Εγκαίνια ιερού ναού Αγίου Γεωργίου στην κοινότητα Ποταμίου

Σύμφωνα με την προβλεπόμενη εκκλησιαστική τάξη και τη δέουσα λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τελέσθηκαν τα Εγκαίνια του ιερού ναού του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στην κοινότητα Ποταμίου, το Σάββατο 10 Μαΐου 2014, από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ.κ. Νεόφυτο, συμπαραστατούμενο από κληρικούς της Μητροπόλεώς μας και παρουσίᾳ πλήθους πιστών, κατοίκων και αποδήμων της κοινότητας, καθώς και από την ευρύτερη μητροπολιτική μας περιφέρεια, οι οποίοι έγιναν κοινωνοί της μεγάλης χαράς των Εγκαινίων του νεόδμητου αυτού ναού.

Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 9 Μαΐου 2014, στις 6 μ.μ., έγινε η υποδοχή των μαρτυρικών λειψάνων του αγίου Γεωργίου, τα οποία προσεκόμισαν πατέρες από την ιερά μονή Κύκκου. Στις 6.30 μ.μ. αφίχθηκε στον ναό του Αγίου Γεωργίου ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου, ο οποίος εναπέθεσε τίμια λείψανα αγίων μαρτύρων, ανάμεσά τους και του αγίου νεομάρτυρος Γεωργίου του Κυπρίου, στο άγιο Δισκάριο επί της αγίας Τραπέζης, όπως ορίζει η εκκλησιαστική τάξη των Εγκαινίων. Ακολούθως τελέστηκε ο Πανηγυρικός Εσπερινός και κατόπιν ο Όρθρος.

Την επομένη, Σάββατο 10 Μαΐου 2014, έλαβαν χώρα η ακολουθία των Εγκαινίων και Πανηγυρική Αρχιερατική Λειτουργία, προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεοφύτου.

Στο σημείο αυτό, αξίζει να γίνει μια σύντομη ιστορική αναφορά, σχετικά με την ανέγερση του περικαλλούς τούτου ναού. Καταρχάς, οι κάτοικοι του Παταμίου αισθάνθηκαν από χρόνια την ανάγκη να ανοικοδομήσουν μεγάλο ναό για τον αγαπημένο άγιο των Κυπρίων, και όχι μόνον, και κοινοποίησαν τη θεοφιλή τους αυτή επιθυμία στον Πανιερώτατο Μητροπολίτη μας από τους πρώτους μήνες, που είχε αναλάβει την ποιμαντορική διακονία της Μητροπόλεως Μόρφου (1998). Και το έργο άρχισε! Με συντονιστή και πρωτεργάτη τον Οικονόμο, π. Αβραάμ Μιχαήλ, και επάξιους συνεργάτες τους περί αυτόν επιτρόπους και ομοχωρίους, επιτελέσθηκε ένας πράγματι μεγάλος άθλος.

Αναλυτικότερα, ο π. Αβραάμ πριν από 17 χρόνια διαπίστωσε την ανάγκη ανέγερσης νέου ιερού ναού, βρίσκοντας σύμφωνη όλη την κοινότητα Ποταμίου. Στην πρώτη παγκοινοτική συγκέντρωση, που έγινε στις 20 Απριλίου 1997, λήφθηκε η απόφαση για ανέγερση νέου ιερού ναού αφιερωμένου στον Άγιο Γεώργιο, προστάτη άγιο της κοινότητας. Την επόμενη κιόλας μέρα συστάθηκε η Διευρυμένη και στη συνέχεια η Κεντρική Επιτροπή Ανέγερσης του νέου ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου. Οι κάτοικοι αλλά και οι απόδημοι της κοινότητας προσέφεραν αξιοσέβαστα χρηματικά ποσά, ενώ παράλληλα διεξήγαγαν εράνους σε όλη την Κύπρο. Στις 25 Νοεμβρίου 1997 συστάθηκε η Επιτροπή Εράνων και Εκδηλώσεων Γυναικών. Η Μητρόπολη Μόρφου, από την πρώτη στιγμή, αποφάσισε όπως όλα τα έσοδα που θα προέρχονται από την τέλεση των Μυστηρίων και των ιερών ακολουθιών στο Ποτάμι, να κατατίθενται στο ταμείο ανέγερσης του νέου ναού. Επίσης, απάλλαξε το Ποτάμι από την καταβολή των ετησίων Θρονικών Δικαιωμάτων.

