Μήνυμα Οικουμενικού Πατριάρχη για την αρχή της νέας εκκλησιαστικής χρονιάς

Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καθιερώσει την αρχή της Ινδίκτου, την 1η Σεπτεμβρίου, την πρώτη ημέρα του εκκλησιαστικού έτους ως ημέρα προσευχής για το περιβάλλον και μέσα από τα ετήσια μηνύματα και τις πρωτοβουλίες τις οποίες έχει αναλάβει ο Οικουμενικός Πατριάρχης, επισημαίνεται αυτή η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος.

Ειδικότερα στις δύσκολες αυτές ώρες τις οποίες διερχόμαστε και με τα τύμπανα του πολέμου να αλαλάζουν και να ετοιμάζονται να δώσουν άλλο ένα κτύπημα στην ήδη βαριά τραυματισμένη γη μας,  το μόνο που μένει σε μας είναι γονυπετείς να πάρουμε τα δικά μας όπλα, την προσευχή και με δάκρυα μετανοίας να παρακαλέσουμε τον Κύριο των δυνάμεων να σταθεί ίλεως και να φωτίσει τους ισχυρούς της γης να βρουν μια ειρηνική λύση, ώστε να αποφευχθεί μια νέα και μεγαλύτερη αιματοχυσία στη Συρία και την  Μέση Ανατολή και να αποτρέψει τις πολεμικές επεμβάσεις από τις οποίες θα πληγεί και θα διασαλευτεί και θα τραυματιστεί και το περιβάλλον. 

Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη έχει ως εξής: 

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΥΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἔφθασεν ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου, ἡ πρώτη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τήν ὁποίαν πρό ἐτῶν τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ἐν συνεχείᾳ σύνολος ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία ὡρίσαμεν ὡς ἡμέραν προσευχῆς διά τό περιβάλλον. 

Ἔκτοτε, λόγῳ καί τῆς ἡμετέρας πρωτοβουλίας ταύτης, ἔχει γενικευθῆ τό ἐνδιαφέρον διά τήν προστασίαν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καί πολλά λαμβάνονται μέτρα ἐν προκειμένῳ διά τήν ἀειφορίαν καί τήν ἰσορροπίαν τῶν οἰκοσυστημάτων ἀλλά καί διά πᾶν σχετικόν πρός αὐτάς πρόβλημα. 

Καθώς μάλιστα τυγχάνει γνωστόν καί ἐπιμεμαρτυρημένον ὅτι "οὐ λύονται οἱ νόμοι τῆς φύσεως, οὐδέ σαλεύονται, ἀλλά μένουσιν ἀκίνητοι" (πρβλ. Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Εἰς τόν πτωχόν Λάζαρον ΣΤ΄, P.G. 48, 1042), ὀφείλομεν σήμερον νά ἐπικεντρώσωμεν τήν προσοχήν μας εἰς τάς ἀφανεῖς ἐπεμβάσεις τοῦ ἀνθρώπου εἰς τήν ἰσορροπίαν τοῦ περιβάλλοντος, ἡ ὁποία διασαλεύεται ὄχι μόνον δι᾿ ἐμφανῶν καταστρεπτικῶν ἐνεργειῶν, ὡς αἱ ἐκριζώσεις τῶν δασῶν, ἡ ὑπεράντλησις τῶν ὑδάτων, ἡ ἐν γένει ὑπερεκμετάλλευσις τῶν φυσικῶν καί ἐνεργειακῶν πόρων καί ἡ μέσῳ διαρροῆς καί ἀποθέσεως τοξικῶν καί χημικῶν οὐσιῶν μόλυνσις μεγάλων χερσαίων καί ὑδατίνων περιοχῶν, ἀλλά καί δι᾿ ἀφανῶν διά γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ πράξεων. 

Καί τοιαῦται τυγχάνουν αἱ ἐπεμβάσεις εἰς τά γονιδιώματα τῶν ἐμβίων ὄντων καί ἡ δημιουργία κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπον μετηλλαγμένων εἰδῶν ἀγνώστου ἐν συνεχείᾳ μετεξελίξεως, ὡς καί ἡ ἀνεύρεσις τρόπων ἀποδεσμεύσεως τεραστίων δυνάμεων, τῶν ἀτομικῶν καί πυρηνικῶν, τῶν ὁποίων ἡ μή ὀρθή χρῆσις δύναται νά ἐξαφανίσῃ πᾶν ἴχνος ζωῆς καί πολιτισμοῦ εἰς τόν πλανήτην μας. 

Εἰς τάς περιπτώσεις ταύτας δέν εἶναι ἡ πλεονεξία καί ἡ ἐπιθυμία τῆς ὑπερισχύσεως τά μόνα κίνητρα τῶν ἐπιδιωκόντων νά ἐπέμβουν καί νά μεταλλάξουν τά ἔμβια ὄντα, τά ὁποῖα ὁ Θεός ἐδημιούργησεν ὡς «καλά λίαν», ἀλλά καί ἡ ὑπεροψία ὡρισμένων ὅπως ἀντιπαραταχθοῦν εἰς τήν Σοφίαν τοῦ Θεοῦ καί ἀποδείξουν ἑαυτούς ἱκανούς νά βελτιώσουν τό ἔργον Αὐτοῦ. 

Ἡ ψυχική στάσις αὕτη χαρακτηρίζεται ὑπό τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων ὡς "ὕβρις", δηλαδή ὑπεροπτική αὐθάδεια τοῦ ἔχοντος περιωρισμένον νοῦν ἔναντι τοῦ Πανσόφου καί Παντοδυνάμου Δημιουργοῦ. 

Ἀσφαλῶς δέν ἀντιτασσόμεθα πρός τήν ἐπιστημονικήν ἔρευναν, ἐάν καί ἐφ᾿ ὅσον παρέχῃ ἐπωφελεῖς ὑπηρεσίας εἰς τόν ἄνθρωπον καί τό περιβάλλον. Τοιουτοτρόπως, ἡ χρησιμοποίησις τῶν πορισμάτων αὐτῆς διά τήν θεραπείαν, παραδείγματος χάριν, ἀσθενειῶν εἶναι ἀσφαλῶς θεμιτή, ἀλλά ἡ βεβιασμένη ἐμπορική ἐκμετάλλευσις προϊόντων τῆς συγχρόνου χημικῆς καί βιολογικῆς τεχνολογίας πρό τῆς τετελεσμένης διαπιστώσεως ὅτι εἶναι διά τόν ἄνθρωπον ἀβλαβῆ, εἶναι ἀσφαλῶς κατακριτέα, καθώς ἐπανειλημμένως ὡδήγησεν εἰς τραγικάς συνεπείας αὐτόν καί τό περιβάλλον. 

