Η Κύπρος υποδέχθηκε τον Απόστολο Ανδρέα

      

       Με έκδηλα τα αισθήματα συγκίνησης και χαράς και σε κλίμα κατάνυξης και ευλάβειας, σύσσωμη η πολιτική και θρησκευτική ηγεσία, με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, ο κλήρος και ο λαός της πατρίδας μας υποδέχτηκε, χθες, έξω από τον ιερό ναό της του Θεού Σοφίας, στον Στρόβολο, την Τιμία Κάρα του αγίου ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, ο οποία έφθασε, με τιμές αρχηγού κράτους, το απόγευμα στο αεροδρόμιο Λάρνακας.

Το ιερό λείψανο, προερχόμενο από τον τόπο του μαρτυρίου του Πρωτοκλήτου των Αποστόλων, την πόλη της Πάτρας, έφερε στο νησί ο οικείος Επίσκοπος, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, συνοδευόμενος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρο και αντιπροσωπεία κληρικών της Μητροπόλεως Πατρών.

Οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα και ο κόσμος έραινε με ροδοπέταλα το ιερό θησαύρισμα της πίστεώς μας. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η παρουσία των εγκλωβισμένων μαθητών του Ριζοκαρπάσου, οι οποίοι ήλθαν μαζί με τον π. Ζαχαρία, τον ιερέα της κοινότητας τους και της μονής του Αποστόλου Ανδρέου στην Καρπασία, για να υποδεχθούν τον Άγιο τους, το σύμβολο του αγώνα τους και το πνευματικό τους στήριγμα.  

Στην συνέχεια σχηματίστηκε λιτανευτική πομπή και εισήλθαν στον λαμπροστόλιστο και περίλαμπρο ναό της του Θεού Σοφίας όπου ανεπέμθη δέηση και ακολούθησε Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόµου, ο οποίος προσεφώνησε με λόγια θερμά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών και τον ευχαρίστησε για την μεταφορά της Αγίας Κάρας στην Κύπρο.

Μιλώντας ο Μακαριώτατος, διερωτήθηκε για το «τι περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχει ανάγκη σήμερα ο λαός μας», για να δώσει αμέσως την απάντηση «την παρουσία του Αποστόλου του». Αυτή η παρουσία του Ιερώτατου Θησαυρού των Πατρέων, σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο, «θα δώσει το μήνυμα σε όλους ότι θα παραμείνει ο λαός μας και η ηγεσία του στις αγωνιστικές επάλξεις».

Στην αντιφώνηση του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου για την ευγενική του πρόσκληση και τόνισε ότι «η καρδία μας φλέγεται από αγάπη για την Κύπρο, που για μας είναι καημός, είναι λυγμός και πόνος, είναι χαρά και στεναγμός, γλυκιά μας περηφάνια».

Κλείνοντας την μεστότατη ομιλία του, ο Μητροπολίτης Πατρών, εξέφρασε την ευχή: «την επομένη φορά, και να είναι σύντομα, ο Άη Ντρικάς και παππούς της Καρπασίας, ο Άγιος Ανδρέας δηλαδή, όπως τον αποκαλούν εκεί, να πάει στο ελεύθερο Μοναστήρι του, στην ελεύθερη Καρπασία». (Ολόκληρη η ομιλία του Σεβασμιωτάτου παρατίθεται πιο κάτω).

Την συγκίνηση του για την έλευση της Τιμίας Κάρας του Αποστόλου Ανδρέα από την Πάτρα στην Λευκωσία εξέφρασε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης. Σε δηλώσεις, μετά την επίσημη υποδοχή στον ιερό ναό της του Θεού Σοφίας, όπου θα εκτίθεται για προσκύνημα, ο κ. Αναστασιάδης δήλωσε: «Δεν μπορεί παρά να αισθάνεται συγκίνηση ο όποιος Χριστιανός για την εδώ παρουσία της Τίμιας Κάρας του Αποστόλου Ανδρέα. Με την εδώ παρουσία θυμούμαστε όλοι και τη Μονή του Αποστόλου Ανδρέα και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Μονή, αλλά και την απόσταση που φαίνεται να μας χωρίζει. Μια απόσταση που πρέπει να διανύσουμε για να νιώσουμε ότι έχουμε πράξει το καθήκον μας απέναντι σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους που πίστεψαν σε αυτόν τον μεγάλο Απόστολο».

