«Το Κυπριακό δεν μπορεί να λυθεί με τον τούρκικο στρατό να μολύνει τα εδάφη μας»

Συνοδική Θεία Λειτουργία και μνημόσυνο του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχου Μακαρίου του Γ΄, τελέστηκε σήμερα το πρωί στην Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή του Κύκκου, από όπου ο Μακάριος άρχισε την εκκλησιαστική σταδιοδρομία του, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου και συμπαραστατούμενου από τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου και του Εξάρχου του Παναγίου Τάφου στην Κύπρο, Μητροπολίτη Βόστρων κ. Τιμοθέου. 

Στο μνημόσυνο παρέστη ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ κ. Μάριος Καρογιάν, βουλευτές, εκπρόσωποι κομμάτων και οργανώσεων, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγος Στυλιανός Νάσης, ο Αρχηγός της Αστυνομίας Μιχάλης Παπαγεωργίου, ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ Συνταγματάρχης Γεώργιος Κουρής, μέλη της οικογένειας του Εθνάρχου, καθώς και πλήθος κόσμου.

«Κύριε Πρόεδρε, ευρισκόμεθα μικρόν προ της ενάρξεως των συνομιλιών για επίλυση τού εθνικού μας προβλήματος. Οι υποχωρήσεις του παρελθόντος δεν οδήγησαν σε λύση», επεσήμανε με νόημα, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, στον επιμνημόσυνο λόγο του.

«Δια τούτο, όπως πολλές φορές δηλώσαμε, αυτή τη φορά η βάση των συνομιλιών πρέπει να ετοιμασθεί καταλλήλως. Και όταν ομιλούμε για ομοσπονδία αυτή πρέπει να είναι ουσιαστική και όχι φραστική. Πρέπει να εννοούμε ένα κράτος, με μία ισχυρή κεντρική Κυβέρνηση από την οποία να εκπορεύονται τα πάντα και η οποία να χαράζει και την εξωτερική μας πολιτική», πρόσθεσε.

Ο Μακαριώτατος τόνισε ακολούθως με έμφαση ότι «πρέπει να δώσουμε ξεκάθαρο το μήνυμα τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στα Ηνωμένα Έθνη καθώς και στους ισχυρούς της Γης ότι το Κυπριακό πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με την Τουρκία να απαιτεί να παραμείνει εγγυήτρια δύναμη ούτε με τους εποίκους να παραμένουν στη γη των προγόνων μας, ούτε  με τον τούρκικο στρατό να μολύνει τα εδάφη μας».

«Γνωρίζουμε καλώς τις δυσκολίες που υπάρχουν και γνωρίζουμε το αδιάλλακτο της Τουρκίας», ανέφερε, ο Κύπρου Χρυσόστομος, για να προσθέσει ότι «είμεθα γνώστες των συμφερόντων των ισχυρών της Γης. Προαισθανόμεθα τις πιέσεις που θα δέχεται η Κυβέρνησή μας. Δεν παραγνωρίζουμε όλα αυτά τα αρνητικά δεδομένα, που ευρίσκονται ενώπιόν μας. Ταχθήκαμε, όμως, όλοι να υπηρετήσουμε αυτό τον λαό. Συνεπώς, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποκύψουμε σε πιέσεις, που καταπατούν τα δίκαια του λαού μας. Οφείλουμε να αγωνιστούμε, Ηγεσία και λαός, με όλη τη δύναμη της ψυχής μας. Πιστεύουμε στο δίκαιο του αγώνα μας, πιστεύουμε στις δημοκρατικές αρχές, που πρέπει να πρυτανεύσουν επί τέλους και στην πατρίδα μας. Η Ελευθερία και η Δικαιοσύνη είναι οι διαχρονικές αξίες της ζωής, τις οποίες δικαιούται ο λαός μας και οφείλουμε να αγωνιστούμε για να του τις προσφέρουμε».

Αναφερόμενος στην συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση και  τριανταέξι από την προς  Κύριο εκδημία του Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχη Μακαρίου, ο Κύπρου Χρυσόστομος είπε, ότι ο κυπριακός λαός σήμερα αναπολεί νοσταλγικά και βιωματικά τη φωτισμένη και πολυδιάστατη προσωπικότητα του Εθνάρχη Μακαρίου, αναζητεί την περίλαμπρη και ηρωική του μορφή «για να αναζωογονηθεί μέσα στο εκκλησιαστικό και αγωνιστικό της πνεύμα» και ταυτόχρονα «για να αντλήσει δύναμη, πίστη κι ελπίδα για το μέλλον του».

Ο Μακαριώτατος πρόσθεσε ότι ο Εθνάρχης Μακάριος «ονειρευόταν έναν κόσμο ειρηνικής και πολιτιστικής δημιουργίας, στον οποίο η Κύπρος θα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο». Δυστυχώς, όμως είπε, «μετά τα τραγικά αδιέξοδα που επέφεραν στην πατρίδα μας η αφροσύνη του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, αναγκάστηκε να αποδεχθεί τη λύση της ομοσπονδίας».

«Το έπραξε γιατί πίστεψε ότι μπορούσε να λυθεί το Κυπριακό και να ζήσουν αρμονικά και ευτυχισμένα Έλληνες και Τούρκοι στη γη των πατέρων τους. Όταν τούτο δεν πραγματοποιήθηκε, λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας, ο πόνος που δοκίμασε τον οδήγησε στον πρόωρο θάνατο. Η ομοσπονδία ήταν μια οδυνηρή υποχώρηση για τον Μακάριο. Εμείς – δυστυχώς – σήμερα, όχι μόνο την δεχόμαστε ευχαρίστως αλλά και τη θεωρούμε και ως ιδανική λύση. Εκείνος πέθανε,  λόγω της αποδοχής του εκείνης, και εμείς μετά πολλής χαράς την υιοθετούμε», ανέφερε.

«Πιστεύω ότι το καλύτερο μνημόσυνο για τον ίδιο είναι το χρέος, που όλοι μας οφείλουμε στη σεπτή και εμπνευσμένη του φυσιογνωμία, να συνεχίσουμε τους αγώνες του ομονοούντες, με αγωνιστική διάθεση και θυσιαστικό φρόνημα «μέχρις ὅτου εἰς τὸν ἐθνικὸν ὁρίζοντα ροδίσῃ ἡ χρυσοπτερος ἶρις ἀγγέλλουσα τὸ φέγγος τῆς ποθεινῆς ἡμέρας τῆς ἐθνικῆς ἀπολυτρώσεως», σύμφωνα με τους ιδικούς του υψηλούς οραματισμούς», υπογράμμισε, καταλήγοντας τον λόγο του ο Μακαριώτατος.

Λουκάς Α. Παναγιώτου