Ἡ ἐπιστήμη, καλῶς πράττουσα, διαρκῶς ἐρευνᾷ καί προσπαθεῖ νά ἑρμηνεύσῃ τήν φυσικήν νομοτέλειαν καί τάξιν. Ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ πρός τούς πρωτοπλάστους "κατακυριεύσατε τῆς γῆς"(Γεν. θ΄ 1) παρέχει τήν ἄδειαν τῆς ἐρεύνης καί γνώσεως τῶν φυσικῶν καί βιολογικῶν μηχανισμῶν οἱ ὁποῖοι δροῦν εἰς αὐτήν, διά νά εἶναι σύνολον τό φυσικόν περιβάλλον παραδείσιον. 

Ἀρκεῖ ἡ ἐπιδίωξις τῆς γνώσεως καί ἡ ἐκμετάλλευσις αὐτῆς νά μή στοχεύῃ μόνον εἰς τό κέρδος καί νά μή εἶναι ἀλαζονική προσπάθεια οἰκοδομήσεως ἑνός νέου πύργου τῆς Βαβέλ, διά τοῦ ὁποίου τό δημιούργημα θά προσπαθήσῃ νά φθάσῃ καί ἴσως, κατά τήν ἔπαρσιν ὡρισμένων, νά ὑπερβῇ καί Αὐτόν τόν Δημιουργόν. Δυστυχῶς λησμονεῖ ἐνίοτε ὁ ἄνθρωπος ὅτι ὁ τοῦ "κάλλους γενεσιάρχης ἔκτισεν αὐτά" (Σοφ. Σολ. ιγ΄, 3) καί χείρ Κυρίου "ἐθεμελίωσε τήν γῆν, καί ἡ δεξιά Αὐτοῦ ἐστερέωσε τόν οὐρανόν" (πρβλ. Ἡσ. μη΄, 13). 

Καθῆκον, λοιπόν, ἡμῶν τῶν ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ἀνθρώπων τοῦ πνεύματος καί τῆς ἐπιστήμης, ἀλλά καί πάντων τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶν, εἶναι νά ἐργαζώμεθα τό ἀγαθόν καί κυρίως νά προσευχώμεθα ὅπως ὁ Δημιουργός τοῦ παντός Θεός φωτίζῃ τούς εἰδικῶς μέ τά ἀνωτέρα θέματα ἀσχολουμένους ἐπιστήμονας ἵνα ἐν ταπεινώσει ἔναντι Αὐτοῦ καί ἐν σεβασμῷ πρός τήν φυσικήν νομοτέλειαν καί τάξιν εἰσέρχωνται εἰς τά ἐνδότερα αὐτῆς καί ἀποφεύγουν τήν διά λόγους οἰκονομικῆς ἐκμεταλλεύσεως ἤ ἄλλους, ὡς ἀνεφέρομεν, βεβιασμένην χρησιμοποίησιν τῶν πορισμάτων τῆς ἐρεύνης των. 

Χρειάζεται μακρά πεῖρα διά νά βεβαιωθῇ ὅτι αἱ διαπιστωθεῖσαι εὐεργετικαί ἐπιρροαί ἐκ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν νέων γνώσεων δέν συνεπάγονται παραπλεύρως ἐπιβλαβεῖς παρενεργείας εἰς τό περιβάλλον καί βεβαίως εἰς αὐτόν τοῦτον τόν ἄνθρωπον. 

Κατά τήν δημιουργίαν τοῦ κόσμου ἡ τότε φωνή καί τό πρῶτον πρόσταγμα τοῦ Κυρίου "οἷον νόμος τις ἐγένετο φύσεως, καί ἐναπέμεινε τῇ γῇ, τήν τοῦ γεννᾶν αὐτῇ καί καρποφορεῖν δύναμιν εἰς τό ἑξῆς παρεχόμενος..." (Μεγάλου Βασιλείου, εἰς τήν ἑξαήμερον Θ΄, P.G. 29, 96A), ἐξασφαλίζουσα τήν ἀειφορίαν αὐτῆς. Καί ἡ γῆ θά συνεχίσῃ νά γεννᾷ καί νά καρποφορῇ ἐφ᾿ ὅσον ἀφεθῇ εἰς τήν φυσικήν αὐτῆς τάξιν καί ἐφ᾿ ὅσον ἡμεῖς οἱ πάροικοι ἐπ᾿ αὐτῆς πορευθῶμεν κατά τά προστάγματα καί τάς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καί φυλάττωμεν καί ποιῶμεν αὐτάς. 

Τότε Ἐκεῖνος μόνον "δώσει τόν ὑετόν ἡμῖν ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καί ἡ γῆ δώσει τά γενήματα αὐτῆς, καί τά ξύλα τῶν πεδίων ἀποδώσει τόν καρπόν αὐτῶν [...] καί φαγώμεθα τόν ἄρτον ἡμῶν εἰς πλησμονήν καί κατοικήσωμεν μετά ἀσφαλείας ἐπί τῆς γῆς ἡμῶν. Καί πόλεμος οὐ διελεύσεται διά τῆς γῆς ἡμῶν[...]" (πρβλ. Λευιτ. 26, 4-5). 

Προσευχόμενοι ἐπί τῇ εὐσήμῳ ταύτῃ ἡμέρᾳ καί τῇ εἰσόδῳ τοῦ ἐνιαυτοῦ μετά Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, Συμεών τοῦ ἰσαγγέλου καί τῶν ἐν Ἐφέσῳ ἑπταρίθμων παίδων καί μετά τοῦ ἱεροῦ Ψαλμῳδοῦ Δαυίδ πρός τόν Κύριον ὅπως ἐξαποστείλῃ τό πνεῦμα Αὐτοῦ καί ἀνακαινίσῃ τό πρόσωπον τῆς γῆς (πρβλ. Ψαλμ. 103, 30), εὐλογῶν τά ἔργα τῶν χειρῶν Αὐτοῦ καί καταξιῶν ἡμᾶς λυσιτελῶς περαιῶσαι τήν τοῦ χρόνου περίοδον, ἐπικαλούμεθα ὑπέρ τῶν ἐρευνώντων τάς δυνάμεις τῆς φύσεως τόν φωτισμόν, τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν».