Τα σχέδια της τρίκλιτης βασιλικής μετά τρούλου ολοκληρώθηκαν με την επιστημονική συνεργασία του αρχιτέκτονα κ. Γιάννη Κοψαχείλη και του πολιτικού μηχανικού δρα Λουκά Πέτρου και στις 12 Απριλίου 2002 κατακυρώθηκε η προσφορά στην εταιρεία HyperconLtd,  με διευθυντή τον εργολάβο κ. Γιαννάκη Χρυσάνθου. Στις 6 Μαΐου 2002 έλαβε χώρα η κατάθεση του θεμελίου λίθου του ναού από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ.κ. Νεόφυτο και στις 23 Απριλίου 2010 ο ίδιος ο Πανιερώτατος τέλεσε τα θυρανοίξιά του.

Μετά το πέρας των Εγκαινίων και της θείας Λειτουργίας, τιμήθηκαν από την Εκκλησιαστική Επιτροπή του ναού όσοι είχαν μια σημαίνουσα συμβολή στον απαρτισμό του όλου έργου, και εκφωνήθηκαν σύντομες σχετικές ομιλίες. Στο τέλος μίλησε ο πολιός πρεσβύτερος και κύριος συντελεστής του έργου, οικονόμος π. Αβραάμ Μιχαήλ, πρόσφυγας από την Κυρά Μόρφου. Ο π. Αβραάμ συνέβαλε τα μέγιστα στην επίτευξη αυτού του εγχειρήματος, παίρνοντας πρώτος τη σημαντική αυτή πρωτοβουλία, οργανώνοντας τους διάφορους φορείς, όπως οι ερανικές ομάδες (4 ομάδες κάθε Κυριακή) και παραγκωνίζοντας τους όποιους φόβους της μικρής του κοινότητας. Ο π. Αβραάμ ευχαρίστησε και αυτός τα άμεσα εμπλεκόμενα άτομα και φορείς, που συνέδραμαν στην αποπεράτωση του ναού. Μεταξύ άλλων, ανέφερε και τα εξής ωραιότατα: «Πανιερώτατε, σήμερα, 10 Μαΐου 2014, τελοῦνται διὰ τῶν τιμίων χειρῶν σας τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τούτου. Καὶ τὸ οἰκοδόμημα τοῦτο γίνεται τόπος ἱερὸς καὶ ἅγιος, τόπος χαρᾶς, εὐλογίας, εὐχαριστίας, δύναμης καὶ ἐλπίδας. Ἡ τοποθέτηση τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν μαρτύρων ἐντὸς τῆς ἁγίας Τραπέζης συμμαρτυρεῖ τὴ μεταμόρφωση αὐτοῦ τοῦ χώρου σὲ ἐκκλησία, δηλαδὴ σύναξη ζώντων καὶ κεκοιμημένων σὲ τόπο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, σὲ χῶρο τῆς νίκης κατὰ τοῦ θανάτου, σὲ ἐργαστήρι σπουδῆς καὶ φανέρωσης τῆς ἀνάστασης καὶ ἐλπίδας, σὲ λίκνον ἀνακαίνισης τοῦ σύμπαντος κόσμου…Ὁ νεόδμητος αὐτὸς ναός, μαζὶ μὲ τὴν παρουσία τοῦ παλαιοῦ ἀρχαίου ναοῦ μας, ποὺ ἀνήκουν καὶ οἱ δύο στὸν Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, ἔρχονται νὰ προσδώσουν μιὰ λαμπρὴ πνευματικὴ αἴγλη στὴν κοινότητα Ποταμίου, στὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας καὶ σ’ ὅλη τὴν περιοχὴ, καὶ γίνονται ἀκόμα σημεῖο ἀναφορᾶς γιὰ ὅλη τὴν Κύπρο μας. Ἀξίζει νὰ καυχόμαστε ὅλοι ἐν Κυρίῳ, γι’ αὐτὸ τὸ ἔργο, ποὺ ἔχει συντελεστεῖ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ χάρη τοῦ ἁγίου μας Γεωργίου!»

