Αποδήμησε εις Κύριον ο π. Χαράλαμπος Κούρρης

Το Σάββατο 24 Μαΐου 2014 ημέρα που η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη  του οσίου Κυριακού του εν Ευρύχου,  κοιμήθηκε εν Κυρίω,  ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου Χαράλαμπος Κούρρης σε ηλικία 74 ετών.

Ο  π. Χαράλαμπος Κούρρης γεννήθηκε στο χωριό Πλατανιστάσα της μητροπολιτικής περιφέρειας μας το 1940, και ήταν παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, αφού οι μακαριστοί γονείς του, Ευστάθιος και Δέσποινα Κούρρη, απέκτησαν έξι  αγόρια και δύο κορίτσια.

Τελειώνοντας τη δημοτική εκπαίδευση ο πατήρ Χαράλαμπος εγγράφηκε στην Εμπορική Σχολή Σαμουήλ, από την οποία  απεφοίτησε με βαθμό άριστα. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης του στη σχολή ήταν σε εξέλιξη ο απελευθερωτικός αγώνας  1955-59, όπου και συνελήφθηκε για την αγωνιστική του δράση και φυλακίστηκε στα κρατητήρια  Ομορφίτας,  που χαρακτηρίστηκαν σαν τα Νταχάου των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, λόγω των σκληρών βασανιστηρίων που εφάρμοζαν κατά των αγωνιστών οι άγγλοι αποικιοκράτες.

Εξαίρεση από τα βασανιστήρια αυτά δεν αποτέλεσε ο νεαρός Χαράλαμπος, αντιθέτως υπεβλήθη σε πάρα πολύ σκληρά βασανιστήρια που ο ίδιος είχε πει σε μία συνέντευξη του: «Ήταν τόσο φρικτά τα βασανιστήρια που έκανα τάμα ζωής στον Σωτήρα Χριστό λέγοντας του,  Χριστέ μου, βοήθα να βγω ζωντανός από τα μαρτύρια αυτά και θα γίνω Ιερέας σου». Υπόσχεση που τήρησε. Με την αποφυλάκισή του, ο πατήρ Χαράλαμπος θέτει τον εαυτόν του στην υπηρεσία της Εκκλησίας και στις 9 Αυγούστου 1959, αναλαμβάνει γραμματέας και οικονόμος της Ιερατικής Σχολής Απόστολος Βαρνάβας, ιδρύει βιβλιοπωλείο και μόνιμη έκθεση βιβλίου, και παράλληλα βοηθά την Μητρόπολη Κυρηνείας στις κατασκηνώσεις και στο κατηχητικό της έργο.

Την 1η Απριλίου 1962, ο τότε Μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός, του πρότεινε να γίνει Ιερέας στον Άγιο Μάμα Μόρφου, στις 5 Μαΐου της ίδιας χρονιάς τέλεσε τους αρραβώνες του με τη Θεοδοσία Χαραλάμπους από τον Πεδουλά, δασκάλα στο επάγγελμα και, στις  15 Ιουνίου ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός, τέλεσε τους γάμους του, από τον οποίο απέκτησαν  τέσσερις κόρες. Στις 29 Αυγούστου του ιδίου έτους  εγκαταστάθηκε στη Μόρφου, στις 6 Σεπτεμβρίου χειροτονήθηκε  Διάκονος στη γενέτειρά του Πλατανιστάσα και στις 14 Οκτωβρίου, χειροτονήθηκε Ιερέας στον Άγιο Μάμα στη Μόρφου. Λίγο αργότερα μαζί με τον συνεφημέριο του π. Αντώνιο Μαυρομμάτη, ανέλαβαν την Ιερά Μονή  του Αγίου Παντελεήμονος στη Μύρτου και τα Πάναγρα. Τον Φεβρουάριο του 1964 διορίστηκε ιερέας της Εθνικής Φρουράς, όπου και υπηρέτησε για πολλά χρόνια. Παράλληλα, ανέπτυξε πλούσια ποιμαντική δραστηριότητα στη Μόρφου και στη γύρω περιοχή, οργανώνοντας μία πρότυπη χριστιανική κίνηση για άντρες, γυναίκες, νέους και παιδιά. 

Μετά τα εκκλησιαστικά γεγονότα 1972-1973, υπηρέτησε στον Ασκά και την Άλωνα και μετά την εισβολή του 1974,  στη γενέτειρά του Πλατανιστάσα.  Το 1975 εγκαθίσταται στον Πεδουλά και εκεί παραμένει ιερέας προσδοκώντας την επιστροφή του στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μάμαντος στην Κατεχόμενη Μόρφου. Στις 25 Μαρτίου 1979  λαμβάνει το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Μόρφου κυρό Χρύσανθο. Ως Πνευματικός πολλών κοινοτήτων, σχολείων και στρατοπέδων, έδωσε αρκετές συμμαρτηρίες  σε πρόσωπα που θα λάμβαναν το μέγα αξίωμα της Ιεροσύνης.

Μέσα σε αυτές τις πονεμένες συνθήκες της προσφυγιάς ο ακάματος εργάτης του Θεού π. Χαράλαμπος διψώντας για μάθηση και προσφορά προς την Εκκλησία και τον πλησίον, το 1974 εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αποφοιτά σε χρόνο ρεκόρ, σε 42 μήνες. Το 1982 εγγράφεται στο Θεολογικό τμήμα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το οποίο αποφοιτά το 1986.   