βιγ' Σεπτεμβρίου α' 

+ Ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος,

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης

Πολιτική ηθική και διακονική εξουσία

Ανακοινώνοντας ο δικαστής την απόφασή του για την υπόθεση «Μαρί», (εθνική τραγωδία στις 11/7/2011) κατάληξε ως εξής: «Αν είναι να τιμωρηθούν οι κατηγορούμενοι, αλλά όσοι έχουν εξουσία συνεχίσουν με την ίδια νοοτροπία, τότε άδικη και η τιμωρία, άδικη και η θυσία 13 ανθρώπων… Όλα αυτά, θα αποκτήσουν νόημα, μόνο εάν κυριαρχήσει μια νέα αντίληψη που θα θέτει τη νομιμότητα πάνω απ’ όλα και που θα  θέτει τον πραγματικό σεβασμό προς τη ζωή στο επίκεντρο της σκέψης και των ενεργειών όσων ασκούν εξουσία». (Ιούλιος 2013) (οι υπογραμμίσεις δικές μου). Χαρακτηριστική και ουσιώδη ήταν και η δήλωση της Γενικής Ελέγκτριας Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής για την Οικονομία ένα μήνα πριν: «Σε μια χώρα όπου η ανοχή, η αναξιοκρατία, η ευθυνοφοβία, η απόσειση ευθυνών, μερικές φορές η απαξίωση των Νόμων και σίγουρα η απαξίωση των θεσμών, μια ανθρώπινη τραγωδία όπως ήταν το Μαρί και μια οικονομική τραγωδία, όπως είναι  η σημερινή κατάσταση, ήταν περίπου προδιαγεγραμμένες». (Ιούνιος 2013).

Κύπρος 2013…ή μήπως καλύτερα Κύπρος  κοινωνία ώρα μηδέν; Κοινωνία  που εισπνέει  καθημερινά  τη δυσοσμία της πολιτικής και ηθικής σήψης  και όχι μόνο. Κοινωνία παρανομίας, μωροφιλοδοξίας, φιλαργυρίας… ανικανότητας τραπεζιτών, κρατούντων, αξιωματούχων και οιασδήποτε άλλης λογής πολύξερων ανήξερων…

Και γεννάται μέσα μας το ερώτημα: Ποια άραγε να είναι η αιτία για το κατάντημα μας αυτό; Οι πολιτικοί μας ή μήπως η ίδια η Πολιτική, η οποία από μόνη της αμβλύνει συνειδήσεις, αλλοιώνει χαρακτήρες και διαφθείρει ακόμα και τίμιους ανθρώπους; (Πολιτική: με την έννοια όσων ασχολούνται με την πολιτική ή κατέχουν «αξίωμα»  πολιτειακό και εργάζονται για το καλό της). Το ερώτημα αυτό δεν είναι τωρινό. Από τα πανάρχαια χρόνια πάντοτε υπήρχαν καταχρήσεις, αυθαιρεσίες, υπερβάσεις και όλα τα είδη της διαφθοράς. Σε όλες λοιπόν τις εποχές οι άνθρωποι έκαναν τα ίδια ερωτήματα. Επομένως μάλλον δεν είναι αυτή καθεαυτή η Πολιτική που ευθύνεται για το κατάντημα των πολιτικών και την κοινωνική κακοδαιμονία αλλά η κατάχρησή της και η μετατροπή της από διακονική λειτουργία σε αυταρχική και συμφεροντολογική εξουσία.

Προτάξαμε στο άρθρο μας τον τίτλο: Πολιτική Ηθική. Και Πολιτική Ηθική πιστεύω πως είναι η ηθική εκείνου που ασκεί πολιτική δραστηριότητα και εξουσία. Εξουσία όμως για επίτευξη κοινού καλού και γενικού συμφέροντος. Αυτός θα πρέπει να είναι ο σκοπός. Και βέβαια ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Γιατί στην παραχάραξη αυτή ακριβώς είναι που αρχίζει η άμβλυνση της συνείδησης και η διαφθορά. Ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα με όλους τους απαραίτητους θεσμούς της. Και εν προκειμένω δημοκρατία είναι το πολιτικό σύστημα που επιτρέπει τη μέγιστη προσέγγιση απαιτήσεων της Ηθικής και εκείνων της Πολιτικής.

Πολιτικούς με αντικειμενική ηθική  και όχι βέβαια υποκειμενική που αποσείεται των ευθυνών και παραχαράσσει  τους  κανόνες σεβασμού της ανθρώπινης ζωής και των ανθρωπίνων αξιών, είναι που χρειάζεται αυτή την ώρα η Κυπριακή κοινωνία.

Χρειαζόμαστε Πολιτική «διακονική» που να ασκείται, δηλαδή, όχι προς κυριαρχία πάνω στους ανθρώπους αλλά προς υπηρεσία και πρόοδο της κοινωνίας και των πολιτών, που είναι παράγοντας ομαλής συμβίωσης και αιτία ηθικής και κοινωνικής προκοπής. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, ανθρώπους για διακονία και όχι για εξουσία.

Τι σημαίνει αυτό; Ο Ιησούς Χριστός λίγο πριν από το Πάθος Του είχε πει στους μαθητές Του: «Ξέρετε ότι αυτοί που θεωρούνται ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη εξουσία πάνω τους, και οι άρχοντές τους τα καταδυναστεύουν. Σ' εσάς όμως δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας• και όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει δούλος όλων. Γιατί και ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους». ( Μάρκ. 10, 42-45).

