«Η Παναγία μας παραμένει το αιώνιο θαύμα»

Την προστάτιδα και έφορό της, Κυρία Θεοτόκο, εόρτασε την Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014 η Ιερά Αυτοκρατορική και Σταυροπηγιακή Μονή της Ελεούσας του Κύκκου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά το Γενέσιον της Παναγίας.

Οι λατρευτικές εκδηλώσεις άρχισαν με την τέλεση, την παραμονή της εορτής, του Μεγάλου Πανηγυρικού Εσπερινού και ολοκληρώθηκαν την επομένη με την τέλεση του Όρθρου και ακολούθως του λαμπρού Πανηγυρικού Αρχιερατικού Συλλείτουργου, χοροστατούντος και προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας και Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Κύκκου κ. κ. Νικηφόρου, συνιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Πολυκάρπου και συμπαραστατουμένου από τον Αγιορείτη ιερομόναχο Αντίπα και Πατέρες της Μονής.

Τα αναλόγια των ιεροψαλτών κόσμησαν οι καλλίφωνοι ιεροψάλτες του βυζαντινού χορού της Ιεράς Μονής Κύκκου, πλαισιούμενοι από τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως κ. Φώτιο Γιαννακάκη, τον πρωτοψάλτη κ. Παναγιώτη Κουτρά και ομάδα ελλαδιτών ιεροψαλτών, οι οποίοι απέδωσαν εξαιρετικά τους εορτίους ύμνους της ημέρας.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προς το παριστάμενο και πολυπληθές εκκλησίασμα, ο Μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος, ανεφέρθη εκτενώς στο νόημα της μεγάλης θεομητορικής εορτής, τονίζοντας ότι «σήμερα οι άγγελοι και οι άνθρωποι συγκροτούντες ενιαίο πνευματικό χορό πανηγυρίζουν το Γενέσιο της Θεοτόκου, τη Γέννηση δηλαδή της Παναγίας, αυτής που υπήρξε το προανάκρουσμα της ελεύσεως του Σωτήρος Χριστού, της ελεύσεως του Θεού σωματικώς στην ανθρώπινη ιστορία».

«Για μας τους σημερινούς ανθρώπους, που κλυδωνιζόμαστε μέσα στην ταραχώδη θάλασσα του βίου και βρισκόμαστε σε αγωνία, απορία και απόγνωση εξ αιτίας της σαθρότητας, της παραφροσύνης, της σκληρότητας και της κακότητας του πολιτισμού μας, η Παναγία μας παραμένει το αιώνιο θαύμα, η μόνη καταφυγή και ελπίδα μας», υπογράμμισε.

Στη συνέχεια, ο Πανιερώτατος κάνοντας μνεία στους δύσκολους και «αναστατωμένους καιρούς μας» και στον «αυτοφυλακισμένο μέσα στη λατρεία του θρησκευτικού και εθνικιστικού μίσους και φανατισμού» κόσμο μας, επεσήμανε ότι «η Εκκλησία μας, γιορτή σήμερα της Γεννήσεως της Θεοτόκου, μας καλεί όλους να καταφύγουμε και πάλι στην χάρη της και συμπροσκυνούντες τον Άχραντο Τόκο της, θερμά να την παρακαλέσουμε να στηρίζει και να προστατεύει, να σκεπάζει και να περιφρουρεί τον κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται, χριστιανό ή μουσουλμάνο, ιουδαίο ή βουδιστή, ινδουιστή κι οποιοδήποτε άλλου θρησκεύματος».

Ο Κύκκου Νικηφόρος δεν παρέλειψε στο κήρυγμά του να αναφερθεί και στον αιματηρό διαμελισμό της πατρίδας μας  και το κακούργημα της εισβολής και της παρατεινόμενης τουρκικής κατοχής.

«Σήμερα που η Κύπρος για 40 τώρα χρόνια θρηνωδούσα και κλαίουσα πενθεί τη συμφορά της στην Παναγία μας, να στυλώσουμε πρέπει το βλέμμα μας και θερμά να την παρακαλέσουμε να χαρίσει στο λαό μας υπομονή και καρτερία, σύνεση και ψυχραιμία και προπαντός ενότητα και ομοψυχία. Γιατί μόνο η εθνική ενότητα μπορεί να μας βγάλει από τον εχθρικό κλοιό που μας περιβάλλει και από τους παντοίους κινδύνους που επεσώρευσε ο εσμός των επιβούλων εχθρών μας», επεσήμανε.

«Σε τέτοιες ώρες που η ψυχή ολόκληρου του λαού μας συνταράσσεται από αγωνίες να ενωτισθούμε πρέπει, όλοι οι Έλληνες, την υπέρτατη επιταγή της εθνικής ενότητας και ελεύθεροι από κάθε ηττοπαθή μοιρολατρεία, αλλά και από κάθε εθνικιστικό παραλήρημα να αγωνιστούμε για μια λύση στο εθνικό μας πρόβλημα έντιμη, δίκαιη, λειτουργική, βιώσιμη και δημοκρατική για το συμφέρον και την ευημερία όλων των νομίμων κατοίκων αυτής της νήσου, ανεξάρτητα από την εθνική καταγωγή τους, από τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους και τον πολιτισμό τους», συμπλήρωσε.

Ολοκληρώνοντας το λόγο του ο Πανιερώτατος, πρόσθεσε ότι θα πρέπει «να αγωνιστούμε όλοι ενωμένοι για μια λύση στο εθνικό μας πρόβλημα που θα επανενώνει πραγματικά την Κύπρο σε ένα ελεύθερο, ανεξάρτητο, ενωμένο και δημοκρατικό κράτος χωρίς κατοχικά στρατεύματα, συρματοπλέγματα και εποίκους. Ένα κράτος που θα διασφαλίζει την επιστροφή των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες. Την επιστροφή των προσφύγων στον τόπο τους. Τον τόπο τους τον σημαδεμένο με τους τάφους των προγόνων τους. Τον τόπο τους τον σημαδεμένο με τους τάφους των αγίων, των μαρτύρων και των ηρώων μας. Στον τόπο τους τον σημαδεμένο με τις εκκλησιές και τα μοναστήρια μας και τα άλλα πολιτιστικά μνημεία μας. Να αγωνιστούμε, τέλος, για μια λύση στο εθνικό μας πρόβλημα που θα εξασφαλίζει την επιβίωση της Κύπρου και τη συνοχή της με την υπερχιλιετή ελληνογενή ιστορία της».

Αμέσως μετά το πέρας της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας εσχηματίσθη πομπή από τους χορούς των ιεροψαλτών, τους Πατέρες της Μονής, τους  Αρχιερείς και το λαό, η οποία κατέληξε στο Μέγα Συνοδικό, όπου ο εψάλλη ο πολυχρονισμός του Μητροπολίτου Κύκκου και αντηλλάγησαν οι ευχές επί τη εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου.

Λουκάς Α. Παναγιώτου