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου, με τη σειρά του, ευχαρίστησε πρώτα τον Τριαδικό Θεό, που τον αξίωσε μαζί με τους ευλαβείς ιερείς και ιδιαίτερα τον π. Αβραάμ να τελέσουν τον εγκαινισμό του ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου, καθώς άγιος είναι ένας ναός, όταν καθαγιάζεται και μυρώνεται από τον Τριαδικό Θεό. Εξέφρασε, επίσης, την ελπίδα και την προσδοκία του, ο ναός τούτος να είναι ο τόπος όπου οι κάτοικοι και φίλοι του Ποταμίου θα ανακαινίζουν και ανανεώνουν τη ζωή τους, διαμέσου των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, που θα επιτελούνται σε αυτόν. Εν συνεχεία, ανέφερε θεόπνευστα ότι ένας ναός έχει νόημα, αν μέσα σ᾽ αυτόν και το σώμα μας γίνεται ναός του Αγίου Πνεύματος και ανανεώνεται η ψυχή μας δια της μετανοίας, με το σώμα και το αίμα του Σωτήρος Χριστού. Επιπλέον, επεσήμανε το γεγονός, ότι στην Κύπρο υπάρχουν πολλοί μεγάλοι ναοί και μεγαλύτεροι από αυτόν, που σήμερα εγκαινιάστηκε, αλλά μεγάλοι και περικαλλείς ελάχιστοι. Ακολούθως τόνισε τη σημασία της ενότητας της κοινότητας, αφού, σύμφωνα με τον ίδιο, χάρη στο γεγονός ότι οι κάτοικοι του Ποταμίου λειτούργησαν ως κοινότητα, με κοινό βίο και κοινό όραμα, παραμερίζοντας τις όποιες προσωπικές, κομματικές και οικογενειακές διαιρέσεις ενώπιον του Σωτήρος Χριστού, πέτυχαν τον θεάρεστο στόχο τους. Κατόπιν εξήρε το πολλαπλό έργο του π. Αβραάμ, κάνοντας ειδική μνεία στο στήριγμα, βοηθό και σύμβουλό του στις ποικίλες περιστάσεις του βίου και τις δύσκολες στιγμές της ιερατικής του διακονίας, την ευλογημένη πρεσβυτέρα του Μαρία, θέλοντας να επισημάνει το ρόλο της πρεσβυτέρας στη ζωή ενός καλού κληρικού, καθώς πίσω από κάθε πετυχημένο άνθρωπο υπάρχουν οι αφανείς ήρωες. Τέλος, ο Πανιερώτατος ευχαρίστησε όλους όσους συνέβαλαν στην ανοικοδόμηση του ναού και ευχήθηκε στους πιστούς έτη πολλά και καθαγιασμένα!

Κατά τη διανομή του αντιδώρου από τον Πανιερώτατο, δόθηκε στους παρόντες ως αναμνηστικό ενθύμιο των Εγκαινίων, ένα καλαίσθητο συνοπτικό Προσευχητάριο, που εκδόθηκε επί τούτο με πρόνοια της Εκκλησιαστικής Επιτροπής του ναού.