Το νόημα μπορεί να συνοψισθεί στη φράση ότι η ηγεσία είναι ταπείνωση και διακονία. Οι άρχοντες και ηγέτες των εθνών καταδυναστεύουν και κατεξουσιάζουν τους υπηκόους τους κάνοντας όχι απλώς χρήση αλλά και κατάχρηση της εξουσίας... το μεγαλείο του χριστιανού ηγέτη δεν βρίσκεται στην εξουσία και στον πειρασμό που εμφωλεύει σ’ αυτόν που την έχει αλλά στη διακονία, στην προσφορά του εαυτού του για τους άλλους. Δεν είναι πηγή δυνάμεως η εξουσία και το αξίωμα που έχει κανείς, αλλ’ αφορμή και μέσο διακονίας. (Καθ. Ιωαν. Καραβιδόπουλος)

Το έμφυτο ηθικώς «πράττειν» (οι αρετές και γενικά οι κανόνες Ηθικής), διαφέρει από τους πολιτικούς νόμους (το «ποιείν»), οι οποίοι, τις περισσότερες φορές, υπαγορεύονται, δυστυχώς, από κοινωνικούς εκβιασμούς, πολιτικές διαπλοκές και οικονομικά συμφέροντα. Πολιτική Ηθική  σημαίνει  τελικά πως οι πολιτικοί μας οφείλουν να έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που να βρίσκονται σε στοιχειώδη τουλάχιστον αρμονία με την Ηθική και τις Παραδόσεις της φυλής μας. Οι πολιτικοί μας πρέπει και επιβάλλεται να είναι ενάρετοι.

Δε θέλω να ισοπεδώνω τα πάντα, πιστεύω ότι δεν είναι όλοι οι πολιτικοί μας σάπιοι, διεφθαρμένοι ή εξαχρειωμένοι… Πρέπει να δοθεί όμως ένα τέρμα στη διαφθορά, στα σκάνδαλα, στις παρανομίες, στη διαπλοκή, σε όσα εκχυδαΐζουν τον δημόσιο βίο της χώρας μας, σε όλα τα φαινόμενα που επιδρούν αρνητικά στα κοινωνικά στρώματα και αποτελούν τροχοπέδη στην οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική πρόοδο του λαού και του τόπου.

Εξάλλου, τέλος και η  εσχατολογική προϋπόθεση της Χριστιανικής Ηθικής κατά τον ιερό Χρυσόστομο, σ’ όλα τα θέματα δεν σημαίνει φυγή ή αποφυγή του κόσμου, αλλά αντίθετα αντιμετώπισή του και προσανατολισμό του προς τον αληθινό προορισμό του, χωρίς τον οποίο χάνει κάθε νόημα.

Γιώργου Κάκκουρα, Δρα Θεολογίας

«Ο λαός μας αντέχει γιατί είναι προσηλωμένος στον Υιό της Υπεραγίας Θεοτόκου»

Την Κυριακή 25 Αυγούστου 2013, Θ΄ Κυριακή του Ματθαίου, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος λειτούργησε στο καθολικό της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κύκκου και κήρυξε τον θείο λόγο.

Ο Θεοφιλέστατος μίλησε, αμέσως μετά την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου, το οποίο αναφέρεται στην κατάπαυση της τρικυμίας στη λίμνη της Γεννησαρέτ και η οποία βασάνιζε το πλοίο εντός του οποίου ευρίσκοντο οι Μαθητές του Κυρίου.

Αναφερόμενος στην ευαγγελική διήγηση επεσήμανε ότι αυτή κρύβει αρκετές συμβολικές και θεολογικές έννοιες ιδιαίτερα σημαντικές και πολύτιμες για τον σημερινό κόσμο, που ταλαιπωρείται και κλυδωνίζεται όσο ποτέ άλλοτε.

«Ο Κύριος όταν είδε το φόβο των μαθητών τους είπε «μη φοβείσθε εγώ ειμί», έχετε θάρρος, λέξεις και κλειδιά πολύτιμα για τον άνθρωπο της κάθε εποχής», τόνισε, για να υπογραμμίσει στη συνέχεια «πόσο ηχηρά και πολυσήμαντα ακούγονται σήμερα ένεκα όλων αυτών που μας περιτριγυρίζουν γεγονότων, καταστάσεων, δοκιμασιών. Πόσο ηχηρά ακούγεται αυτή η πίστης, η οποία καλούμαστε να διατηρούμε σε εγρήγορση. Καλούμαστε να έχουμε πάντοτε σε επαγρύπνηση τον εαυτό μας, διότι μας υπενθύμισε ο απόστολος Παύλος είμαστε άγιοι δια του αγίου βαπτίσματος και δια του αγίου χρίσματος, είμαστε ναός του Παναγίου Πνεύματος και καλούμαστε κάθε μέρα περισσότερο να ακούμε το «ελθέ», περισσότερο να ακούμε την πρόσκληση ελάτε να με ψηλαφίσετε και μην φοβείσθε, θαρσείτε, εγώ ειμί».

Στο κήρυγμά του ο Επίσκοπος Μεσαορίας αναφέρθηκε και στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και τις ευεργεσίες της στο ανθρώπινο γένος, λέγοντας χαρακτηριστικά: «σήμερα, υπέρ ποτέ άλλοτε, καταλαβαίνουμε γιατί η χάρις του Παναγίου Πνεύματος μας κάλεσε σε αυτό το ιστορικό και σεβάσμιο τέμενος της Κυρίας Θεοτόκου. Διότι η Κυρία Θεοτόκος είναι ο άνθρωπος μας, είναι ο αντιπρόσωπος μας, είναι ο πρεσβευτής μας στην δόξα του Χριστού μας».

«Γι’ αυτό είμαστε εδώ και την παρακαλούμε, διότι με την γέννα της και με την κοίμηση της μας ελύτρωσε από εκείνη την κατάρα την προηγηθείσα, με την ταπείνωση της έσωσε το ανθρώπινο γένος. Λοιπόν, πώς να μην έχουμε θάρρος, πώς να μην έχουμε υπομονή, πώς να μην έχουμε πίστη ακράδαντη στον Υιό της και Θεό της και Θεό μας και Σωτήρα μας», πρόσθεσε.

Απευθυνόμενος, ακολούθως, προς τον κ. Koenig, τον πρέσβη της Αμερικής, ο οποίος παρακολουθούσε με τη δέουσα προσοχή τη Θεία Λειτουργία στην Μονή, τόνισε: «ιδού λοιπόν, εξοχότατε κ. πρέσβη, γιατί ο λαός μας αντέχει μέσα στους αιώνες και θα συνεχίσει να αντέχει, γιατί ζητά τη συμπαράσταση των ανθρώπων, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει και είναι προσηλωμένος στον Υιό της Υπεραγίας Θεοτόκου».

Κατακλείοντας το κήρυγμά του είπε: «το «ελθέ» είναι αναγκαίο πολύ περισσότερο, σήμερα, με την παρουσία του αγίου πνεύματος δύο και πλέον χιλιάδες χρόνια στη ζωή της αγίας μας Εκκλησίας».