Λουκάς Α. Παναγιώτου

Ομιλία Μητροπολίτη Πατρών

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς και πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομε,

Ἐξοχώτατε κύριε Πρόεδρε τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας,

Σεβασμιώτατοι καί Πανιερώτατοι Ἀρχιερεῖς,

Εὐλαβέστατοι Πρεσβύτεροι καί Διάκονοι,

Ὁσιώτατοι Μοναχοί καί Μοναχές,

Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες,

Λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε καί εὐλογημένε.

            Κύπριοι Ἀδελφοί μας πολυφίλητοι, Ἕλληνες περιπόθητοι, πού μέσα στοῦ χρόνου τό διάβα κατέστητε ὁμολογηταί καί μάρτυρες ὑπέρ τῆς ἀμωμήτου καί ἁγίας ἡμῶν Πίστεως καί τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς καί πατρίδος.

Ἤλθαμε σήμερα στόν ἁγιασμένο καί αἱματοποτισμένο τόπο σας, στήν γῆ τῶν Ἁγίων καί ἡρώων τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους μας, μεταφέροντες ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχομε στήν Ἀποστολική πόλη μας τήν Πάτρα, τόν ἀτίμητο, τόν χαριτόβρυτο καί Ἀγγέλοις αἰδέσιμο θησαυρό, τήν πανσεβάσμιο Κάρα τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων Ἁγίου Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος πρῶτος τήν κλήση παρά Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν ἐδέχθη καί τόν Λυτρωτήν τοῦ κόσμου αὐθωρεί ἠκολούθησε καί ἐκ τοῦ βυθοῦ τῆς ἀγνοίας πρός θεογνωσίαν τά ἔθνη ὡδήγησε.

Καί ἰδού, ἐπιγείων καί ἐπουρανίων σήμερον κοινή πανήγυρις, στήν νῆσο τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα. Ἄγγελοι μετά ἀνθρώπων συγχορεύουσι καί ἄνθρωποι μετά τῶν Ἀγγέλων λαμπρῶς πανηγυρίζουσι. Ἡ Ἐλεοῦσα καί Παμμακάριστος Παναγία μας, ἀπό τό Θρονί της στοῦ Κύκκου ἀγάλεται. Ἀπόστολος Ἀπόστολον ὑποδέχεται. Ὁ Ἀνδρέας τόν Βαρνάβαν ἀσπάζεται καί ὁ Βαρνάβας τόν Ἀνδρέαν καταφιλεῖ.

Ὁ Λάζαρος τήν κοινήν Ἀνάστασιν εὐαγγελίζεται. Ὁ τῆς Τριμυθοῦντος ἱερώτατος Ποιμήν, Σπυρίδων ὁ Θαυματουργός, τήν Παναγία Τριάδα ὕμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς, τόν κέραμον βαστάζων, ὑμνολογεῖκαί γεραίρει. Ὁ Νεόφυτος τῆς Ἐγκλείστρας τόν Σταυρό τόν πανάγιο ἐπ’ ὤμων αἴρων, μετά τῶν ἄλλων ὁσίων καί ἀσκητῶν τῆς νήσου, «τήν μυστικήν θεωρίαν καί ἐμπειρίαν» ὡς ὁδόν σωτηρίας προβάλλουσι.

Ὁποῖος, ὅμως, συγκλονισμός, ἐσωτερικός σεισμικός τάς ψυχάς καταλαμβάνει! Τήν συγκίνηση ὁ ἀοίδιμος Ἐθνομάρτυς Κυπριανός, ὁ ἡρωικός τῆς Ἑλληνικοτάτης Μεγαλονήσου ποιμήν καί Ἀρχιεπίσκοπος, αἵμασι μαρτυρίου ἐπιτείνει, καί χορεία ἀτελεύτητη φωτοφόρων καί στεφανηφόρων τοῦ Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἔθνους μαρτύρων «βαφαῖς ἐρυθραῖς» συνυπογράφει.