Παραθέτουμε στη συνέχεια τον Χαιρετισμό του Μητροπολίτου Μόρφου στην έκδοση αυτή: «Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος, ὁ ὁποῖος ἕλκει τὴν ἐπὶ γῆς καταγωγή του, ἀπὸ μὲν τὴν μητέρα του, ἁγία Πολυχρονία, ἀπὸ τὴν πόλη Λύδδα τῆς Παλαιστίνης, ἀπὸ δὲ τὸν πατέρα του, ἅγιο Γερόντιο, ἀπὸ τὰ Ποτάμια τῆς Καππαδοκίας, εἶναι ἀναμφιβόλως ὁ πλέον λαοφίλητος ἅγιος τῆς Κύπρου μετὰ τὴν Θεοτόκον, ἤδη ἀπὸ τῶν βυζαντινῶν χρόνων. Πλῆθος ἀρχαίων καὶ νεωτέρων ναῶν (ἀριθμοῦνται περὶ τοὺς τριακοσίους γνωστούς!), μονῶν καὶ τοπωνυμίων  τιμῶνται στὸ ἅγιό του ὄνομα, καθὼς καὶ ἑπτὰ χωριὰ τῆς εὐλογημένης νήσου μας. Ἱστορικοὶ τῆς μεσοβυζαντινῆς περιόδου ὁμιλοῦν γιὰ «λατρεία» τοῦ ἁγίου Γεωργίου  στὴν Κύπρο. Ἡ τόσον πρώιμη ἐδῶ τιμή του ἀσφαλέστατα σχετίζεται πρὸς τὴν γεωγραφία τῆς μεγαλονήσου, ποὺ εἶναι δηλαδὴ χώρα τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου, τοποθετημένη πλησίον τῶν λίκνων τιμῆς τοῦ ἁγίου Γεωργίου. Οἱ ἁγιασμένοι χῶροι καταγωγῆς τῶν ἁγίων γονέων τοῦ μάρτυρος ἐκβάλλουν φυσιολογικῶς, ὡς πολύφοροι ποταμοί, στὴν ἁγιοτόκο καὶ φιλάγιο νῆσο τῆς Κύπρου, γονιμοποιῶντας καὶ ἀνακαινίζοντας τὴν πατροπαράδοτη εὐσέβειά της.

Ἡ κοινότητα Ποταμίου τῆς καθ᾽ ἡμᾶς μητροπολιτικῆς περιφέρειας, ἐμφορεῖται, Χάριτι Θεοῦ, ἀπὸ τὴν λαϊκὴ εὐσέβεια τῆς νήσου, στὴν ὁποία ἀναφερθήκαμε. Τὸ ὄνομά της, Ποτάμι, φέρει ἄθελα στὴ μνήμη μας τὰ Ποτάμια  τῆς Μικρασίας. Ἐφέστιός της ἅγιος ὁ μεγαλομάρτυς Γεώργιος, ὁ Καππαδόκης καὶ Ποταμίτης. Οἱ κάτοικοι τοῦ Ποταμίου αἰσθάνθηκαν ἀπὸ χρόνια τὴν ἀνάγκη νὰ ἀνοικοδομήσουν μεγάλο ναὸ γιὰ τὸν ἠγαπημένο ἅγιο τῶν Κυπρίων, καὶ ὄχι μόνον, καὶ μᾶς κοινοποίησαν τὴν θεοφιλή τους  αὐτὴ ἐπιθυμία ἀπὸ τοὺς πρώτους μῆνες, ποὺ εἴχαμε ἀναλάβει τὴν ποιμαντορικὴ διακονία τῆς Μητροπόλεως Μόρφου (1998). Καὶ τὸ ἔργον ἄρχισε! Μὲ συντονιστὴ καὶ πρωτεργάτη τὸν Οἰκονόμον, π. Ἀβραὰμ Μιχαήλ, καὶ ἐπαξίους συνεργάτες τοὺς περὶ αὐτὸν ἐπιτρόπους καὶ ὁμοχωρίους, ἐπιτελέσθηκε ἕνας πράγματι μεγάλος ἄθλος: «Τὸ μικρὸ Ποταμάκι», ὅπως τὸ ἀποκαλοῦσε ὁ ἀείμνηστος προκάτοχός μας, κυρὸς Χρύσανθος, ἐπέτυχε νὰ προσφέρει στὸν μεγάλαθλον Τροπαιοφόρον, πρὸς δόξαν Θεοῦ, τὸν ὡραιότερο ναό, ποὺ κτίσθηκε στὴν Κύπρο κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη! Εὐχαριστοῦμεν ἐκ βάθους καρδίας, τόσον τοὺς προμνησθέντας, ὅσον καὶ τοὺς ἐπιστημόνως ἐργασθέντας, κ. Ἰωάννην Κοψαχείλην, ἀρχιτέκτονα-ναοδόμο, κ. Λουκᾶ Πέτρου, πολιτικὸ μηχανικό, καθὼς καὶ τὸν ἐργολάβο, κ. Γιαννάκη Χρυσάνθου καὶ τοὺς περὶ αὐτὸν μαστόρους, οἱ ὁποῖοι, κατὰ τὸ ἀρχαῖο ρητό, «ἐφιλοκάλησαν μετ᾽ εὐτελείας». Εὔχομαι, τὰ ὑπολειπόμενα ἔργα εὐπρεπείας τοῦ εὐπρεπεστάτου τούτου ναοῦ νὰ ὁλοκληρωθοῦν κατὰ τὴν ᾽Ορθόδοξη τάξη καὶ παράδοση καὶ μὲ τὴν ἁρμόζουσα μελέτη, προσοχὴ καὶ προσευχή, καὶ χωρὶς βία. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἁγιάζει τὴν ὕλη καὶ ἁγιάζεται δι᾽ αὐτῆς: «Οὐ προσκυνῶ τῇ ὕλῃ, προσκυνῶ δὲ τὸν τῆς ὕλης δημιουργόν, τὸν ὕλην δι᾽ ἐμὲ γενόμενον...καὶ δι᾽ ὕλης τὴν σωτηρίαν μου ἐργασάμενον, καὶ σέβων οὐ παύσομαι τὴν ὕλην, δι᾽ ἧς ἡ σωτηρία μου εἴργασται» (ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Λόγος πρῶτος ἀπολογητικὸς πρὸς τοὺς διαβάλλοντας τὰς ἁγίας εἰκόνας, Patrologia Graeca 94, 1245ΑΒ).