Τέλος, ο Θεοφιλέστατος, ζήτησε από τον Μητροπολίτη Κύκκου, τους πατέρες της Μονής και όλους όσους διέρχονται ως ευλαβείς προσκυνητές της χάριτος της Υπεραγίας Θεοτόκου «αυτό τον νουν, αυτή την ταπείνωση, αυτή την εγρήγορση, αυτή την μετάνοια που είναι χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος με τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου να έχουμε πάντοτε στην ζωή μας».

Λουκάς Α. Παναγιώτου

Επίσκεψη πρέσβη Αμερικής στην Μονή Κύκκου

Προσκυνηματική επίσκεψη τιμής και σεβασμού προς την Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή της Ελεούσας του Κύκκου πραγματοποίησε το Σαββατοκύριακο, 25 με 26 Αυγούστου 2013, ο εξοχότατος Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στη Λευκωσία κ. John Koenig, συνοδευόμενος από συνεργάτες του.

Τον υψηλό επισκέπτη υποδέχθηκε στην Ιερά Μονή ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρος, ο οποίος είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει επί διαφόρων θεμάτων με τον κ. Πρέσβη και να τον ενημερώσει για την μακραίωνη πορεία και τις δραστηριότητες της Ιεράς Μονής, τα φιλανθρωπικά της Ιδρύματα και την εν γένει πνευματική και κοινωνική προσφορά της στον τόπο μας.

Ο Πανιερώτατος ξενάγησε, στη συνέχεια, τον κ. Koenig στο εξαίρετο Μουσείο της Μονής, το οποίο τοποθετείται ανάμεσα στα πιο σημαντικά μουσεία του κόσμου και φιλοξενεί έργα του χριστιανικού πολιτισμού από τα παλαιοχριστιανικά, βυζαντινά και μεταβυζαντινά χρόνια, τα πλείστα των οποίων είναι συνυφασμένα με την ιστορία της Μονής Κύκκου.

Ακολούθησε η επίσκεψη και το προσκύνημα στο καθολικό της Μονής, όπου ο Κύκκου Νικηφόρος είχε την ευκαιρία να διηγηθεί στον καλεσμένο του την ιστορία ίδρυσης της Μονής και τα θαύματα της Ελεούσας Κυράς του Κύκκου.

Ο Αμερικανός Πρέσβης εξέφρασε τον εντυπωσιασμό του για την ιστορική παρουσία, τη δράση και το επιτελούμενο έργο της σεβασμίου Μονής. Ακολούθως, επισκέφθηκε το Θρονί του Κύκκου, όπου βρίσκεται ο τάφος του πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και αδελφού της Μονής, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄.

Ο εξοχώτατος κ. Koenig, κατά την παραμονή του στη Μονή του Κύκκου, είχε την ευκαιρία να προσκυνήσει με την προσήκουσα ευλάβεια το σεπτό εικόνισμα της Παναγίας Κυκκωτίσης και να παρακολουθήσει, την επομένη ημέρα, με τη δέουσα προσοχή τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Πρέσβης είναι ελληνομαθής και Χριστιανός Ορθόδοξος στο θρήσκευμα και επιδεικνύει ιδιαίτερη ευαισθησία και ενδιαφέρον στα θέματα που άπτονται της Ορθοδόξου πίστεως.

Εις ένδειξη τιμής, ο Πανιερώτατος του προσέφερε αντίγραφο εικόνας της Παναγίας του Κύκκου, διάφορες εκδόσεις της Μονής, καθώς και παραδοσιακά κρασιά και ζιβανία, τα οποία παρασκευάζονται στο οινοποιείο της Μονής.

Λουκάς Α. Παναγιώτου

Από την Ταμασό στη Ρουμανία τα λείψανα των Αγίων Ιωακείμ και Άννας

Πλήθη λαού με επικεφαλής τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, τον Ιερό Κλήρο και τους αρχές της πόλης, υπεδέχθησαν στον Πατριαρχικό Καθεδρικό Ναό του Βουκουρεστίου, τα Ιερά Λείψανα των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας, τα οποία συνόδευσε εκ μέρους του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα, ο πρωτοσυγκελεύων της Ιεράς Μητροπόλεως Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Στυλιανού συνοδευόμενος από κληρικούς και λαϊκούς της μητροπολιτικής περιφέρειας Ταμασού.

Στην ομιλία του, ο Πατριάρχης Ρουμανίας εξέφρασε την ικανοποίησή του και τις ιδιαίτερες του ευχαριστίες προς τον Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα για τη μεγάλη τούτη ευλογία να φέρουν στην Ρουμανία, προς προσκύνηση και ευλογία του λαού, τα ιερά λείψανα των αγίων Θεοπατόρων. 

Ο Μακαριώτατος, ανέφερε ότι «οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα κοσμούντο από πάμπολλες αρετές, ζούσαν με ευλάβεια και φόβο Θεού, πίστευαν στο έλεος του Θεού και με αδιάκοπο νηστεία και θέρμη προσεύχοντο ολόψυχα να αποκτήσουν ένα παιδί και γι’ αυτό αξιώνονται της ειδικής ευλογίας από τον Θεό να γίνουν οι γεννήτορες της Υπεραγίας Θεοτόκου και πρόγονοι του Δημιουργού του ουρανού και της γης».

«Η μεγάλη αυτή ευλογία να βρίσκονται ανάμεσά μας τα ιερά τούτα λείψανα των αγίων Ιωακείμ και Άννης μας υποδεικνύει πόσο σημαντικό είναι ο άνθρωπος να έχει ισχυρή πίστη και να καταθέτει μέσω της ζεστής του προσευχής τα αιτήματα του ενώπιον του Θεού με την βεβαιότητα ότι θα βρει παρηγοριά και ανταπόκριση από τον Κύριο μας».

Ο Πατριάρχης Ρουμανίας επεσήμανε ακόμη ότι «οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα θεωρούνται προστάτες της οικογένειας και ένθερμοι πρεσβευτές προς το Κύριο για τις χριστιανικές οικογένειες που θέλουν να αποκτήσουν τέκνα». 

