι. Μέχρι το 1974, που έγινε η τουρκική εισβολή, όλοι ζούσαν ειρηνικά και αγαπημένα μεταξύ τους, στα ανάμεικτα χωριά και στις πόλεις τους, λατρεύοντας ο καθένας ελεύθερα τον δικό του Θεό. Ουδέποτε υπήρξαν θρησκευτικές διαμάχες, συγκρούσεις και ταραχές. Και αυτό συνεχίζεται να γίνεται και να ισχύει και σήμερα στο ελεύθερο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Λυπούμαστε, όμως, να παρατηρήσουμε ότι, τώρα και τριανταοκτώ χρόνια, στο τουρκοκατεχόμενο βόρειο τμήμα της νήσου μας οι θρησκευτικές ελευθερίες δεν τυγχάνουν σεβασμού και εφαρμογής. Αλλά και πέρα απ’ αυτό, τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής, οι έποικοι και το εκεί παράνομο καθεστώς, το οποίο στηρίζεται από την Τουρκία, επιδόθηκαν σε μια άνευ προηγουμένου βάναυση και σκληρή προσπάθεια καταστροφής και λεηλασίας των θρησκευτικών μας χώρων και μνημείων, των ναών και των μονών μας, των ιερών και των οσίων μας, ακόμη και των κοιμητηρίων μας, και γενικότερα κάθε στοιχείου που μαρτυρεί την ύπαρξη  και την παρουσία του χριστιανικού πληθυσμού στο βόρειο τμήμα της Κύπρου. Έφτασαν μέχρι το σημείο, ώστε να αλλάξουν ακόμη και τα ονόματα των κατεχομένων χωριών, των πόλεων και των τοπωνυμίων μας και να δώσουν σ’ αυτά νέα τουρκικά ονόματα!

Ως Εκκλησία της Κύπρου, γνωρίζουμε, ότι μόνο μέσα από τον ειλικρινή και ανοικτό διάλογο με τους Τουρκοκύπριους, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας και να οικοδομήσουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Αρκεί να αναφέρουμε ότι το Κυπριακό πρόβλημα  ουδέποτε υπήρξε πρόβλημα θρησκευτικό, καθότι ζούσαμε ειρηνικά και αρμονικά, Ελληνοκύπριοι Χριστιανοί και Τουρκοκύπριοι Μουσουλμάνοι. Γι' αυτό και έχουμε προωθήσει και προσωπικά, τον διάλογο με την Τουρκοκυπριακή Θρησκευτική Ηγεσία, πράγμα που θα συνεχίσουμε να κάνουμε και στο μέλλον, για χάρη της δικαιοσύνης, της ειρήνης και της αλληλοκατανόησης. 

Γι' αυτό και η Εκκλησία της Κύπρου, προωθώντας τον διάλογο με την Τουρκοκυπριακή Θρησκευτική Ηγεσία, διοργάνωσε ένα Φόρουμ Διαλόγου Νέων, με τη συμμετοχή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων νέων, Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Κύριος στόχος της πρωτοβουλίας αυτής ήταν να έρθουν μαζί νέοι άνθρωποι διαφορετικών Θρησκειών (Χριστιανών, Μουσουλμάνων και Εβραίων) και διαφόρων εθνικοτήτων, ώστε μέσα από το διάλογο μεταξύ τους, να κατανοήσουν καλύτερα και βαθύτερα ο ένας τις προσδοκίες, τις ανησυχίες, και τις πεποιθήσεις του άλλου. Επιπλέον, οι νέοι μας είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για το πώς η κάθε θρησκεία διδάσκει τον σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας και της λατρείας, αλλά και το πώς μπορούν αυτές οι διδαχές να εφαρμοστούν σε πρακτικό επίπεδο στην καθημερινή τους ζωή. Για το λόγο αυτό, οι νέοι είχαν τη δυνατότητα να επισκεφθούν αντίστοιχους θρησκευτικούς χώρους και να παρακολουθήσουν τις προσευχές της Παρασκευής σε ένα τζαμί,  το Shabbat σε μια συναγωγή το Σάββατο και τη Θεία Λειτουργία στην εκκλησία την Κυριακή.

Πιστεύουμε ότι η Τουρκοκυπριακή Θρησκευτική Ηγεσία θα στηρίξει έντονα και σθεναρά τα αιτήματά μας και θα εργαστεί συστηματικά και αποτελεσματικά, ώστε να αποκατασταθούν και να τυγχάνουν σεβασμού οι θρησκευτικές ελευθερίες και στο κατεχόμενο τμήμα της νήσου μας. Να σταματήσουν σ’ αυτό οι λεηλασίες των ιερών και των οσίων μας και να προστατευθούν οι θρησκευτικοί μας χώροι, οι οποίοι σε τελευταία ανάλυση ανήκουν στην παγκόσμια πολιτιστική δημιουργία και κληρονομιά.  Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αποχωρήσουν από την Κύπρο τα στρατεύματα εισβολής και οι έποικοι, ώστε να μπορεί η Τουρκοκυπριακή Θρησκευτική Ηγεσία να διαλέγεται, να αποφασίζει και να δρα ελεύθερα.

Τονίζουμε ότι η ανάγκη για συνεχή Θρησκευτική Ελευθερία στην Κύπρο, εάν για τους Ευρωπαϊκούς λαούς και όλους εσάς, αποτελεί ένα δίκαιο και επιτακτικό αίτημα, για το οποίο ωρίμασε η ώρα να γίνει μια πραγματικότητα, για μάς εδώ στην Κύπρο, Ποιμένες και Ποίμνιο αποτελεί έναν τραγικό και αβάστακτο πόνο και ένα διακαή πόθο. Σας καλούμε, λοιπόν, να ασκήσετε την επιρροή σας, ώστε η θρησκευτική ελευθερία να αποτελέσει μια πραγματικότητα για ολόκληρο τον Κυπριακό λαό, Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους.

Χαιρετίζοντας το Σεμινάριο, ευχόμαστε προς τον Κύριο, όπως μάς αξιώσει να καταστήσουμε την Κύπρο μας, έναν χώρο στον οποίο οι Θρησκευτικές Ελευθερίες, θα είναι σεβαστές και θα ασκούνται ελεύθερα.