Δόξα, μνήμη και θρήνος για την Κωνσταντινούπολη

Εκδήλωση αφιερωμένη στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης διοργάνωσε η Κιβωτός Ελληνικής Παραδοσιακής και Βυζαντινής Μουσικής, με στόχο και σκοπό να μεταφέρει μέσα από την παραδοσιακή μουσική, το τραγούδι, το χορό και την ποίηση τον απόηχο της Αλώσεως, έτσι όπως εκφράστηκε μέσα στην ψυχή του σκλάβου Ρωμιού και διαδόθηκε μέσα από τη λαϊκή μας παράδοση.

Η εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου της Ιεράς Μονής Κύκκου στον Αρχάγγελο, κίνησε το ενδιαφέρον σε πλήθος κόσμου που κατέκλισε τον χώρο και με ιδιαίτερη προσοχή και συγκίνηση παρακολούθησε, με «ιερή ευλάβεια», το πραγματικά καταπληκτικό πρόγραμμα που η Σχολή Παραδοσιακής Μουσικής «Αγιά Σοφιά» παρουσίασε.

Ο Αρχιμανδρίτης π. Βενέδικτος Ιωάννου, υπεύθυνος λειτουργίας της Σχολής, αφού καλωσόρισε τον κόσμο, τόνισε ότι «πιστοί στο καθήκον μας μαζευτήκαμε και φέτος να τιμήσουμε την τραγική επέτειο, την 560^η από το τέλος της Βασιλεύουσας της Κωνσταντίνου Πόλεως. Μάλιστα φέτος, με σύμπτωση σπάνια, αφού συμπίπτει με την μεγάλη εορτή της Μεσοπεντηκοστής, κατά την οποία ως γνωστό γιόρταζε και η Αγιά Σοφιά, η μεγάλη Εκκλησία».

«Μαζί, λοιπόν, αξεδιάλυτα δόξα και μνήμη, αλλά και θρήνος», υποστήριξε ο π. Βενέδικτος, για να συνεχίσει επισημαίνοντας τη δομή του όλου προγράμματος.   

«Στο πρώτο μέρος επίκεντρο είναι το ίδιο το κοσμοϊστορικό γεγονός που συντάραξε όλη την τότε οικουμένη. Η φοβερή Άλωση και πτώση του Βυζαντίου στα χέρια των Οθωμανών. Θα την παρακολουθήσουμε μέσα από τη δημοτική και λόγια ποίηση και τους συγκινητικότατους θρήνους. Κλαυθμός και οδυρμός λοιπόν κατά το Βιβλικό, αλλά ταυτόχρονα γλυκοχαράζει ήδη η ελπίδα, γιατί η Ρωμανία κι αν πέρασε ανθεί και φέρει κι άλλο», ανέφερε.

«Το δεύτερο μέρος μιλά για την απαντοχή των Ραγιάδων, τις ελπίδες και τις χαρές τους μέσα στην αδυσώπητη σκλαβιά, την ασίγαστη επιθυμία τους να απαλλαγούν από τον τύραννο, να ξαναδούν αναστημένη τη Βασιλεύουσα. Αυτή η ακλόνητη πίστη τους διαποτίζει όλες τις εκφάνσεις του βίου τους για 400 ολόκληρα χρόνια έως ότου έρθει η μεγάλη ώρα της ελληνικής επανάστασης. Όμως ο πόθος δεν εκπληρώθηκε τελείως, ο μαρμαρωμένος βασιλιάς στέκει ακίνητος, αδικαίωτος, η μνήμη κάθε χρόνο ματώνει, η μεγάλη ιδέα εξακολουθεί,  ίσως να αναπτερυγιά στα στήθη όλου του γένους των χριστιανών. Ας ακολουθήσουμε, λοιπόν, τον Έλληνα στην καθημερινή του ζωή αυτά τα μαύρα χρόνια, καθώς τον κρατάει όρθιο η πίστη και η ελπίδα στην Ανάσταση του Γένους», πρόσθεσε.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η όλη εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα, την φροντίδα και την αγάπη του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρου και σ’ αυτήν έπαιξαν οι μουσικοί Σωκράτης Σινόπουλος (πολίτικη λύρα), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Γιώργος Καλογήρου (λαούτο), Άννα Αριστείδου (κρουστά). Τραγούδησαν οι Νεκτάριος Ιωάννου, Γιώργος Καλογήρου και η χορωδία της Σχολής Παραδοσιακής Μουσικής «Αγιά Σοφιά» υπό τη διεύθυνση του Νεκτάριου Ιωάννου. Παράλληλα, η όλη εκδήλωση διανθίστηκε με παραδοσιακούς χορούς από το συγκρότημα της Σχολής, ενώ σχετικά ποιήματα διάβασαν οι καθηγητές Δημήτριος Δ. Τριανταφυλλόπουλος και Νίκος Ορφανίδης.

Λουκάς Α. Παναγιώτου