«Στη ζωή της Εκκλησίας είναι πάμπολλα τα παραδείγματα της μεσιτείας των άγιων Ιωακείμ και Άννας και ουκ ολίγα άτεκνα ζευγάρια τα οποία αιτήθηκαν, με μεγάλη ταπεινότητα, ένθερμη προσευχή, με νηστεία και ελεημοσύνη, την βοήθεια των Αγίων Πατέρων της Παναγίας, απέκτησαν ένα ή και περισσότερα παιδιά. Όλα τα παιδιά είναι δώρο του Θεού, αλλά αυτό το δώρο μερικοί το βρίσκουν χωρίς πολλή επιμονή στην προσευχή, και άλλοι, μετά από πολύ αναμονή και πνευματική άσκηση και μετά από πολλή νηστεία και ελεημοσύνη», υποστήριξε.

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ρουμανίας αναφέρθηκε επίσης και στις πολύ καλές και αδελφικές σχέσεις των Εκκλησιών Κύπρου και Ρουμανίας και ευχαρίστησε προς τούτο τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο.

Από την πλευρά του ο π. Θεόδωρος τόνισε ότι «είμαστε βαθιά συγκινημένοι από την υποδοχή που μας κάνατε Μακαριώτατε. Ερχόμαστε από την Κύπρο, τη νήσο των αγίων και την μητρόπολη Ταμασού και Ορεινής, η οποία θεωρείται από τις πρώτες που ίδρυσαν στην Κύπρο οι απόστολοι Παύλος, Βαρνάβας και Μάρκος κατά την πρώτη τους Αποστολική Περιοδεία». 

«Με τη βοήθεια του Θεού, φτάσαμε στην ορθόδοξη χώρα της Ρουμανίας, όχι ως τουρίστες αλλά ως προσκυνητές και σας μεταφέρουμε τους χαιρετισμούς και την αδελφική αγάπη του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Ταμασού κ. Ησαΐα, αλλά και τους χαιρετισμούς όλων των ανθρώπων της μαρτυρικής Κύπρου», πρόσθεσε.

Ευχήθηκε, ακολούθως, η εδώ παρουσία των λειψάνων των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας να ενισχύουν και να ενδυναμώνουν το έργο του Πατριάρχη Ρουμανίας και να παρέχουν στον πιστό λαό της χώρας κάθε ευλογία και φωτισμό.

Ο π. Θεόδωρος παρακάλεσε, κλείνοντας τον λόγο του, τον Μακαριώτατο να προσθέσει στις Πατριαρχικές του προσευχές και τον Ορθόδοξο λαό της μαρτυρικής μεγαλονήσου. 

Ακολούθως ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ρουμανίας κ. Δανιήλ υποδέχθηκε την Κυπριακή Αντιπροσωπεία στο Πατριαρχικό Μέγαρο.

Λουκάς Α. Παναγιώτου – Πατριαρχείο Ρουμανίας

Η εορτή του αγίου Αγαθονίκου στη Μονή Κύκκου

Η ιερά μνήμη του αγίου μάρτυρος Αγαθονίκου και των συν αυτώ συμμαρτυρισάντων αγίων εορτάστηκε, με τη δέουσα ιεροπρέπεια και μοναστική τάξη, στην Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή της Ελεούσης του Κύκκου.

Κατά την ημέρα αυτή, άγει τα ονομαστήριά του ο Αρχιμανδρίτης π. Αγαθόνικος Κυκκώτης, έφορος της Ιεράς Μονής Κύκκου, ο οποίος τέλεσε τον Εσπερινό, τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία στο καθολικό της Μονής, στην παρουσία των αδελφών και Πατέρων της Μονής και αρκετών πνευματικών τέκνων του εορτάζοντος.

Αμέσως μετά το πέρας τόσο του Εσπερινού όσο και της Θείας Λειτουργίας ο π. Αγαθόνικος δέχτηκε τις ευχές των παρευρισκομένων και προσέφερε το καθιερωμένο εκκλησιαστικό κέρασμα και εόρτιο γλύκισμα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το μοναστικό περιβάλλον, η κατανυκτική εσπέρια ακολουθία και η πνευματική πανδαισία, με τους εόρτιους ύμνους κατά την ορθρινή Θεία Λειτουργία προσέδωσε, στον λιτό και απέριττο αυτό εορτασμό, μια ξεχωριστή λαμπρότητα.

Επί τοις σεπτοίς ονομαστηρίοις του πατρός Αγαθονίκου ευχόμεθα και προσευχόμεθα ο άγιος μάρτυς Αγαθόνικος και η Ελεούσα Παναγία του Κύκκου να του παρέχουν υγεία και δύναμη για να ευαρεστεί τον Θεό.

Λουκάς Α. Παναγιώτου 

Με λαμπρότητα γιορτάστηκαν οι άγιοι Ρηγίνος και Ορέστης στο Απλίκι

Πλήθος κόσμου από όλα τα χωριά της Ορεινής και της Πιτσιλιάς τίμησαν τους αγίους μάρτυρες Ρηγίνο και Ορέστη στο χωριό Απλίκι της μητροπολιτικής περιφέρειας Ταμασού και Ορεινής.

Οι δύο αυτοί άγιοι κατάγονταν από την αρχαία παραθαλάσσια πόλη της Χαλκηδόνος στην Μικρά Ασία, η οποία βρίσκεται στα δεξιά του εισερχομένου στο Βόσπορο από την Προποντίδα (σήμερα λέγεται Καντίκιοϊ) και συνδέονταν μεταξύ τους με αδελφική φιλία. Έζησαν τα δύσκολα χρόνια των μεγάλων διωγμών της χριστιανικής μας πίστεως και αφού «έλαβαν πείραν εμπαιγμών και μαστίγων και δεσμών και φυλακής» έφθασαν τελικά στην μικρή μας νήσο, όπου δίδαξαν το ευαγγέλιο της σωτηρίας και βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.

Στον Ιερό Ναό της κοινότητος Απλικίου, που τιμάται επ’ ονόματι των δύο μαρτύρων, από νωρίς συγκεντρώθηκε πλήθος πιστών, για να ζήσουν κατανυκτικές στιγμές και να καταθέσουν την αγάπη τους προς τους δύο γενναίους αθλητές του Χριστού, οι οποίοι απολαμβάνουν μεγάλης τιμής, τόσο στην εν λόγω κοινότητα, όσο και σ’ ολόκληρο το νησί μας.

Το απόγευμα της Δευτέρας 19 Αυγούστου 2013, παραμονή της εορτής, τελέστηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός των αγίων μαρτύρων Ρηγίνου και Ορέστη και ακολούθησε η λιτάνευση του ιερού εικονίσματος τους, πέριξ του Ιερού Ναού της κοινότητος, ενώ μίλησε επίκαιρα και εμπνευσμένα ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐας, ο οποίος προέστει των ιερών ακολουθιών.