Ἐκφράζω ἀκόμη τὶς εὐχαριστίες μου καὶ πρὸς ὅλους τοὺς δωρητὲς καὶ ἀφιερωτὲς τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τούτου, τοὺς προερχομένους ἀπὸ ὅλα τὰ πλάτη καὶ μήκη τῆς Κύπρου, ποὺ συνεισέφεραν καὶ συνέβαλαν στὸ ἐπιτελεσθὲν «θαῦμα» τοῦ Ποταμίου. Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν. Ὁ ἅγιος Γεώργιος νὰ γίνῃ τῆς αἰχμάλωτης Κύπρου ἐλευθερωτής, τῶν πτωχῶν της ὑπεραπιστής, τῶν ἀσθενούντων της ἰατρὸς καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ὑπέρμαχος.

Μὲ τὴ Χάρη τοῦ Κυρίου καὶ πρεσβείαις τοῦ ἁγίου Γεωργίου, τελοῦμε τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ αὐτοῦ στὶς 10 Μαΐου τοῦ παρόντος σωτηρίου ἔτους 2014. Τί εἶναι ὅμως τὰ ἐγκαίνια ἑνὸς ναοῦ καὶ γιατί γίνονται; Τὰ ἐγκαίνια ἐπέχουν θέσιν πνευματικοῦ καθαρμοῦ τοῦ ναοῦ, μὲ τὴν βάπτιση τῆς ἁγίας Τραπέζης καὶ τοῦ καθαγιασμοῦ της διὰ τοῦ ἁγίου Μύρου. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἀντιμετωπίζει τὴν ἁγίαν Τράπεζαν, καθὼς καὶ ὅλον τὸν ναόν, ὡς ζωντανὸν σῶμα! Δὲν εἶναι τυχαῖον, ποὺ τὸ πρῶτο ὑφασμάτινο ἔνδυμα-κάλυμμα τῆς ἁγίας Τραπέζης ὀνομάζεται κατασάρκιον. Αἰσθανόμαστε, ὅτι κατὰ τὰ ἐγκαίνια βαπτίζομε καὶ μυρώνομε ἕνα παιδί μας, τὸ ὁποῖο μὲ τὴ σειρά του γίνεται τροφοδότης τῶν πιστῶν μὲ τὴν ἁγιαστικὴ ἐνέργεια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Τὰ ἐγκαίνια ἔχουν ὁλοκληρωθεῖ, ὅταν ἐγκαινίζουν, δηλαδὴ ἀνακαινίζουν τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα τῶν πιστῶν μέσῳ τῶν ἱερῶν Μυστηρίων, ποὺ τελοῦνται στὸν ἐγκαινιασθέντα ναό. Καί, ὅπως θεολογικώτατα τὸ ψάλλει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία σὲ παλαιὸ ὡραῖο τροπάριο: «Πρὸς σεαυτὸν ἐπανάγου ἄνθρωπε· γενοῦ καινὸς ἀντὶ παλαιοῦ, καὶ ψυχῆς ἑόρταζε τὰ ἐγκαίνια...τὴν καλὴν ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενος· οὕτως ἐγκαινίζεται ἄνθρωπος, οὕτω τιμᾶται τῶν ἐγκαινίων ἡ ἡμέρα».