Ἀλλ’ ὦ τῆς φοβερᾶς ἐκπλήξεως, ὁρῶμεν μέ τά ἔσω ὄμματα τόν λεβεντόψυχο καί ὡς χρυσόν ἐν χωνευτηρίῳ δοκιμασθέντα, τόν ἡλιοπρόσωπο Γρηγόριο τόν Αὐξεντίου, μέ τούς σπινθηροβόλους ἀπό τῆς ψυχῆς τήν φλόγα καί τῆς καρδιᾶς τό πύρωμα ὀφθαλμούς, τόν πυρσό τῆς ἐλευθερίας νά βαστάζῃ καί τόν Πρωτόκλητο, ὡς λαμπαδηδρόμος γενναῖος νά ὑποδέχεται.

Καί τό παλληκάρι μέ τό ἀγέρωχο παράστημα, πού οὔτε τό μένος τῶν ξένων ἐλογάριασε, οὔτε ἐνώπιον τῆς ἀγχόνης ἐπτοήθη, τόν ὀλίγα μέν ἔτη ζήσαντα, τήν δέ Κύπρον καί τόν κόσμον ἡρωισμῷ πλουτήσαντα, τόν Παλληκαρίδη δηλαδή, τόν δεκαοκτάχρονο Εὐαγόρα, τόν τῆς Κύπρου εὐκλεῆ βλαστό, μαζί μέ τόν εἰκοσιτετράχρονο Μιχαήλ Καραολή καί τούς ἄλλους γείτονές τους στά Φυλακισμένα Μνήματα, τούς βλέπομε νά ξαναζοῦν καί μέ τόν μαχητικό νεανικό τους ἐνθουσιασμό, νά βαστάζουν τήν σημαία τῆς δόξης καί τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνικοῦ μεγαλείου καί τῆς ἱερᾶς πομπῆς νά προπορεύονται.

Ἄδειασαν σήμερα τά Φυλακισμένα Μνήματα καί κενός εἶναι ὁ Τύμβος τῆς Μακεδονίτισσας, διότι ὅλοι οἱ τοῦ Ἔθνους καί τῆς Πίστεως μάρτυρες, τόν τῆς ἀληθείας καί τῆς Ἀναστάσεως κήρυκα, τόν κλεινόν Ἀνδρέα, ποδί ἀγαλλομένῳ, ὑποδέχονται.

Καί καθώς ἡ αὔρα τοῦ πνεύματος πνέῃ κατ’ αὐτήν τήν εὐλογημένη ὥρα ἐντός καί ἐκτός τοῦ πανιέρου τούτου, τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας Ναοῦ, ἤδη νοερῶς καί μυστικῶς ὁρῶμεν τούς Ἁγίους ἐπί τῶν τοίχων τῆς φυλακισμένης Μονῆς τοῦ Πρωτοκλήτου στήν Καρπασία νά δακρύουν ἀπό χαρά διά τήν Ἀποστολικήν ἐν Κύπρῳ ἐπίσκεψη, ἀλλ’ οὐχί μόνον ἀπό χαράν, ἀλλά και ἀπό τόν πόνον τῆς πολυχρονίου καί ἀδίκου κατακτήσεως, κατοχῆς καί φυλακῆς.

Μαζί τους σκιρτοῦν ἅμα καί ριγοῦν οἱ ψυχές τῶν τέκνων τῆς Καρπασίας καί ἰδού τό χῶμα ἐπί τῶν τάφων των ἐρράγη καί ἡ μυροβόλος αὔρα τῶν ἐντός αὐτῶν μαρτυρικῶν λειψάνων, ἐνταῦθα «ἀκούεται», διά νά χρησιμοποιήσω τήν χαρακτηριστική Ἁγιορείτικη μοναστηριακή ἔκφραση.