Λουκάς Α. Παναγιώτου

Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Μονή Κύκκου

Το «Πάσχα του καλοκαιριού», η γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η μεγαλύτερη, η κορυφαία θα ’λεγα, από τις γιορτές που καθιέρωσε η Εκκλησία προς τιμήν της Μητέρας του Χριστού, εορτάστηκε με ιδιαίτερη λαμπρότητα στη «Νήσο των Αγίων», τη Θεομητοροσκέπαστη Κύπρο, από τον κλήρο και τον ευσεβή λαό μας.

Τα έντονα θρησκευτικά συναισθήματα που κατακλύζουν τους πιστούς κατά την εύσημο τούτη ημέρα, αλλά και η αθρόα προσφυγή του πιστού λαού μας στη Μητέρα του Θεού και των ανθρώπων, οδήγησε και φέτος τα βήματά τους στο πανορθόδοξο τούτο προσκύνημα της Ελεούσας του Κύκκου, για να αποθέσουν τη δική τους ικεσία στη Χάρη της.

Πλήθος πιστών, λοιπόν, από τις γύρω περιοχές, αλλά και όλη τη Κύπρο, κατέκλυσαν τόσο την παραμονή όσο και την κυριώνυμο ημέρα την Μονή, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργό Εικόνα, να απευθύνουν την προσευχή τους στη Θεοτόκο, να προσφέρουν το τάμα τους και να την ευχαριστήσουν. 

Της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προέστει ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας και καθηγούμενος της Μονής κ. Νικηφόρος, συμπαραστατούμενος από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κυρηνείας κ. Χρυσόστομο, με τη συμμετοχή των Πατέρων της Μονής.

Το νόημα της εορτής της ημέρας εξήρε στο κήρυγμά του, ο Μητροπολίτης Κυρηνείας, ο οποίος τόνισε ότι «εις το σχέδιο της φιλανθρώπου Θείας Οικονομίας, εις την μακραίωνον ιστορία του Χριστιανισμού, η Παναγία κατέχει όλως εξαιρετική, περίοπτο και προνομιακή θέσιν, ως ευρούσα χάριν παρά τω Θεώ».

Απαριθμώντας τους τίτλους «της ευγενείας και της δόξης της αγνής Θεομήτορος», πρόσθεσε ότι «είναι η αγιωτέρα μορφή του αγιολογικού διακόσμου της Εκκλησίας και υπέρκειται όλων των Αγίων, των Οσίων, των Πατέρων, των Ομολογητών, των μαρτύρων και αυτών ακόμη των επουρανίων Δυνάμεων».

«Η Παναγία, η εξόχως τιμηθείσα παρά του Θεού, διά της υπερφυούς μητρότητος, εγένετο σύμβολο εις το διηνεκές, το αιώνιο πρότυπο διά την μητέρα», υπογράμμισε ο Πανιερώτατος για να αναφερθεί και να εξυμνήσει στη συνέχεια την «ιερά αποστολή των Χριστιανών μητέρων», επισημαίνοντας, βέβαια, πόσο δύσκολο είναι το έργον αυτό στις «χαλεπές ημέρες και τις ασελήνους νύκτες» που διερχόμεθα.

«Πώς, όμως, μητέρες, θα επιτελέσητε την αγία ταύτη αποστολή σας· πώς θα ολοκληρώσετε το επίμοχθο έργο σας, εν μέσω απειλητικών κινδύνων», διερωτήθηκε ο Κυρηνείας Χρυσόστομος για να δώσει την απάντηση στη συνέχεια, λέγοντας: «Πως άλλως, ειμή όταν ατενίζητε μετά πίστεως προς την Θεομήτορα, ως προς την ιδανική προσωποποίησιν της Μητρός, και εμπνέεσθε από το μεγαλείο της αγιωσύνης Της, διότι μετά την εκδημία της και την υπέρ λόγον ενδόξως μετάθεσίν της εν ταις χερσί του εαυτής Υιού και Δεσπότου, συνέχει με την αγάπη της τον κόσμο και όλους όσοι επικαλούνται την βοήθειάν της».

«Ούτως εννοεί και διδάσκει η Ορθόδοξος Εκκλησία την ιερότητα της αποστολής της χριστιανής μητρός εν τω κόσμω. Η δε ευφράδεια του διαπρυσίου κήρυκος, ο οξυγράφος κάλαμος του συγγραφέως, αι λυρικαί εξάρσεις του ποιητού  και ο χρωστήρ του διασημοτέρου ζωγράφου, ανταγωνίζονται εις την εξύμνησιν της ιεράς και ευκλεούς μνήμης της Θεομήτορος, της πεποικιλμένης τη θεία δόξη καθ’ ην εξίστανται Αγγέλων αι δυνάμεις και εξεπλήττονται».

Κλείνοντας τον μεστό θεολογικών νοημάτων λόγο του, ο Κυρηνείας  Χρυσόστομος, πρόσθεσε: «εν κατανύξει βαθεία, μετά του προφητάνακτος Δαυίδ αναβοώμεν τις η παρούσα Εορτή, και μετά του παντίμου χορού των σοφών Αποστόλων συνυμνούμεν θαύμα διπλούν: σύλληψιν άσπορον και νέκρωσιν άφθορον. Μετά δε του συρρέοντος ευσεβούς λαού ευχαριστούμεν την Υπέραγνον και Υπερθαύμαστον κυρίαν Θεοτόκον και σεπτώς ευφημούμεν την μετάστασιν αυτής προς τα άνω βασίλεια και μακαρίζομεν την μόνην μεσίτριαν και ακαταίσχυντον ελπίδα του Γένους και των ψυχών ημών».