Το 2004 ακολουθεί τον Μητροπολίτη του, τον Μόρφου Νεόφυτο στην κατεχόμενη γη της Μόρφου και πρώτος αυτός λέει το «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων», συνεχίζοντας έτσι τη χριστιανική  ιστορία της Μόρφου σε συνθήκες κατοχής, διότι πάντα είχε υψηλό εκκλησιαστικό φρόνημα και ακολουθούσε την Εκκλησία, χωρίς φανατισμό και προσκόλληση σε ιδέες.  

Κατά τη διάρκεια της ιερατικής διακονίας του στον Πεδουλά ανέπτυξε αξιοζήλευτη δράση οικοδομώντας όχι μόνο ψυχές ανθρώπων αλλά και οίκους του Θεού. Έκτισε  το παρεκκλήσιο του Τιμίου Σταυρού, των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, του Αγίου Νεοφύτου και του Αγίου Νεομάρτυρος Παναγιώτου του Καισσαρέως.  Συνέβαλε με την προσωπικότητα του στη δημιουργία πολλών έργων κοινωφελών για την κοινότητα με επιστέγασμα το υπέροχο Βυζαντινό Μουσείο του Πεδουλά, που  η συμβολή του ήταν τεράστια, αφού όλα αυτά τα χρόνια συγκέντρωσε και διαφύλαξε στην εκκλησία του Τίμιου Σταυρού ιερές εικόνες και εκκλησιαστικά κειμήλια που σήμερα εκτίθενται στον χώρο του Μουσείου.  

Πέραν, όμως, από την ποιμαντική του δράση στο πλαίσιο των ιερατικών του καθηκόντων θα ήταν μεγάλο σφάλμα εάν δεν αναφερόμασταν στην πολυσχιδή και σημαντική προσωπικότητα του πατρός Χαραλάμπου που είχε τον χαρακτήρα της εκκλησιαστικής και θύραθεν παιδείας.

Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε  ότι ως πτυχιούχος νομικής από το 1973 και επί σειρά πολλών ετών είχε την ευθύνη του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου.

Υπήρξε ένας σημαντικός συγγραφέας πολλών κειμένων, κηρυγμάτων, λογοτεχνημάτων και δοκιμίων. Εξέδωσε διάφορα βιβλία, κι εδώ να αναφέρουμε ότι το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Θούρια» 1959, εισέπραξε ενθουσιαστική εύφημο μνεία από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Μακάριο τον Γ΄, με τον οποίο συλλειτούργησε αρκετές φορές. Και είχε την ευθύνη των περιοδικών της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου «Τάδε Λέγει» και «Προς το Φως» και την επιμέλεια διαφόρων εορτολογίων.  

Έλαβε μέρος σε διεθνή συνέδρια στο εξωτερικό, εκπροσωπώντας τη Μητρόπολη Μόρφου και την Εκκλησία της Κύπρου, στέλλοντας εμπεριστατωμένες εκθέσεις στην Ιερά Σύνοδο.

Ένας ιδιαίτερος τομέας που ενδιέφερε πάρα πολύ τον π. Χαράλαμπο, όπου σε αυτόν έδωσε όλο του το μεράκι ήταν αυτός της αρχειοθέτησης γραπτών, ηχητικών και φωτογραφικών ντοκουμέντων. Με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ένα σπάνιο και σημαντικότατο Αρχείο που συγκεντρώνει  πέραν των δέκα χιλιάδων ηχοταινιών, τρεις χιλιάδες βιντεοταινίες, πενήντα χιλιάδες διαφάνειες, εξήντα χιλιάδες τόμους βιβλία, περιοδικά, C.D. και μηχανήματα που χρησιμοποιούνταν για το Ιεραποστολικό του έργο.

Αφήσαμε για το τέλος μια πολύ σημαντική δραστηριότητα του πατρός Χαραλάμπους που φανερώνει την ευρεία αντίληψη και όραση που είχε για την διακονία της κοινωνίας με κάθε μέσο, αφού ήταν από τους πρώτους ιερείς που δεν δίστασε να μετέχει στη διάδοση του λόγου του Θεού από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.  Από το 1981, συνεργαζόταν με το ΡΙΚ σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, κι από το 1991 με την ίδρυση του ραδιοτηλεοπτικού  σταθμού «Ο Λόγος»,  της Εκκλησίας της Κύπρου, συμμετείχε ενεργά στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα του σταθμού και για πολλά χρόνια μέχρι την ασθένεια του ήταν ο παραγωγός της εβδομαδιαίας ραδιοφωνικής εκπομπής «Αναδρομές».

Εν κατακλείδι, ο π. Χαράλαμπος ήταν ένας ιερέας του Θεού που καταργούσε τις αποστάσεις και τον χρόνο για να διακονήσει τον λαό του Χριστού.  Από τον μακρινό Πεδουλά κατέβαινε στη Λευκωσία για τις εκπομπές του και πήγαινε οπουδήποτε αλλού τον καλούσαν σε όλη την Κύπρο και στο εξωτερικό, δείχνοντας με το παράδειγμά του, ότι ο ιερέας θέτει τον εαυτόν του στην υπηρεσία του Θεού και του πλησίον.

Αιωνία του η μνήμη

Πρωτοπρεσβύτερου Χριστοφόρου Δημητρίου