Τὸ πόσο σημαντικὴ εἶναι ἡ τέλεση τῶν ἐγκαινίων γιὰ ἕνα ναό, τὸ ζήσαμε πρὶν μερικὰ χρόνια στὴν κοινότητα Σαραντίου Πιτσιλλιᾶς. Ὁ ἐκεῖ ναός, ἀφιερωμένος στοὺς ἁγίους ἰσαποστόλους βασιλεῖς Κωνσταντῖνο καὶ Ἑλένη, εἶχε παραμείνει διὰ μέσου τῶν αἰώνων ἀνεγκαινίαστος, πρᾶγμα ποὺ ἀγνοούσαμε. Ἐμφανίσθηκε λοιπὸν ἡ ἁγία βασιλομήτωρ Ἑλένη σὲ εὐλαβῆ ἄνθρωπο, ἀποκαλύπτοντας τὸ ἀγνοούμενο, καὶ ζητώντας ἐπίμονα «τὸ μύρωμα τοῦ οἴκου της», ὅπως ἀκριβῶς τὸ εἶπε!

Ἂς ἀναλογισθοῦμε, Πατέρες καὶ ἀδελφοί μου, τὴν ἀγωνία ἀγγέλων καὶ ἁγίων, ποὺ ζητοῦν τὸν ἐγκαινισμὸ τοῦ ναοῦ τους, κι ἂς ἀγωνισθοῦμε νὰ ἀνακαινίσουμε κι ἐμεῖς τὸν ἀχειροποίητο ναὸ τοῦ ἔσω ἀνθρώπου μας. Τοῦτο σημαίνει ἐγκαινισμός! Ἂς ἐπιμεληθοῦμε μάλιστα στὰ χρόνια ποὺ ἔρχονται, τὰ τόσο ἀποκαλυπτικὰ καὶ θαυμαστά, τρία τινά: Πρῶτο, νὰ κρατήσουμε ἀνόθευτη τὴν Ὀρθόδοξή μας Πίστη, ὅπως τὴν παραλάβαμε ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες μας. Δεύτερο, νὰ φροντίζουμε νὰ μετανοοῦμε καθημερινὰ γιὰ τὶς ἁμαρτίες, τὰ λάθη καὶ τὰ πάθη μας. Καί τρίτο, νὰ μετέχουμε ἐνσυνείδητα τῶν ἁγίων Μυστηρίων, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον». Αὐτὴ εἶναι ἡ καινή, δηλ. ἡ νέα ζωή, ποὺ ἔδωσε ὁ ἀναστὰς Ἰησοῦς σ᾽ ἐμᾶς. Ἡ ἁμαρτία καὶ ὁ θάνατος ἔχουν νικηθεῖ! Φθάνει νὰ ἐπικοινωνοῦμε μὲ Αὐτὸν καὶ νὰ κοινωνοῦμε Αὐτοῦ, ποὺ νίκησε τὸν θάνατο. Μάρτυρας τούτου τοῦ γεγονότος ὁ ἑαρινὸς ἀναστάσιμος μάρτυς, Τροπαιοφόρος Γεώργιος .

Μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας, παρατέθηκε τιμητική δεξίωση για όλους τους παρευρισκομένους.

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Μόρφου