Αμέσως μετά το τέλος της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας οι Αρχιερείς, οι Πατέρες της Μονής και ο λαός ανήλθαν εν πομπή στο Μέγα Συνοδικό της Μονής, όπου ο βυζαντινός χορός της Μονής έψαλλε τον πολυχρονισμό του Μητροπολίτου Κύκκου και αντηλλάγησαν οι εόρτιες ευχές επί τη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης Κύκκου, κληθείς από τα μέσα ενημέρωσης να εκφράσει κάποιες ευχές για την ημέρα, αλλά και να σχολιάσει τη φετινή ιδιαίτερα μεγάλη κοσμοσυρροή, τόνισε ότι «κάθε χρόνο, δεκαπέντε τ’ Αυγούστου, γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπως και στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα γεννήσεως της Παναγίας, χιλιάδες κόσμου, χιλιάδες πιστών σέρνουν τα βήματα τους ίσα με εδώ, στην Ιερά Μονή Κύκκου, όπου ο ηλιοστάλακτος θρόνος της Παναγίας μας, της Ελεούσας του Κύκκου, για να καταθέσει μπροστά στο σεβάσμιο εικόνισμά της τις ευχαριστίες του, την ευγνωμοσύνη του, ταυτόχρονα όμως και τις αγωνίες του, τις ελπίδες και τους καημούς του».

«Πραγματικά εύχομαι φέτος, που ήταν και πολύ μεγάλη η κοσμοσυρροή, πολύ μεγαλύτερη από άλλες χρονιές να εισακουστούν οι δεήσεις, οι παρακλήσεις και οι προσευχές μας, γιατί «πολλά ισχύει δέησις Μητρός» να μεσολαβήσει η Παναγία μας προς τον Υιό της, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και να συντομεύσει τον χρόνο της δοκιμασίας μας, να υπερβούμε και αυτή την οικονομική κρίση και ταυτόχρονα με την έναρξη των νέων συνομιλιών να καρποφορήσουν οι προσπάθειες για μια λύση που να είναι συμβατή με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και το διεθνές δίκαιο», πρόσθεσε.

Ο Μητροπολίτης Κυρηνείας στις δικές του δηλώσεις τόνισε ότι «θα ήθελα πολύ ταπεινά να ενώσουμε όλοι τις προσευχές μας προς την Αγία Μητέρα του Θεού να μας αξιώσει να επιστρέψουμε πίσω στα σπίτια μας, να λειτουργήσουμε τους ναούς μας των κατεχομένων εδαφών μας και ιδιαιτέρως της Κερύνειας».

«Εμείς ως πρόσφυγες και γνωρίζοντας και μιλώντας με τους Κερυνειώτες, σίγουρα δεν διεκδικούμε τα δικά των άλλων, αλλά θέλουμε το δίκαιο και διεκδικούμε και θέλουμε το δικό μας σπίτι, τις δικές μας περιουσίες, τους ναούς μας, τα ιερά και τα όσια μας, διότι αυτά είναι οι εστίες του πολιτισμού μας σ’ αυτό τον τόπο, μίας μακραίωνης και μεγάλης ιστορίας», κατέληξε.

Λουκάς Α. Παναγιώτου

Η εορτή της Κοιμήσεως στον Πρωταρά

Με μεγάλη λαμπρότητα, ο πιστός λαός του Παραλιμνίου, εόρτασε και για άλλη μία χρονιά την εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου στο πανηγυρίζων εξωκλήσι της Παναγιώτισσας, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Πρωταρά.

Το Πάσχα του Καλοκαιριού, η θεομητορική τούτη πανήγυρις της Κοιμήσεως της Κυρίας Θεοτόκου, συγκέντρωσε και φέτος πλήθος ευσεβών χριστιανών «κατοικούντων και παρεπιδημούντων» εις την Παρά την Λίμνην κωμόπολη, οι οποίοι κατέκλισαν ασφυκτικά τον χώρο προστρέχοντες στην χάρη της για να καταθέσουν τις ελπίδες και τους καημούς της ψυχής τους στην μεγάλη Μάνα της Χριστιανοσύνης.

Την παραμονή ετελέσθει ο  Εόρτιος Αρχιερατικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασιλείου, στον πραύλιο χώρο του ναού στο μέσον του οποίου ετέθει ο ανθοστόλιστος Επιτάφιος γύρω από τον οποίο ο Πανιερώτατος, οι ιερείς και οι ιεροψάλτες έψαλλαν  τα Εγκώμια της Παναγίας. Ακολούθως και εν κατανύξει πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση της εικόνας της Θεομήτορος γύρω από το ναό.

Στην ομιλία του ο Πανιερώτατος αναφέρθηκε στην σημαντικότατη τούτη θρησκευτική γιορτή του έτους στην οποία ο ελληνισμός, όπου γης, δίνει μεγάλη βαρύτητα, τιμώντας με τον πιο λαμπρό τρόπο την Μητέρα του Θεανθρώπου.

Ο Κωνσταντίας Βασίλειος μίλησε επίσης για την τιμή που ο πιστός λαός μας αποδίδει στην Παναγία, κάνοντας αναφορά στην Κύπρο, όπου τα μεγαλύτερα μοναστήρια μας είναι αφιερωμένα στο ιερή μορφή της, στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Παναγία Σουμελά όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα λειτουργήσει για άλλη μια χρονιά κάτω από δύσκολες συνθήκες.

Ανήμερα της εορτής τελέστηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία στην παρουσία πλήθος πιστών.

Λουκάς Α. Παναγιώτου

Τα εγκώμια της Παναγίας στα Λατσιά

Ύμνους επί τη εορτή της Κοιμήσεως της Κυρίας Θεοτόκου προσήγαγαν, σε κλίμα ιερής κατάνυξης και ευλάβειας, ο ιερός κλήρος και ο πιστός λαός των Λατσιών, με την τέλεση της ακολουθίας του Εσπερινού και του Επιταφίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος πλήθος κόσμου γέμισε ασφυκτικά το ναό από νωρίς το απόγευμα για να παρακολουθήσουν την ευλογημένη εσπερινή ακολουθία της παραμονής της Κοιμήσεως, τα Εγκώμια της Υπεραγίας Θεοτόκου και κατόπιν να ακολουθήσουν την λιτανεία του Επιταφίου, τον οποίο ετοιμάζουν τα μέλη του ιδιαίτερα δραστήριου Συνδέσμου Γυναικών της ενορίας.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα εγκώμια της Παναγίας εψάλλησαν από ομάδα γυναικών της ενορίας υπό την διεύθυνση του ιεροψάλτη του ναού κ. Βαρνάβα Ιεροδιακόνου και όλο το πιστό εκκλησίασμα, το οποίο ακολουθούσε συμψάλλων και συμπροσευχόμενο στην μεγάλη εορτή της πανσέπτου Κοιμήσεως της Μητέρας του Κυρίου και Θεού ημών.

Λουκάς Α. Παναγιώτου