Τούς συνοδεύει ὅλη ἡ μυροβόλος καί μαρτυρική χορεία τῶν Ἑλλήνων ἐκ τῆς μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος καί τῶν Ἑλλήνων τῆς Κύπρου, πού ἔδωσαν αἷμα καί πνεῦμα διά τῆς ἐλευθερίας τήν ὑπόθεση, γνωστῶν καί ἀγνοουμένων, πού ἔσπειραν καί ἐλίπαναν τήν δοξασμένη καί τιμημένη γῆ μέ τά κόκκαλά τους τά ἱερά καί ἁγιασμένα.

Διά τοῦτο ἤλθαμε σήμερα κοντά σας, Μακαριώτατε, μετά καί ἀπό τήν ἀπαραίτητη ἔγκριση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Διά τοῦτο ὑπακούσαμε στοῦ Θεοῦ τήν Οἰκονομία καί τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τό θέλημα, διά νά σᾶς εἴπωμε ὅτι ἡ καρδία μας φλέγεται ἀπό ἀγάπη γιά τήν Κύπρο, πού γιά μᾶς εἶναι καημός, εἶναι λυγμός καί πόνος, εἶναι χαρά καί στεναγμός, γλυκειά μας περηφάνεια.

Διά τοῦτο ἤλθαμε κοντά σας, μαζί μέ τόν πολιό καί σεβάσμιο Ἱεράρχη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλέξανδρο, πού ποιμαίνει τήν γῆ τοῦ Ἀγαπήνορος, τοῦ οἰκιστοῦ τῆς Πάφου, καί μαζί μέ τά λοιπά μέλη τῆς συνοδίας μας, γιά νά σᾶς εἴπωμε, ὅτι πάντοτε ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί τοῦ ἱεροῦ Σταυροῦ τοῦ Μαρτυρίου του, σᾶς συνοδεύομε στίς προσευχές γιά ἐπίτευξη τῶν στόχων πού ἔχετε θέσει, τῶν δικαίων στόχων γιά ἐπίλυση τοῦ χρόνια τώρα, ὡς μή ὤφελεν, ταλανίζοντος τήν Μεγαλόνησο ἀλλά καί τόν κόσμον ὅλον, Κυπριακοῦ προβλήματος.

Γιά τήν ἐπίλυση ἑνός προβλήματος γιά τό ὁποῖο ἐμόγησαν καί οἱ ἀοίδιμοι Προκάτοχοί σας ἐν οἷς καί ὁ περιάκουστος ἀοίδιμος Μακάριος πού ἀπό τόν Κύκκο ὅπου ἀναπαύεται εὐλογεῖ τόν Λαόν του.

Εἴμεθα ἐδῶ γιά νά ἀσπασθοῦμε τίς πλάκες τῶν μαρτυρικῶν τάφων καί μνημείων, τούς σταυρούς, τά ἰκριώματα καί τίς ἀγχόνες τῶν πολλῶν καί δόξῃ ἠγλαϊσμένων, τῶν εὐκλεῶν ἡρώων τῆς Κύπρου μας, μεταξύ τῶν ὁποίων σήμερον χαίρονται πολλά Πατρινόπουλα καί Ἀχαιῶν ἀγωνιστῶν πληθύς. Τούς τάφους αὐτῶν γονυπετεῖς προσκυνοῦμε καί τούς ἀγωνιστάς μακαρίζομε. 

Κατασπαζόμεθα τά ἡρωϊκά παιδιά μας, τόν ὑπολοχαγό Νικόλα Κατούντα, τόν ἡρωϊκό δεκανέα Χρῖστο Γρίβα, τον Χρῖστο Γκαβό, τόν Κωνσταντῖνο Ἀντωνόπουλο, τόν Γιώργη Μαρτζάκλη, τόν Ἀλέξη Χριστόπουλο καί ὅσους ἄλλους, πού τά ἀδέλφια τους στήν Πάτρα, περήφανα τούς κλαῖνε ἤ τούς καρτεροῦν μέ πόνο, ἐπαναλαμβάνοντας μέ σεμνή ὑπερηφάνεια: «Πάντοτενά τόν καρτερεῖς ἐκεῖνον πού σοῦ λείπει». 

Εὑρισκόμεθα μαζί σας, βαστάζοντες τήν Κάρα τοῦ κοινοῦ μας Ἁγίου, διά νά σᾶς εἴπωμε ὅτι ὁ ἴδιος παλμός ὑπάρχει στήν Πάτρα, μέ ἐκεῖνον τόν παλμό τῆς καρδιᾶς τῶν νέων, οἱ ὁποῖοι τό 1955 ξεχύθηκαν στούς δρόμους τῆς Ἀχαϊκῆς πρωτευούσης, σάν ἕνα ποτάμι λευτεριᾶς, διατρανώνοντας τήν Ἑλληνικότητα τῆς Κύπρου καί τήν ἀπόφασή τους νά θυσιασθοῦν γιά τά δίκαιά της.

Εἴμεθα στήν Κύπρο, Μακαριώτατε, γιά νά σᾶς εἴπωμε, ὅτι σᾶς συνοδεύομε μέ τῆς ψυχῆς ὅλη τήν διάθεση καί τήν προσευχή, γιά τούς ἀγῶνες πού κάμνετε ὑπέρ τῆς ἁγίας ταύτης γῆς, τήν ὁποία ἐπί πεντήκοντα ἔτη ἱερατικῶς καί Ἀρχιερατικῶς, ἐσχάτως δέ Πρωθιεραρχικῶς ὑπηρετεῖτε, καί γιά νά σᾶς εὐχηθοῦμενά ἔχετε ὑγείαν ἀμφιστεφῆ, ὥστε μετά τῶν λοιπῶν ἀδελφῶν σας Ἀρχιερέων, τῶν Κληρικῶν καί Μοναχῶν, νά ποιμαίνετε τόν φιλάγιο καί φιλόθεο μαρτυρικό Λαό τῆς Κύπρου και νά ἀγωνίζεσθε γιά τῆς Κύπρου μας τά δίκαια, διακηρύσσοντας ἤ μᾶλλον ἐπαναλαμβάνοντας καθ’ ἡμέραν τήν ἀπό τήν ἴδια τήν ἱστορία ἐπιβεβαιωμένη ἀλήθεια:

«Ἡ Ρωμηοσύνη ἐν φυλή συνόκαιρη τοῦ κόσμου.
Κάνενας δέν εὑρέθηκεν γιά νά τήν ἰξηλείψῃ.
Κανένας γιατί σκέπει την πού τά ’ψη ὁ Θεός μου.
Ἡ Ρωμηοσύνη ἐν νά χαθῇ ὅντας ὁ κόσμος λείψῃ».

Σᾶς εὐχαριστοῦμε, Μακαριώτατε, γιά τήν πρόσκληση να μεταφέρωμε ἐνταῦθα τήν Κεφαλή τήν πανσεβάσμια τοῦ Πρωτοκλήτου. Σᾶς εὐχαριστοῦμε διά τήν λαμπράν ὑποδοχή πού ἐπεφυλάξατε στόν Ἀπόστολον τοῦ Θεοῦ.

Σᾶς μεταφέρομε τούς χαιρετισμούς καί τούς ἀσπασμούς ὅλων τῶν Πατρινῶν καί τῶν Κυπρίων ἀδελφῶν μας πού ζοῦν στήν Πάτρα.

Καλῶς σᾶς βρήκαμε στόν τόπο σας, στόν τόπο τόν δικό μας, στήν γῆ αὐτή, στήν ὀμορφότερη γωνιά τῆς Ἑλλάδος.

Καλῶς σᾶς βρήκαμε, Κύπριοι ἀδελφοί μας. Σᾶς ἀσπαζόμεθα ὅλους καί καταφιλοῦμεν τά περιπόθητα πρόσωπά σας ἐν φιλήματι ἁγίῳ, εὐχόμενοι ἀπό καρδίας νά ἀπολαμβάνετε οὐρανίων χαρίτων καί δωρεῶν διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Καί μιά εὐχή κάνουμε ἀπό τήν καρδιά μας. Τήν ἐπομένη φορά, καί νά εἶναι σύντομα, ὁ Ἅη Ντρικάς καί παππούς τῆς Καρπασίας, ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας δηλαδή, ὅπως τόν ἀποκαλοῦν ἐκεῖ νά πάει στό έλεύθερο Μοναστήρι του, στήν ἐλεύθερη Καρπασία.